Charlotte Sohy (1887-1955) componeerde 35 werken voor alle muzikale formaties, die, afgezien van haar “Triptyque champêtre” op. 21, voor fluit, viool, altviool, cello en harp uit 1925, tot vandaag niet waren opgenomen. Ontdek hier, dankzij de vereniging “Elles- women composers”, de dirigente, Debora Waldman, en François-Henri Labey, de kleinzoon van Charlotte Sohy, haar muziek op 3 heel, heel originele cd’s, “Autour du Piano”, “Autour du Quatuor”, en “Autour de l’Orchestre”. Continue reading
De Pianotrio’s van Joseph Haydn behoren tot zijn minder bekende meesterwerken. De vier hier opgenomen werken (twee met fluit en twee met viool) werden gecomponeerd tussen 1784 en 1790, tijdens de laatste jaren van de componist in dienst van Prins Esterházy. Continue reading
In “Het gezicht van de Eerste Wereldoorlog”, vertelt historicus Lindsey Fitzharris, het buitengewoon en aangrijpend verhaal van de baanbrekende en visionaire chirurg, Harold Gillies, die in de Eerste Wereldoorlog, de verwonde gezichten van de soldaten behandelde en daarmee het modern tijdperk van de plastische chirurgie inluidde. Continue reading
Beleef de reconstructie van een complete Hoogmis uit het 18de eeuws Venetië, samengesteld met zowel geheel originele ordinariumdelen als door Les Arts Florissants gemaakte contrafacten van religieuze composities van Antonio Vivaldi. Schitterend! Continue reading
Aan het begin van de 19de eeuw werden sonates voor piano en een melodie instrument meestal geadverteerd als pianosonates met instrumentale begeleiding. Beethovens eerste vioolsonates bv. werden gepubliceerd als ‘sonates voor piano met begeleiding van de viool’. De cellosonate was uit sonates voor continuo voortgekomen. Continue reading
De twee serenades, op. 11 en 16 waren de eerste pogingen van Johannes Brahms om orkestmuziek te componeren. Ze dateren allebei van na de periode toen Brahms in Detmold woonde en er over een orkest beschikte. Continue reading
Jules Verne was de inspiratie voor Offenbachs opéra-féerie, die in 1875 in première ging. De Parijse rage voor dit soort muzikale extravaganza kwam voort uit de indrukwekkende toneeleffecten. In “Le Voyage dans la Lune” namen nl. twee balletten en een twintigtal decors het publiek mee van de aarde naar de maan, waarbij achtereenvolgens het Observatorium van Parijs, een werkende hoogoven en de krater van een uitbarstende vulkaan werden nagebouwd… Continue reading
Het “Skandalkonzert” van 31 maart 1913, was een concert van de Wiener Konzertverein o.l.v. Arnold Schönberg in de Grote Zaal van de Musikverein. Onder het publiek, geschokt door het expressionisme en het experimentele van de Tweede Weense School, ontstond een rel en het concert moest voortijdig worden beëindigd… Continue reading
De Engelse Suites is de titel die wordt gegeven aan een reeks van zes suites voor klavier/klavecimbel, vermoedelijk gecomponeerd in Weimar tussen 1720 en het begin van de jaren 1730. De naam “Engels” verwijst naar een anonieme, Engelse edelman, die aan Bach opdracht zou hebben gegeven tot het componeren van de zesdelige verzameling, waarschijnlijk naar het voorbeeld van Dieupart. Op een afschrift ervan, in het bezit van Bachs jongste zoon Johann Christian Bach, die nl. voor het grootste deel van zijn leven in Engeland woonde, staat nadrukkelijk vermeld, ‘fait pour les Anglois’, “gemaakt voor de Engelsen”. Continue reading
“L’estro armonico” (“de harmonische inspiratie”), Op. 3, is een reeks van 12 concerti voor snaarinstrumenten, gepubliceerd in Amsterdam in 1711. Vivaldi’s 12 Trio Sonatas, Op. 1 , en Twaalf Vioolsonates, Op. 2 , bevatten alleen sonates, dus was L’estro armonico zijn eerste verzameling concerti die in druk verscheen. Elk concerto werd gedrukt in acht partijen, vier violen, twee altviolen, cello en continuo. De continuo partij werd gedrukt als een becijferde bas voor violone en klavecimbel. Continue reading