Toen Julien Hamelle, Fauré’s Berceuse na zijn eerste uitvoering in februari 1880 uitgaf, verkocht hij in het eerste jaar meer dan 700 exemplaren en werd de berceuse, het meest getranscribeerd stuk van Fauré. Fauré’s Vioolsonate nr. 1, zijn eerste meesterwerk, gecomponeerd kort na zijn 30ste verjaardag, werd voor het eerst uitgevoerd in Parijs in januari 1877 door de violiste, Marie Tayau, met Fauré aan de piano.
Op de cd staan de Berceuse, op. 16 (1880), de Vioolsonate nr. 1 in A, op. 13 (1876) en de Vioolsonate nr. 2 in mi klein, op. 108 (1917) van Fauré, en de “Berceuse sur le nom de Fauré”, M. 74 (1922) en de Sonate movement in A Major, M. 12 (1897) van Ravel.
Fauré begon aan zijn 1ste Vioolsonate in de zomer van 1875 tijdens een verblijf in Sainte-Adresse bij de familie van Camille Clerc, een vooraanstaande industrieel, en voltooide het werk in de herfst van 1876. Clerc, die op uitstekende voet stond met de gerenommeerde uitgeverij, Breitkopf & Härtel in Leipzig, heeft aanzienlijke inspanningen geleverd om het werk van Fauré gepubliceerd te krijgen. Breitkopf & Härtel was echter alleen bereid om de sonate uit te geven als Fauré afstand deed van zijn honorarium, “M. Fauré is niet bekend in Duitsland en de markt loopt over van dit soort werken, ook al zijn ze vaak inferieur aan deze”. Fauré accepteerde deze voorwaarden en het werk werd uiteindelijk gepubliceerd in februari 1877, slechts enkele weken na de première in januari 1877. 
De sonate, een lievelingswerk van Marcel Proust, werd opgedragen aan Fauré’s goede vriend, Paul Viardot, de broer van Marianne Viardot, op wie Fauré verliefd was. Een eerste privé uitvoering vond plaats aan de vooravond van de première door Marie Tayau (1855-1892) (foto), in het huis van de Clercs, met Paul Viardot op viool en Fauré zelf aan de piano. Dit privé-optreden werd met levendig enthousiasme onthaald.
In augustus 1916, toen Fauré aan zijn tweede vioolsonate begon, had hij als 71-jarige, veel meegemaakt en geleden, niet alleen het uitbreken van de oorlog, maar ook zijn toenemende doofheid die hij, niet altijd met succes, probeerde te verbergen. In 1897 begon Ravel aan een vioolsonate, maar kwam niet verder dan de eerste beweging. In die Allegro beweging, in sonatevorm, plaatste Ravel de modale schriftuur van de opening, naast meer chromatische harmonieën, waaronder twee passages met dalende akkoorden. 
Ravels “Berceuse sur le nom de Fauré”, gecomponeerd in 1922 in Lyons-la-Forêt in opdracht van Henri Prunières, voor een nummer van de Revue musicale, gewijd aan Gabriel Fauré, en opgedragen aan Claude, de zoon van zijn vriend, Roland-Manuel, geboren op 20 juni daarvoor, heeft net een even bescheiden gratie en contrasten tussen modale en chromatische harmonieën, zoals in de vroege Sonate-beweging. De partituur is gemarkeerd met ‘semplice’ en de viool is constant gedempt, zoals in Fauré’s eigen Berceuse.
Hagai Shaham (° 1966) begon op zesjarige leeftijd viool te studeren en was de laatste leerling van wijlen professor, Ilona Feher. Gecombineerd met zijn carrière als artiest geeft Hagai Shaham vioolles en dirigeert hij masterclasses, voornamelijk in Israël en Europa. In 2007 trad hij toe tot de muziekfaculteit van de gerenommeerde Thornton School of Music van de University of Southern California (USC; waar Jascha Heifetz vioolles heeft gegeven). Sinds 2009 is hij professor aan de Buchmann-Mehta School of Music (voorheen de Samuel Rubin Israel Academy of Music), aan de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Tel Aviv. Momenteel geeft hij les aan de Stony Brook University in Long Island, NY. In de zomermaanden geeft hij les aan het Heifetz International Music Institute in Staunton, VA. Shaham is online Master Teacher bij iClassical Academy, waarmee hij verschillende online Masterclasses heeft opgenomen.
Arnon Erez ‘(°1965) is een veelgeprezen Israëlische pianist en kamermusicus. Hij studeerde piano bij Hana Shalgi, prof. Michael Boguslavski en prof. Arie Vardi, en studeerde af aan de Rubin Academy of Music van de Universiteit van Tel Aviv, later The Buchmann-Mehta School of Music. Hij vervolgde zijn studie kamermuziek in de Verenigde Staten bij het Guarneri Quartet en ontving beurzen voor excellentie van de America Israel Cultural Foundation. Zijn internationale carrière begon in 1990, nadat hij – samen met zijn duo partner, Hagai Shaham, de ARD Internationale Muziekwedstrijd in München had gewonnen, een prijs die sinds 1971 niet meer werd uitgereikt in de categorie viool-piano duo. Hij won onder meer ook de eerste prijs in de François Shapira-wedstrijd voor excellente jonge klassieke musici in Israël, de Tel Aviv Music Academy-wedstrijd en de Clermont-prijs. Ook Arnon Erez geeft momenteel les aan de Buchmann-Mehta School of Music van de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Tel Aviv.
Fauré Ravel Violin Sonatas & Other Works Hagai Shaham Arnon Erez cd Nimbus Records NI8107
Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.
Michel Dutrieue.
