Het ensemble Capriccio Stravagante is wereldberoemd vanwege hun memorabele interpretaties van renaissance- en barokmuziek. Voor Skip Sempé is de 350ste verjaardag van de geboorte van François Couperin een gelegenheid om andere facetten van zijn oeuvre te laten zien. 

“Les Concerts royaux”, de  reeks Franse suites, werd tussen 1714 en 1715, gespeeld aan het hof van Lodewijk XIV (vandaar de term “koninklijk”), tijdens kleine kamer concerten. Ze waren bedoeld om naar te luisteren in plaats van op te dansen en werden in 1722 uitgegeven door François Couperin, zonder precisie over de instrumentatie. Een stuk kon bv. alleen op klavecimbel worden gespeeld of het klavecimbel kon ook enkel de baslijn spelen. De andere instrumenten konden een viool, een viola da gamba, een hobo of een fluit zijn. Deze vrijheid kwam eerder voor in bepaalde werken van Marin Marais of Gaspard Le Roux. Elk concert bestaat uit een prelude en een suite met dansen, meestal in de klassieke volgorde (Allemande, sarabande, courante), gevolgd door andere stukken, en werden qua toonaarden ingedeeld in kwinten, sol re, la en mi.

In 1724 werden de vier suites voltooid en aangevuld met “nouveaux concerts”,  onder de titel “Les goûts-réunis ou Nouveaux concerts”. In deze editie bevond zich het “8ème concert dans le goût théatral”, het 9ème concert “Ritratto dell’Amore”, het 12ème concert à 2 violes ou autres instruments à l’unisson, en het 13ème concert à 2 instruments à l’unisson.

De Amerikaanse klavecinist, Skip Sempé (°1958) uit New Orleans, studeerde muziek, musicologie, organologie en kunstgeschiedenis aan de Oberlin Conservatory in Oberlin, Ohio, in de Verenigde Staten. Hij vervolledigde zijn opleiding in Amsterdam bij Gustav Leonhardt. Zijn persoonlijke interpretaties trokken de aandacht van Reinhard Goebel en William Christie, die hem aanmoedigden om in Europa te blijven en om verder te gaan met zijn eigen en eigenzinnige aanpak van het minder bekend repertoire uit de periode 1500-1750. Ondertussen is Skip Sempé uitgegroeid tot één van de voorname gangmakers wat betreft uitvoering van muziek uit de Renaissance en de Barok.

In 1986, richtte Skip Sempé (foto) het eerste kamerensemble in Frankrijk op, speciaal gewijd aan het instrumentaal repertoire uit de zeventiende en achttiende eeuw. Onder leiding van Skip Sempé, telt het ensemble naar gelang, drie tot zeventig uitvoerders, verdeeld over Capriccio Stravagante, het Capriccio Stravagante Renaissance Orkest en Capriccio Stravagante, Les 24 Violons. Sinds het allereerste begin hebben de musici zowel een individuele als een collectieve toewijding gedeeld met onbeperkte vrijheid van meningsuiting, een uitstekende kracht aan instrumentele sonoriteit en vocale excellentie. Hun succes is o.a. overigens het resultaat van de selectie van uitmuntende, unieke musici die door Skip Sempé zijn uitgekozen en gekatalyseerd.

Sinds het allereerste begin zijn de combinatie van nonchalance en power, die de handelsmerken zijn van de live uitvoeringen en opnames van Skip Sempé en Capriccio Stravagante, wereldwijd beloond met uitstekende kritieken. Deze prijswinnende opnames hebben een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de acceptatie van Capriccio Stravagante als één van de belangrijkste interpretatiekrachten in het renaissance- en barokrepertoire van de laatste tientallen jaren.

Sempé ontwierp een pastiche-kamermuziekconcert rond het achtste concert van “Les Goûts-Réunis”, waarvan hij vermoedde dat het een ballet was, beter bekend als het “Concert dans le goût théâtral”. Dit concert is een pastorale zoals bij Lully en Charpentier, in dezelfde galante stijl, met airs verweven in licht instrumentaal entertainment. De zangstemmen en de instrumenten die met elkaar verweven zijn Karina Gauvin, Sandrine Rondot en Isabelle Desrochers. Zij gaan hier een charmante dialoog aan met “Capriccio Stravagante”.

Op de cd staan Airs tendres, Airs legers en Airs sérieux voor twee en drie stemmen en continuo uit het “Huitième concert dans le goût théatral”, naast  o.a. “Epitaphe d’un paresseux” (‘Jean s’en alla comme il était venu’), air à  boire pour 2 voix, “La femme entre deux draps”, canon pour 3 voixs (1er recueil d’aires), “A moy! Tout est perdu”, canon pour 3 voix (1er recueil d’airs), “La Pastorelle” (‘Il faut aimer’), air sérieux pour 2 voix, “Les Pellerines” (‘Au temple de l’amour’), air sérieux ourr 2 voix en “Doux liens de mon coeur”, air sérieux pour soprano & continuo (Recueils d’airs). Warm aanbevolen.

Uitvoerders zijn de sopranen, Karina Gauvin (foto), Sandrine Rondot en Isabelle Desrochers (foto), en Capriccio Stravagante o.l.v. Skip Sempé. Op de cd staan Prologue : L’Embarquement pour Cythère, Divertissement I : Zéphire modere ; Divertissement II : La Carte du tendre ; Divertissement III : Les amours badins ; Divertissement IV : Au Temple de l’Amour ; Divertissement V : Les Plaisirs de l’Ile enchantée ; Le Retour ; Tribut à nos amours.

François Couperin Concert dans le goût théâtral Karina Gauvin Sandrine Rondot Isabelle Desrochers Capriccio Stravagante Orchestra Skip Sempé cd Paradizo PA0017