De Nederlandse pianist, Camiel Boomsma schreef, verdeeld over 2 boekjes, 31 brieven aan de meesters der Toonkunst. Door hen brieven te schrijven, probeerde hij de kwetsbaarheid van hun mens-zijn te verbinden met hun geniale muziek.
Bij het schrijven van de brieven besefte Camiel Boomsma dat bij het denken over muziek, het verbond tussen taal en muziek, die aftastende dialoog tussen taal en klank, vrije en associatieve gedachten kan oproepen. Luisterend naar de muziek van geniale componisten, die hij als pianist speelt en beluistert, groeiden de literaire verwoordingen van zijn hernieuwde kennismaking met de muziek. Elke brief werd en wordt vooraf gegaan door een mooi geschreven voorstelling van de “geadresseerde” componisten, bestaande uit de beschrijving van zijn persoonlijke ervaringen en de karakteristieken van de besproken muziek of een bepaalde compositie.
In deel I schreef hij 16 brieven aan 15 componisten, waaronder 2 brieven aan Richard Wagner. De componisten waren Debussy, Schubert (“Een wereld van oneindige nuance”), Liszt, Bruckner (“Meester van het adagio”), Chopin, Wagner, Berlioz, Ravel (“Glasheldere melancholie”), Mahler (“De stemming van het noodlot”), Ludwig van Beethoven (“Kracht en urgentie”), Satie, Johann Sebastian Bach (“In verbinding met het goddelijke”), Fauré, en 2 onbekenden, de Nederlandse componist en violist van Duitse afkomst, Gerhard Hamm (1835-1904) (foto), en de Amerikaanse componiste en pianiste, Amy Beach (Mrs. H.H.A. Beach) (1867-1944) (foto).
In deel II schreef Camiel Boomsma nu aan 15 componisten een brief, Joseph Haydn (“Een gevoelig optimist”), de Franse componist, Gabriel Dupont (1878-1914) (foto), de Franse componiste, Melanie Bonis (1858-1937), Brahms (“Doorwrochte menselijkheid”), Dvořák, César Franck, Mozart (“Een onbereikbaar geacht ideaal”), Rachmaninov (“Universele ontroering”), Sibelius (“Kwetsbaar en ontzagwekkend”), de Rotterdamse pianist en componist, Dirk Schäfer (1873-1931) (foto), de Amsterdamse pianist en componiste, Anna Cramer (1873-1968) (foto) (“Schitterend ongrijpbaar”) en de hedendaagse, Nederlandse componist, Joey Roukens (1982), die de brief van Camiel Boomsma beantwoordde.
Beide boekjes zijn een meerwaarde voor de literatuur in het Nederlands over (klassieke) muziek en zouden wel eens na lectuur, een aanzet kunnen zijn om de magie van de klassieke muziek te ontdekken. Moge Camiel Boomsma in de toekomst nog inspiratie vinden om nog brieven te schrijven aan zijn geliefde meesters en om de lezer nog eens te verrassen met de heel mooie schrijfstijl waarmee hij de muziek die hem zo na aan het hart ligt te beschrijft.
Camiel Boomsma (1990) is een van de meest veelbelovende pianisten van zijn generatie, en wordt geprezen door internationale pers en publiek om zijn gevoelig en indringend spel. Boomsma heeft op velen grote nationale en internationale podia opgetreden. In 2013 maakte hij een gedurfd albumdebuut met onbekende pianotranscripties van het werk van Wagner.
Camiel Boomsma is een veelgevraagd solist en kamermusicus en heeft opgetreden op prestigieuze podia zoals het Amsterdamse Concertgebouw, Schloss Elmau en Teatro la Fenice in Venetië. Ook speelde hij live bij verschillende tv programma’s zoals Podium Klassiek en Vrije Geluiden. In 2021 verscheen het eerste deel van Brieven aan de Meesters bij Uitgeverij IJzer.
Camiel Boomsma Brieven aan de Meesters 104 bladz. uitg. Ijzer ISBN 9789086842476
Camiel Boomsma Brieven aan de meesters II 84 bladz. uitg. Ijzer ISBN 9789086843121