“Max Reger – Valse d’amour, Miniatures for Piano” door Luigi Palombi op het label Dynamic. | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Max Reger (1873-1916) is vooral bekend om zijn uitgebreide, abstracte pianowerken in fuga- en variatievorm. Naast deze meesterlijke composities richtte zijn creativiteit zich weliswaar ook op meer introspectieve klanksferen die een heel andere kant van zijn karakter lieten zien.

Max Reger was hoogleraar compositie aan de universiteit van Leipzig en was tezelfdertijd ook internationaal actief als dirigent en pianist. Tussen 1911 en 1914 was hij dirigent van het hoforkest in Meiningen. Voor Max Reger, een componist van 147 gepubliceerde opus nummers en ruim 200 niet-gepubliceerde werken, was Bach het constant referentiepunt in zijn werk. “Bach ist Anfang und Ende aller Musik”, zo stelde hij. Hoewel hij zelfs door zijn tijdgenoten als een revolutionair en avant-gardist werd beschouwd, putte hij inspiratie en kracht uit het bestuderen van de composities van de grote Thomaskantor. Ruim 160 arrangementen getuigen van het intensief en vruchtbaar debat. Mogelijk speelde ook een didactische interesse een rol, aangezien Reger oppervlakkige virtuositeit of zwoele harmonie veroordeelde ten gunste van de heldere structuur, die nog beter zichtbaar en hoorbaar is in de arrangementen van de concerto’s en de vier orkestsuites.

De invloed van Schumann daarentegen is terug te vinden in de eerste van zijn “Improvisaties”, terwijl in de “6 Morceaux” echo’s van Brahms en Chopin te horen zijn. We komen ook rapsodische miniaturen tegen uit “Aus meinem Tagebuch” en het populair “Maria-Wiegenlied”, waarbij de late verzameling “Träume am Kamin” verschijnt als een zelfbewuste samenvatting van Regers carrière en stijl. Het album bevat een wereldpremière opname van “Grande valse de concert pour piano”.

De Italiaanse pianist Luigi Palombi studeerde piano en compositie aan het conservatorium van Milaan bij Mariagrazia Grauso en Sonia Bo. Hij trad op in prestigieuze zalen, zoals Teatro dal Verme (Milaan), Pinacoteca di Brera (Milaan), Teatro Filodrammatici (Milaan), Teatro dell’Elfo (Milaan), Castelvecchio (Verona), Scenario Pubblico (Catania) en trad op voor muziekfestivals en instellingen zoals, Società del Quartetto (Milaan), Società Umanitaria (Milaan), Festival MiTo Settembre Musica (Milaan), Festival Umberto Giordano (Baveno). Zijn intellectuele nieuwsgierigheid heeft hem ertoe gebracht om muziek in al zijn vormen te verkennen, van de kamerervaringen met het Secret Theatre Ensemble op de 24ste Fadjr International Music in Iran (2008), tot de orkestrale ervaringen met het Jazz Discovery Ensemble. Luigi Palombi heeft in het verleden naam gemaakt als vertolker van ongewoon repertoire, bijvoorbeeld van Ennio Morricone en Nicola Piovani.