“Mendelssohn Bartholdy, Te Deum” door Kammerchor Stuttgart o.l.v. Frieder Bernius, op het laberl Hänssler Classic. De perfectie! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

In 1968 richtte de toen 21-jarige Frieder Bernius, het Kammerchor Stuttgart op. De naam Frieder Bernius maakt bijgevolg al decennia lang, een integraal onderdeel uit van de koorscène. Op 7 mei 2021 wordt het “Te Deum” van Felix Mendelssohn Bartholdy uitgebracht door Hänssler Classic. Het is een opname die Frieder Bernius en zijn koor, in de zomer van 2020 maakten. Bovendien staan Mendelssohns motet, “Hora est”, en zijn offertorium, “Ave Maria”, op de cd.Tot in de barok vormden vocale solisten het “koor”, slechts af en toe versterkt door amateurzangers. De bijna duizend jaar oude traditie van jongenskoren speelde daarbij een bijzondere rol. Tussen de barok en de romantiek speelde Carl Friedrich Christian Fasch, de zoon van Johann Friedrich Fasch, een speciale rol met zijn “Missa voor zestien stemmen”, gecomponeerd voor enkele tientallen zangers in de jaren 1780. Het leidde aan het begin van de 19^de eeuw tot de oprichting van de Sing-Akademie zu Berlin.Deze Akademie, de oudste koorvereniging ter wereld, opgericht in 1791, door Carl Friedrich (Christian) Fasch (1736-1800) (foto), klavecinist aan het hof van Frederik de Grote, heeft de carrière van de jonge Felix Mendelssohn aanzienlijk bepaald. Als leerling van Carl Friedrich Zelter (1758-1832) (foto), de opvolger van Fasch, leerde Mendelssohn de Italiaanse, vocale polyfonie uit de 16^de– en 17^de eeuw kennen. Als dirigent had hij de uitgebreide koorbibliotheek ter beschikking, en met dit koor bracht hij in 1829, een legendarische uitvoering van Bachs “Matthäus-Passion”. Niettemin had hij zijn hele leven een haat-liefdeverhouding met deze instelling. Waarschijnlijk kon hij er nooit helemaal overheen komen dat hij op zijn beurt, niet tot koorleider was benoemd als opvolger van zijn strenge maar gewaardeerde leraar. Niettemin illustreren de werken die op deze cd zijn verzameld, Mendelssohns nauwe relatie met de Sing-Akademie. En ook al lijken ze zijn pad te volgen van leerling tot gezel en meester, elk werk getuigt op zich van het vroeg meesterschap van een componist, die met meer dan 750 composities, beschouwd wordt als een van de meest productieve componisten van het romantisch tijdperk.Mendelssohn componeerde wel meer dan vijftig religieuze werken. Hij werd o.a. sterk geïnspireerd door de Bijbelse psalmen waarvan hij er vijf toonzette met orkest. De toonzetting van Psalm 115, “Non Nobis Domine”, componeerde hij voor sopraan, tenor, bas, koor en orkest. Met Handels “Dixit Dominus” als voorbeeld, begon Mendelssohn eind 1829 aan deze compositie, waarschijnlijk in Engeland, en voltooide ze het volgend jaar in Rome. In 1835 was Mendelssohn de eerste muziekdirecteur en Kapellmeister van het Gewandhausorchester in Leipzig geworden.Mendelssohn componeerde zijn vocale werken tot het begin van de jaren ’30 voor de Singakademie in Berlijn, een koor van meer dan tweehonderd amateurzangers, die acht- tot zestienstemmige polyfone werken zongen. Hij componeerde 3 keer een Te Deum, het hier opgenomen Te Deum in D, MWV B 15, “für 8 Solostimmen, 2 gemischte Chöre & orgel” (1826) (met Sonntraud Engels-Benz, orgel), het Te Deum „We praise thee, O God“ (Morning Service) in A voor soli, koor en orgel (1832), en “Herr Gott, dich loben wir“ (Te Deum) voor dubbelkoor, 4 trombones, strijkers en orgel (1843).Frieder Bernius (°1947) studeerde muziek en musicologie aan de Musikhochschule Stuttgart en aan de Universität Tübingen. Hij volgde meestercursussen bij o.a. Witold Rowicki, Sergiu Celibidache, Edward Downes en Otmar Suitner. In 1968 richtte hij het “Kammerchor Stuttgart” op. De namen van Felix Mendelssohn Bartholdy en Frieder Bernius worden ondertussen terecht in één adem genoemd. Bernius’ opname van Mendelssohns religieuze koormuziek met het Kammerchor Stuttgart, die veel prijzen heeft gewonnen, was een belangrijke interpretatieve prestatie. Het heeft in grote mate bijgedragen tot de verruiming van het concert repertoire.