“Berg – Brahms – Poulenc – Schumann, Sonatas for Clarinet and Piano”, door Michel Portal (klarinet) en Michel Dalberto (piano), op het label La Dolce Volta.

Deze cd neemt u mee door verschillende tijdperken van de Romantiek, van Schumann tot Poulenc, via Brahms en Alban Berg. Het is daarenboven ook het verhaal van een lange vriendschap en een artistieke samenwerking. De klarinettist Michel Portal heeft hier met name een spannende ontmoeting met de pianist Michel Dalberto.

Lees verder

“Mieczysław Weinberg, The Four Sonatas for Solo Cello”, door Mario Brunello op het label Arcana.

Mieczysław Weinberg (1919-1996), werd geboren in Polen, vluchtte voor de nazi’s en vestigde zich uiteindelijk in Moskou, waar hij meer dan 30 jaar lang Sjostakovitsj’ beste muzikale vriend was. Als componist van 26 symfonieën, zeventien strijkkwartetten en zeven opera’s, was hij ook een meester van de solosonate voor strijkinstrumenten, een genre waarmee Sjostakovitsj niet vertrouwd was en dat toen nauwelijks gecultiveerd werd in de Sovjet-Unie. Zijn vier sonates voor cello solo werden gecomponeerd tussen 1960 en 1985 en bevatten enkele van zijn meest geconcentreerde en poëtische inspiraties.

Lees verder

“Keigo Mukawa, Maurice Ravel Complete Works for solo Piano” op het label Et’cetera. Subliem!

Hoewel Maurice Ravel (1875-1937) pianist was en hij zijn magische pianomuziek componeerde met alle kennis van het instrument, had hij niet de techniek van bv. Chopin, Liszt of Rachmaninov, om een echte virtuoze componist-pianist te zijn. Daarom werden Ravels pianowerken niet geschreven om pianistische virtuositeit als doel op zich te demonstreren. Ook al waren sommige ervan, zoals de suite “Gaspard de la Nuit”, immense uitdagingen voor de uitvoerder. In de ban van nooit eerder gehoorde klanken uit het Oosten, nieuwsgierig naar Oost-Europese folklore, de Spaanse cultuur koesterend, gedeeltelijk gekoppeld aan zijn persoonlijke, Baskische afkomst, liet Ravel zich daarentegen voortdurend inspireren door de meest diverse, muzikale bronnen. Ontdek dit alles door de magische vingers van Keigo Mukawa. De perfectie!

Lees verder

“Anton Bruckner, Symphony No. 8”, Live in 2016, door het Yomiuri Nippon Symphony Orchestra o.l.v. Stanisław Skrowaczewski, op het label Denon/mdg. Fenomenaal!

De symfonieën van Anton Bruckner (1824-1896) bezetten een unieke plaats in de muziekgeschiedenis. Bruckner bracht het classicisme van Beethoven en Brahms samen met de narratieve kracht van Wagner en schonk de symfonie als dusdanig, een nieuwe structurele, persoonlijke en emotionele reikwijdte van een uitzonderlijke intensiteit. Zijn krachtige harmonische taal en zijn indrukwekkende, koperrijke orkestratie, beïnvloed door Richard Wagner, waren vernieuwend en uniek. Bruckners massieve, orkestrale landschappen voelen aan als onstuitbare natuurkrachten, stralend, prachtig en opwindend. Het is muziek met schoonheid en kracht. Gevoelens van eerbied en ontzag worden geaccentueerd door orgelachtige sonoriteiten en stoutmoedige harmonieën. Niet verwonderlijk dat zijn eerste symfonie het publiek op de première in 1868, in Linz, verbijsterde en verwarde.

Lees verder

“Forgotten Czech Piano Concertos, Kovařovic – Kaprálová – Bořkovec”, door Marek Kozak en het Prague Radio Symphony Orchestra o.l.v. Robert Jindra, op het label Supraphon. Wat een ontdekking!

Het Tsjechisch pianoconcertrepertoire van de 19de  en 20ste eeuw bestond niet enkel en alleen uit werken van Smetana, Dvorák en Martinu. Wel integendeel. Met deze opname wordt op bewezen dat dit verre van het geval was. Op deze cd staan drie te ontdekken Pianoconcerti van Karel Kovarovic (1862-1920), Vitezslava Kapralova (1915-1940) en Pavel Borkovec (1894-1972). Niet te missen!

Lees verder

“Béla Bartók, Works for Violin and Piano”, door Matteo Cossu (viool) en Bruno Canino (piano), op het label Dynamic.

Béla Bartóks vriendschap met de violisten Joseph Szigeti en Zoltán Székely stelde hem in staat een diepgaande kennis van de viool te verwerven die zijn componeren vormde. De beide hier opgenomen Rapsodieën voor viool en piano zijn opgebouwd uit twee delen, een Lassú en een Friss – een Moderato gevolgd door een Allegro. De eerste rapsodie was gebaseerd op Bartoks etnologische studies in het gebruik van Roemeense volksdansen, terwijl de tweede een raadselachtiger werk was. De hier eveneens opgenomen Vioolsonate nr. 1, stak vol sfeervol drama en grootse gebaren, hier en daar impressionistisch en afgesloten met rijke Hongaarse volksmotieven.

Lees verder

“Olivier Messiaen, La Nativite Du Seigneur” door Mark Steinbach, orgel, op het label Aeolus. Indrukwekkend!

De Amerikaanse organist, Mark Steinbach, reisde in 2022 naar Frankrijk op zoek naar het meest geschikte orgel voor de opname van Messiaens cyclus “La Nativite du Seigneur” en vond in Lyon wat hij zocht. Het Cavaille-Coll-instrument heeft daar nl. ongeveer dezelfde maat en karakter als het Cavaille-Coll-orgel dat de 27-jarige Olivier Messiaen in de jaren ’30, in de Eglise de la Trinité in Parijs ter beschikking had. Hierdoor kon de muziek met de grootst mogelijke authenticiteit worden uitgevoerd. Het is overigens ook de eerste opname van Messiaens orgelwerk in surround sound.

Lees verder

“Bach, Sonatas & Partitas BWV 1001-1006”, door Franz Halász (gitaar), op het label BIS. Verfijnd en intiem. Heerlijk!

Als hoogtepunten van het vioolrepertoire, hebben Bachs Sonates en Partita’s voor viool solo uitvoerders altijd gefascineerd vanwege hun architectonische perfectie, hun spirituele inhoud en de breedte van hun emotioneel palet. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze, zoals zoveel van Bachs werken, voortdurend voor andere instrumenten zijn gearrangeerd. Puur praktisch gezien zijn er door hun polyfonie, melodie, dynamiek en klankkleuren, elementen te zijn die bijzonder goed bij de gitaar lijken te passen, en die voorbij de grenzen van de solo-viool lijken te gaan. Om te ontdekken!

Lees verder

“Victoria, Tenebrae Responsories”, door I Fagiolini o.l.v. Robert Hollingworth op het label Coro. Prachtig!

Aan het einde van de 16de eeuw, toen vocale polyfonie zich ontwikkelde tot de excessen van het laat-Italiaanse madrigaal en de meerkorige schriftuur in Venetië, koos Victoria, in Rome, ervoor om zijn 18 Tenebrae-zettingen te componeren met de eenvoudigst denkbare textuur: vier stemmen met interne secties voor slechts twee of drie stemmen. Victoria’s sobere maar diep ontroerende toonzetting van de Responsories voor de diensten van Tenebrae is een van de grote klassiekers van de renaissancemuziek geworden. Voor deze nieuwe opname, gezongen door solostemmen, werd het werk getransponeerd naar de lage toonhoogte en intonatie die de componist voor ogen had. Deze perfecte miniaturen worden afgewisseld met negen van Christopher Reids hartverscheurende gedichten uit zijn bundel uit 2009, ‘A Scattering’, een ontroerende bundel over het overlijden van zijn vrouw.

Lees verder

“Lully Te Deum vol. 4” door Les Épopées en Les Pages & Les Chantres du Centre de Musique Baroque de Versailles o.l.v. Stéphane Fuget, op het label Château de Versailles Spectacles. Magistraal!

De invloed van Jean-Baptiste Lully (1632-1687) op de ontwikkeling van het grand motet was van doorslaggevend belang. Hoewel hij nooit een officiële functie bekleedde aan de Chapelle du Roi, was zijn invloed op de ontwikkeling typisch en symbolisch voor de Grand Siècle. Hij componeerde imposante motetten, Motets à deux choeurs pour la chapelle de Roy, ter ere van de glorie van God en de koning, voor de grote ceremonies aan het hof. Van de vele koninklijke begrafenissen was die van koningin Marie-Thérèse in 1683, één van de meest grandioze. Lully’s Dies iræ en De profundis werden toen gezongen. Maar zijn meest gevierd motet was ongetwijfeld zijn Te Deum, dat in 1677 voor het eerst klonk en de favoriet van de koning werd.

Lees verder