Désiré-Émile Inghelbrecht (1880–1965), van wie dit jaar de 60ste verjaardag wordt herdacht van zijn overlijden, was een centrale figuur in de Franse muziek van de twintigste eeuw. Hij was bekend als dirigent, componist en als een hartstochtelijk pleitbezorger van het Frans repertoire. Zijn bijdrage aan muzikale activiteiten in Frankrijk was essentieel.
De grootvader van Désiré-Émile Inghelbrecht was Belgisch en zijn moeder Engels. Zijn vader speelde altviool in het orkest van de Opera van Parijs. Désiré -Émile studeerde aan het conservatorium van Parijs , waar hij les kreeg van Antoine Taudou. Vervolgens werd hij orkestmusicus, voor hij door hard werken en vastberadenheid stukje bij beetje het podium bereikte van het Théâtre des Champs-Élysées, dat in 1913 werd opgericht.
Inghelbrecht richtte in 1912, de Parijse Koorvereniging op, dirigeerde de Zweedse balletten van Rolf de Maré (1919-1922) en daarna het orkest van de Opéra-Comique. In 1934 bedacht hij het idee voor een Nationaal Omroeporkest, tegenwoordig het Nationaal Orkest van Frankrijk. Hij was ook de vaste dirigent van de Concerts Pasdeloup (1928-1932) en muzikaal leider van de Opera van Algiers (1929-1930).
Van 1910 tot 1929 was hij getrouwd met Renée Germaine, bekend als “Colette” Steinlen, de dochter van de bekende ontwerper, schilder, lithograaf en affichekunstenaar Théophile Alexandre Steinlen, en van 1925 tot 1940 met de Zweedse danseres en choreografe Carina Ari (foto). In 1941, trouwde hij voor de derde keer met een vriendin van Colette Steinlen, Germaine Perrin, bekend als “Pilon” (foto), met wie hij sinds ten minste 1932 een affaire had, terwijl zijn eerste vrouw, Colette Steinlen, in 1942, trouwde met de dirigent Roger Désormière.
Désiré-Émile Inghelbrecht was een toegewijd promotor van muziek, waarbij hij de radio gebruikte als platform om een groter publiek te bereiken. Hij maakte een volledige opname van de werken van Claude Debussy, die hij persoonlijk kende en bij wie hij, vooral aan het begin van zijn carrière, inspiratie putte voor zijn eigen composities. Désiré-Émile Inghelbrecht was de componist van o.a. “Vézelay”, symfonische evocatie (1952). Vézelay de plaats waar hij verbleef wanneer hij Parijs kon ontvluchten. Tussen 1923 en 1965 woonde hij er elke zomer.
Deze heel mooi uitgegeven box presenteert het complete opname-archief van de dirigent voor Pathé, Ducretet-Thomson, Columbia en Erato, inclusief veel waardevolle, niet eerder uitgebrachte opnames, voor het eerst geremasterd vanaf de originele tapes in high definition door de Art & Son studio in Annecy. De Art & Son Studio werd in 1999 opgericht in Parijs en is wereldberoemd op het gebied van geluidsrestauratie van oude opnames. Nu gevestigd in Annecy worden de activiteiten verder gezet voor professionele labels en particulieren die hun geluidsdocumenten willen bewaren.
Daarenboven biedt de box de gelegenheid om werk van Inghelbrecht zelf (cd’s 9, 13 & 14), de componist van walsen, Robert Vollstedt (1854-1919) (cd 12) en Elsa Barraine (1910-1999) (cd 14) te ontdekken. Het liedje “Comic Cat Walk” van Vollstedt was een van de liedjes die het orkest van de Titanic speelde op de avond dat het schip verging.
De Frans-Joodse Elsa Barraine (foto) was een actief lid van het Front National des Musiciens, een organisatie van musici die deelnam aan het Franse verzet tegen de Duitse bezetting tussen 1940 en 1944. Het doel van de organisatie, zoals beschreven in hun krant Musiciens d’Aujourd’hui, was om concerten voor nieuwe en verbannen Franse muziek te organiseren, om Joodse musici te ondersteunen door hen te voorzien van geld en onderdak, om anti-Duitse en anti-collaborateur protesten te organiseren en om zich te engageren voor alle soorten vormen van muzikale rebellie. De dirigent Roger Désormière, Louis Durey (lid van Les Six) en Elsa Barraine publiceerden samen in het magazine “L’Université libre” van de Germanist en verzetsman, Jacques Decour , het manifest, “Nous refusons de trahir”, een manifest ter bescherming van de Franse muziek en tegen collaboratie met de nazi’s.
De 16 cd’s zijn onderverdeeld in “The LP Era” (cd’s 1-9), “The 78 RPMs (cd’s 10-14) en “Live Recordings” (werken van Debussy) (cd’s 15-16). De box bevat uitvoeringen van werk van o.a. Anatoli Liadov (1785-1914), Hector Berlioz (1803-1869), Charles Gounod (1818-1893), Georges Bizet (1838-1875), Leo Delibes (1836-1891), Edouard Lalo (1823-1892), Edvard Grieg (1843-1907), Gabriel Faure (1845-1924), Claude Debussy (1862-1918), Desire-Emile Inghelbrecht (1880-1965), Maurice Ravel (1875-1937) en Emmanuel Chabrier (1841-1894).
De koren zijn Choeurs de la RTF, Chorale Marcel Briclot, Chœur de femmes et Maîtrise de la Radiodiffusion Française en de Association Chorale Pasdeloup. De orkesten zijn London Philharmonic Orchestra, het Orchestre du Theatre des Champs-Elysees en het Orchestre National de la Radiodiffusion Francaise, het Orchestre des Concerts Pasdeloup en het Grand Orchestre des Festivals Debussy.
De solisten zijn Fernand Dufrène (fluit), Monique Linval (sopraan), Jean Michel (tenor), Bernard Demigny (bariton), Devy Erlih (viool), Claudy Masmichel (sopraan), Jeanne Baudry-Godard (orgel), Jacqueline Joly (mezzosopraan) en Claudine Collart (sopraan), Henri Legay (tenor), Françoise Ogéas (sopraan), Madeleine Gorge (sopraan), Bernard Cottret (bas), Jeannine Collard (alt), Christiane Gayraud (alt), Freda Betty (alt), Bernard Plantey (bariton), Jules Viard (saxophone), Gaston Crunelle (fluit), Jany Delille (sopraan), René Barral (bariton)Micheline Grancher (sopraan), Fernand Dufresne (fluit) en Camille Maurane (bariton).
Désiré-Émile Inghelbrecht The Complete Erato Recordings 16 cd box Erato 5021732516893