Claude Debussy zei van Gounod “L’Art de Gounod représente un moment de la sensibilité française; ne l’oublions pas”, en Maurice Ravel noemde hem “le père de la mélodie française”. Wie was die man die graag in een pij rondliep hoewel hij geen monnik was? Waarom dweepte hij met Shakespeare en de romantische liefde, dé schepping van de middeleeuwen, ten minste in zijn fantasie? ‘Govent Garden’ was op 11 juli 1867 storm gelopen voor de première van zijn ‘Roméo’ en de rest van het jaar bevestigde de definitieve doorbraak van Gounod in Duitsland en België. Het was zonder meer zijn hoogtepunt. Camille Saint-Saëns schreef dat ‘alle vrouwen zijn melodieën zongen en alle jonge componisten zijn stijl imiteerden’.

De jonge Charles Gounod (1818-1893) (foto) worstelde lange tijd met het dilemma, het priesterschap of componeren voor het theater? In zijn jeugd droomde hij ervan priester te worden en in kloosterlijke afzondering te leven. Hij noemde zichzelf een bepaalde tijd zelfs “abbé” en droeg een soutane. In de loop der jaren, nadat hij het opgegeven had om God rechtstreeks te willen dienen, vond hij een manier om zijn verschillende aspiraties te verzoenen. En dit door zowel in zijn opera’s, momenten van religiositeit in te lassen, denk aan de beroemde “Scène in de Kerk” in Faust, of aan de inspiratie van “Polyeucte”, als door muziek te wijden aan de verheffing van het christelijk geloof, in werken als “Redemption” en “Mors et vita”.

In 1839 won Gounod met zijn cantate “Fernand”, de Prix de Rome en daarmee een drie jaar durende reis naar Rome, waar hij woonde in de Villa Medici. Hij bestudeerde er de muziek van de oude, Italiaanse meesters, vooral religieuze muziek, meer bepaald deze van Giovanni da Palestrina.

Na zijn terugkeer uit Rome werd Gounod Maître de Chapelle en organist in de kerk van de “Missions étrangères” in Parijs. Hij wilde priester worden, studeerde van 1846 tot 1848 aan St. Sulpice en woonde vanaf 1847 in een klooster van de Karmelieten. In 1852 huwde hij weliswaar met Anne Zimmermann (foto), de dochter van zijn pianoleraar aan het conservatorium. N.a.v. de Frans-Duitse Oorlog, woonde Gounod van 1870 tot 1874 in Engeland. Daar had hij een buitenechtelijke affaire met de zangeres Georgina Weldon. Later in zijn leven keerde Gounod terug naar zijn vroege religieuze impulsen en componeerde opnieuw veel religieuze muziek. Zijn pauselijk volkslied, de “Marche Pontificale” uit 1869, werd zelfs in 1949 het officieel volkslied van Vaticaanstad. Hij sprak de wens uit om zijn “Messe à la mémoire de Jeanne d’Arc” (1887) te componeren terwijl hij knielde op de steen waarop Jeanne d’Arc knielde bij de kroning van Karel VII van Frankrijk. Als toegewijde katholiek, had hij op zijn piano een muziekstandaard, waarin een beeld was gesneden van het gezicht van Jezus…

Tijdens zijn tijd in Italië werd Charles Gounod aangetrokken door de klankschoonheid en het evenwicht in de muziek van Palestrina en J.S. Bach. Hij ontwikkelde een verlangen naar eenvoudige directheid, zoals te horen is in het fragment “Offertoire” (Invocation) uit zijn “Messe solennelle de Sainte Cécile” en de “Méditation sur le premier Prélude de J.S. Bach”, nu wereldberoemd als het “Ave Maria” van Bach/Gounod. Gounods talent voor melodie en sfeerschildering kwam tot uiting in zijn “Romances sans paroles”, terwijl zijn gevoel voor humor te horen is in de beroemde “Marche funèbre d’une marionnette”, tussen 1955 en 1965, bekend als de muziek van de openingssequentie van het televisieprogramma, “Alfred Hitchcock Presents”, gesuggereerd door Hitchcocks langdurige, muzikale medewerker, de componist, Bernard Herrmann.

Wist u trouwens dat Gounod het “Wohltemperierte Klavier” van Bach leerde kennen via Fanny Mendelssohn, en dat hij zijn beeldschoon, wereldberoemd geworden melodie boven de eerste prelude van het eerste boek, in 1851 componeerde, n.a.v het overlijden op 7-jarige leeftijd, van Felix, het vijfde en jongste kind van Felix Mendelssohn-Bartholdy? En, dat de door Gounod oorspronkelijk geïmproviseerde melodie door zijn toekomstige schoonvader, de pianist en componist Pierre-Joseph-Guillaume Zimmerman, werd genoteerd, en dat de melodie oorspronkelijk uitgegeven werd op het gedicht “Le livre de la vie” van Lamartine? 

Warren Lee (1976) werd geboren in Hong Kong. Hij is een Steinway Artist, verbonden aan het Hong Kong Philharmonic Orchestra, componist en muziekleraar. Hij werd in 2012 bekroond met de Ten Outstanding Young Persons Award (Hong Kong) en in 2015 verkozen tot Associate van de Royal Academy of Music als erkenning voor zijn prestaties in de podiumkunsten en zijn bijdrage aan de gemeenschap. Op zesjarige leeftijd debuteerde hij met het Hong Kong Philharmonic Orchestra en maakte op tienjarige leeftijd zijn debuut in Macau ten zuidwesten van Hongkong, met het Macau Chamber Orchestra.

Hij werd de eerste prijswinnaar van de Stravinsky Awards International Piano Competition 1995 en de Grand Prix Ivo Pogorelich. In 2000 studeerde hij met de hoogste onderscheiding af aan de Royal Academy of Music en Yale School of Music. Als muziekleraar bracht hij in 2008 zijn educatieve cd uit, “From Bach To Gershwin: A Musical Journey” (Universal Music Hong Kong 480102-0) en werd benoemd tot gastprofessor aan de Central Conservatory of Music EOS Orchestra Academy en werd aangesteld als Honorary Artist-in-Residence door het Hong Kong Institute of Education. Warren Lee is momenteel ook werkzaam als muziekdirecteur van het St. Paul’s Co-educatief College in Hong Kong.

Tracklist:

Méditation sur le premier Prélude de piano de J.S. Bach (1853) (version for piano)

Six Romances sans paroles (1849–1871)

Prélude in C minor (pub. 1877)

La Veneziana, Barcarolle (1873–1874)

Impromptu in G major (1888)

Souvenance, Nocturne (ca.1865)

Messe solennelle de Sainte Cécile (1855): Offertoire ‘Invocation’ (1855) (version for piano, arr. ca. 1875)

Grande valse brillante in D major ‘Georgina’ (1838–1842?)

Préludes et fugues pour l’étude préparatoire au Clavecin bien tempéré de J.S. Bach (ca. 1890)

Gavotte in A minor (1887–1893?)

Marche funèbre d’une marionnette (1871–1872)

Gounod Piano Works Méditation sur le premier Prélude de piano de J.S. Bach  Marche funèbre d’une marionnette Six Romances sans paroles Warren Lee cd Naxos  8.574534