Martin Geck, “WAGNER”, het visueel en sonoor totaalbeeld. een magistrale uitgave van Siedler Verlag.

Stel, u weet wat een verminderd septiem akkoord is, u weet wat een verhoogde of een verlaagde graad is, u begrijpt  modulaties, chromatiek en chromatische alteratie en u vraagt mij dan welk boek u best leest over Wagner, antwoord ik u meteen: “De biografie door Martin Geck”. Niet dat u zonder die kennis het boek niet zou kunnen lezen, wel integendeel, het is immers een biografie. Onder het ontelbaar aantal boeken, ooit geschreven over het genie van de zwevende tonaliteit, is dit boek zeker, maar dan ook zeker, één van de interessantste ooit geschreven. Niet te missen! Lees verder

HET MYSTERIE VAN WENEN – ARNOUT WEEDA

De Bezige Bij gaf  een uitzonderlijk boek uit over  de artistieke grootheden van Wenen in de fin-de-siècle tijd. Uitgangspunt is de vraag hoe zo veel creativiteit en vernieuwing toen mogelijk was. Een mysterie? Wie weet. En eigenlijk is het een boek over Mahler. Jawel, over Gustav Mahler. Ga het vlug  lezen want het boek is onvoorstelbaar  interessant.

De fin-de-siècle tijd in Wenen kreeg vanaf midden jaren ’70 van de 20ste eeuw meer en meer belangstelling n.a.v de herontdekking van de schilderijen van Gustav Klimt. Die herontdekking was een onderdeel van de herontdekking van het Symbolisme in het algemeen. De aandacht voor de nazi-tijd raakte op het achterplan en het modernisme was voorbij. De stad waar men het post modernisme vandaan haalde was Wenen. Maar dan het oude, moderne Wenen, het Wenen van rond 1900. De hernieuwde aandacht die de stad kreeg leidde tot de vaststelling dat rond 1900 Wenen dé stad was van vernieuwende, artistieke creativiteit. Zowel op gebied van kunst (Klimt, Schiele), literatuur (Musil, Schnitzler, Zweig), filosofie (Wittgenstein), muziek (Mahler, Schönberg), architectuur (Loos), economie (Schumpeter) en psychologie (Freud). Lees verder

Nibelungenweg, op stap met Rainer Schöffl. Heel interessant!

De Berlijnse uitgeverij Karo publiceerde een opvallende reisgids over het land van de Nibelungen. Auteur Rainer Schöffl neemt ons mee naar de plaatsen waar het epos zich heeft afgespeeld. Hoogst origineel en buitengewoon boeiend.

Waar zijn de Nibelungen heen getrokken en hoe ziet die weg er vandaag uit? Dat is de vraag die de auteur zich in dit boek stelt. Met het Nibelungenlied als wandelgids heeft hij de afstand van de Neder-Rijn naar Hongarije, te voet afgelegd. Zijn weg voerde hem door de vele eenzame landschappen langs de Rijn en de Donau en leverden hem telkens weer  getuigenissen op uit het verleden. Soms waren het indrukwekkende overblijfselen uit de Romeinse tijd, maar soms ook gewoon gedenkstenen en kruisbeelden uit de latere periode. Lees verder

Symfonische opnamen van wijlen Georges Prêtre

Heel opmerkelijk zijn de opnamen die hij maakte met Maria Callas in de jaren ‘60 (Carmen, Tosca en de twee recitals van Callas in Parijs), maar de 17-cd- uitgave toont vooral de buitengewone omvang van zijn algemene prestaties als dirigent. De Franse component is voorzien van Berlioz, Debussy, Ravel, Saint-Saëns, Satie, Poulenc, Milhaud, d’Indy, Roussel en Dukas, maar ook de veel minder bekende Alexis de Castillon en Marcel Landowski, die een persoonlijke vriend was van Prêtre, zijn aanwezig. Lees verder

De grote boekenroof

Boekenverbrandingen

Op 10 mei 1933 staken nazi’s op de Opernplatz (nu Bebelplatz) in Berlijn, onder toeziend oog van 40.000 toeschouwers, als „Aktion wider den undeutschen Geist“, zo’n 25.000 boeken in brand. Instigator was de jurist en latere Verlagslektor Dr. Hans Karl Leistritz. Het was het startsein voor een reeks van 21 boekverbrandingen in Duitse universiteitssteden. Bibliothecaris Wolfgang Herrmann uit Königsberg stelde de “Schwarze Listen” voor deze “Bücherverbrennung” samen. Over die gebeurtenis is nogal wat geschreven. Maar onbekend is het nog veel sinisterder plan dat de nazi’s in heel Europa uitvoerden nl. het plunderen van bibliotheken en privébezit, naar schatting drie en een half miljoen! boeken, met als doel de literatuur in te zetten als wapen in de vernietigingsmachinerie. Tegenstanders werden zo niet alleen van hun vrijheid beroofd maar ook van hun literatuur, hun verhalen en van hun persoonlijke, emotionele en intellectuele geschiedenis. Om u een idee te geven, de Gentse universiteitsbibliotheek, bekend als de “Boekentoren”, telt 3 miljoen boeken. Lees verder

Ranzige kunstzwendel, een nare zaak.


Liszt, Wagner en Nietzsche bepaalden een groot deel van de cultuurideologie van het nationaal-socialisme, een ideologie die de grootste aandacht schonk aan kunst. Over hoe dit alles is gegroeid en over wat er na de nazi-tijd met de al dan niet ontvreemde kunst is gebeurd, daarover heeft Anders Rydell een interessant en boeiend  boek geschreven.

Na het zien van de onderhoudende film The Monuments Men is het tijd voor een serieus boek. Bij de bevrijding vond de geallieerde Kunstbrigade duizenden kunstwerken waaronder schilderijen van  Rembrandt, Rubens en Michelangelo die eigendom waren van Europese musea en kerken en van vervolgde en vermoorde Joodse Duitsers, joodse Oostenrijkers, joodse Belgen, joodse Fransen enz. Naderhand dook  gestolen of althans verdwenen kunst op in kunstinstituten en bij particulieren. Herinner u de Gurlitt-affaire (2013): de vondst van zo maar eventjes 300 kunstschatten in het appartement in München van Cornelius Gurlitt, kunstwerken die zijn vader Hildebrand Gurlitt had verworven ‘dankzij’ de tentoonstelling in 1937 van de nazi’s van wat zij toen als Entartete Kunst beschouwden. Lees verder

Bach op…saxofoon

Voor haar tweede release na haar debuut-cd met uitsluitend originele werken voor saxofoon van Fernande Decruck, William Albright, Jean-Denis Michat en Jacques Ibert, koos de jonge Russische saxofoniste Asya Fateyeva (°1990) nu voor Bach bewerkingen en één compositie, expliciet gecomponeerd voor haar instrument, de “Fantasia” voor sopraansaxofoon, strijkorkest en drie hoorns van Heitor Villa-Lobos. Lees verder

Scarlatti en Prokofiev door de snelste vingers ter wereld, op het label Berlin Classics.

Berlin Classics gaf twee cd’s uit van pianiste Claire Huangci. Eentje met sonaten van Scarlatti en eentje met de versie voor piano van balletten van Tsjaikofski en Prokofiev, gespeeld op een moderne Yamaha vleugel. Onvoorstelbaar!

Mocht u denken een idee te hebben van wat pianotechniek is, dan moet u zo vlug mogelijk deze twee cd’s beluisteren. Dit is techniek beyond technik, jenseits Technik. Dat iemand een dergelijke velociteit kan ontwikkelen gaat nl. ieders petje te boven. Hier geldt bijna de overtuiging dat nog nooit iemand op zo’n manier piano heeft gespeeld want haar vingervlugheid gaat uw voorstellingsvermogen te boven, dit overstijgt uw stoutste verwachtingen. Zelfs bij het beluisteren rijst de twijfel omtrent de echtheid  van het spel, kan dit wel, is een mens wel in staat om een dergelijke techniek te bereiken? En, jawel, alles is authentiek, niets is camouflage of trucage. En dit niet alleen louter technisch. Deze pianiste fraseert, intoneert en speelt legato zonder gebruik van het rechterpedaal dat het een lieve lust is. Haar spel is een feest want haar enthousiasme, haar meer dan beheerste techniek en haar uitbundigheid siert haar, de grens van de perfectie overschrijdend,  pianospel. Dit moet u horen om te geloven, en dan nog… Lees verder

De nocturnes als dagboek van Chopin

De Chinees-Amerikaanse pianiste Claire Huangci (°1990) bewijst zich als een levendige, expressieve vertolkster van Chopin. Tijdens haar onderzoekswerk van het oeuvre van Chopin botste ze regelmatig op gedichten van o.a. Baudelaire, Vigny, Nerval, Lamartine, Victor Hugo en Tristan Corbière. Ze begon verbanden te leggen en vond voor elk van Chopins nocturnes een passend gedicht. U vindt de koppeling van poëzie en muziek op de blauwe bladzijden, achteraan het bijhorend boekje. Een bijzondere meerwaarde. Claire Huangci verklaarde zelf: “Ze (de gedichten) kunnen een verdere dimensie toevoegen aan uw luisterplezier, zodat iedereen een beeld kan zien van wat ik zie als ik speel. Ik hoop dat deze mooie verzen een impuls zullen geven om de fantasie van de luisteraar de vrije loop te laten gaan om zo een eigen Chopin-dagboek te creëren”. Deze aanpak is het bewijs van Claire Huangci’s artistieke maturiteit, een aanpak die nieuwe wegen opent binnen de waardering van Chopin, de mooiste pianomuziek aller tijden. Lees verder

Requiem voor Rubens

Voor hun nieuwste Glossa-cd lieten Graindelavoix en Björn Schmelzer zich inspireren door de begrafenisritus in 1640 van Peter Paul Rubens waarbij mogelijks het 8-stemmig Requiem (Missa pro defunctis) van Orazio Vecchi (1550-1605) werd uitgevoerd. Origineel.

Centrum van muziekdruk

In Antwerpen leefde toen de prima prattica polyfonie (Palestrina/ Zarlino stijl) en de stad was door Plantijn en Phalesius een belangrijk centrum voor muziekdruk. Vecchi’s Requiem werd er gedrukt evenals de werken van de andere componisten/tijdgenoten die op deze cd vertegenwoordigd zijn, het 8-stemmig Libera me Domine uit de “Missae senis et octonis vocibus” van de Italiaan Paolo Bravusi (1586-1630) mogelijks het adoptiefkind van Vecchi, en drie keer een Agnus Deis, respectievelijk van de Antwerpenaar George de La Hèle (1547-1586) uit zijn “Missa Praeter rerum seriem”, van de Spanjaard Pedro Ruimonte (1565-1627) uit zijn “Missa Ave Virgo Sanctissima” en van de Portugees Duarte Lobo (ca.1565-1646) uit zijn “Missa Dum aurora”. Deze muziek verklankte als het ware Rubens’ kunst, energiek, verleidelijk en optimistisch, typisch voor de noordelijke barok van de contrareformatie. Lees verder