Dick van Veelen, “The Kinks. Een oer-Engelse band”, een uitgave van koninklijke van gorcum. 

 

In augustus 1964, schoot de single “You Really Got Me” van de door de broers Ray en Dave Davies en Pete Quaife, in 1963 in Londen, opgerichte band, “The Kinks”,  als een komeet de hoogte in en belande op de internationale hitlijsten. Het waren de hoogtijdagen van de legendarische British Invasion, de “vloedgolf” van Britse bands die vanaf 1964, Amerikaanse bands in de hitlijsten overschaduwde.

Pete Quaife (foto) richtte in 1963 samen met de broers Ray en Dave Davies een groep op die bekend stond als de Ravens. Eind 1963, begin 1964 veranderden ze hun naam in The Kinks. De oorspronkelijke bezetting van de band bestond uit Ray (leadzang, slaggitaar), Dave (leadgitaar, zang), Pete Quaife (basgitaar) en Mick Avory (drums, percussie) (foto). De gebroeders Davies vormden weliswaar het hart van de band, die als een van de origineelste en invloedrijkste bands de popgeschiedenis zou ingaan. The Kinks, ”the most quintessential English band”, waren actief tot 1996.

“Face to Face” (1966), hun vierde studioalbum maar wel het eerste album dat uitsluitend uit origineel materiaal bestond, een cruciaal album uit het psychedelisch tijdperk, betekende hun creatieve doorbraak en was een mijlpaal in hun evolutie. Toch verliep hun carrière niet altijd voorspoedig. In 1965, kreeg de band bv. voor vier jaar een inreisverbod voor de Verenigde Staten wegens ‘onprofessioneel gedrag’. Terwijl concurrenten als The Beatles, The Rolling Stones en The Who enorme successen boekten, bleven The Kinks aan de zijlijn en verloren ze de aandacht van de grootste muziekmarkt ter wereld.

Vanaf dat moment richtte frontman, singer-songwriter en ritmegitarist, Ray Davies (1944) (foto), sedert 2004, Sir Raymond Douglas Davies (de oudere broer van Dave (1947)) (foto), lead gitarist en backing vocalist en de originele oprichter van The Kinks, zich op ironische wijze op de Engelse middenklasse en zijn geboortestad Londen. Ray, die ooit op school zat met Roderick, jawel, Rod Stewart, had het in tal van nummers, bv. op het baanbrekend album, “Arthur (Or the Decline and Fall of the British Empire)” (1969), op satirische wijze, over het typisch Engelse leven van alledag en de aspiraties en frustraties van de arbeiders, met nadruk op de psychologische effecten van het Brits klassensysteem. Hij verwierp de industrialisatie en bureaucratie en pleitte voor het behoud van het traditioneel Engels plattelandsleven in dorpen en gehuchten. Nummers als “Lost and Found ” en “Working at the Factory” gingen over het leven van de arbeiders aan een lopende band.

Na “Arthur” volgde “Lola Versus Powerman and the Moneygoround, Part One” (1970), een satirische kijk op de beproevingen van de platenindustrie. Dit album bleek wederom een ​​kritische en tevens commerciële hit, wat resulteerde in ” Lola “, hun eerste Amerikaanse top 10-single sinds ” Tired of Waiting for You ” in 1965.

Toen The Kinks in 1976 van platenlabel wisselden van RCA naar Arista, richtte de band hun eigen Londense opnamestudio “Konk” op. In de jaren ‘70 en ‘80 werd Amerika alsnog veroverd.  Begin jaren ’80, herleefden ze hun commercieel met een meer mainstream arena rockstijl (stadion rock , pomp rock of corporate rock), bedoeld voor een breder publiek.

Het profiel van de band steeg aanzienlijk in het midden van de jaren ‘90, voornamelijk als gevolg van de “Britpop”-hausse. Verschillende van de meest prominente bands van dit decennium noemden The Kinks als een belangrijke invloed, maar ondanks deze erkenning bleef de commerciële levensvatbaarheid van de band afnemen. Desondanks waren The Kinks een van de meest invloedrijke rockbands en rockacts van de jaren ‘60 en begin jaren ‘70. Hardrock, heavy metal, punk en Britpop zijn aan hen schatplichtig. De kenmerkende overdrive powerchordriffs bv. van Dave zouden een grote invloed hebben op toekomstige heavy metal- en punkrockacts. Ze hebben bijgedragen aan de transformatie van rock-‘n-roll van bv. Jerry Lee Lewis tot rock met op riffs (een kort herhaald motief) gebaseerde muziek, en stonden op de 65ste plaats op de lijst van “100 Greatest Artists of All Time” van het tijdschrift “Rolling Stone”, en Van Halen, the Jam, the Knack, the Pretenders en the Romantics coverden hun nummers.

“The Kinks. Een oer-Engelse band” is het eerste boek over The Kinks dat binnen het Nederlands taalgebied verschijnt. Het is een must-have voor zowel de fans als voor de  rockmuziekliefhebbers in het algemeen. Dick van Veelen beschrijft nl. met veel kennis van zaken in 12 hoofdstukken, de achtergronden en levensloop van de band. Daarenboven is het boek rijk geïllustreerd met veel schitterende, niet eerder verschenen kleurfoto’s.

Na een eerste hoofdstuk over de opkomst van de popmuziek in Engeland, volgen 3 hoofdstukken waarin de auteur aan de hand van hun verschillende platenlabels van The Kinks, hun geschiedenis beschrijft,  1964-1971 (De Pye-jaren), 1971-1975 (De RCA-jaren), 1976-1985 (De Arista-jaren), gevolgd door de periode 1986-1996, “Het laatste decennium”. Vijf van de daarop volgende hoofdstukken zijn specifiek gewijd aan The Kinks in Nederland, hun singlesdiscografie en hun albumdiscografie in Nederland, hun hitnoteringen en hun hitnoteringencovers in Nederland en de Fan-meetings. Op www.vangorcum.nl is een gratis te downloaden verslag te vinden van alle concerten die The Kinks in Nederland hebben gegeven.

De naam van Dick van Veelen (1952) is naast aan The Kinks, verbonden aan de Schilders van de Veluwezoom (de eerste Nederlandse schilderskolonie in Oosterbeek (het Hollandse Barbizon) en Wolfheze). Hij was bv.  co-auteur van de boeken “De schilders van de Veluwezoom” (WBooks) en “Bezield landschap, leven en werk van Johannes Warnardus Bilders (1811-1890)” (Blauwdruk). Hij is bestuurslid van de Stichting Museum Veluwezoom in de gemeente Renkum in Gelderland en over een aantal kunstenaars, die aan de Veluwezoom woonde en werkte schreef hij ook monografieën.  Daarnaast was hij bestuurslid van de weliswaar in 2014, opgeheven Stichting, “The Dutch Kinks Preservation Society”. Als bestuurslid van deze vereniging was hij medeorganisator van de Dutch Kinks-fan-meetings in Rockcafé Stairway to Heaven in Utrecht en Muziekpodium Estrado in Harderwijk, in de provincie Gelderland..

Dick van Veelen The Kinks Een oer-Engelse band 271 bladz. geïllustreerd uitg. koninklijke van gorcum ISBN 9789023257615