Pauline en Paul Viardot waren leden van de beroemde familie Garcia. De vader van Pauline was de wereldberoemde operatenor Manuel Garcia, haar moeder was de Spaanse sopraan Joaquina Sitches, en haar zoon Paul was als violist een wonderkind dat Europa rond reisde.
Een groot deel van de muziek van Pauline, die daarenboven de zuster was van de wereldberoemde zangeres Maria Malibran, en van Paul Viardot, bestaat uit korte salonwerken. Ze bevatten een schat aan melodieën en zijn een evocatie van de Parijse en Franse elegantie uit de laatste decennia van de 19de eeuw.
De tweede van Pauline’s galante “Six Morceaux” uit 1868, was duidelijk bedoeld om de virtuositeit van haar zoon (foto) te laten horen. De drie zeer verschillende Romances van Pauline zijn bijzonder aangename luistermuziek. Pauls “Six Pièces” (1902) bevatten “Angélus” (een katholieke devotie ter herdenking van de Incarnatie), “En barque”, “Résignation”, “Chinoiserie”, “Invocation” en “Petite Valse”. Zijn “Introduction et Caprice” uit 1890, bevat daarentegen virtuoze technieken. De introductie begint langzaam en bevat een cadens. De Caprice in 9/8, gemarkeerd als Allegro moderato, steekt vol energie.
Pauline Viardot droeg haar hemels mooie “Six Morceaux” (1868) op aan haar zoon Paul. In die tijd was Paul tien of elf jaar oud en ongetwijfeld maakten deze stukken deel uit van het vroeg repertoire van Paul. De zes stukken bevatten “Romance”, “Bohémienne”, “Berceuse”, “Mazourke”, “Vieille Chanson” en “Tarentelle”. Een beginnend violist kon zich geen beter geschenk wensen dan deze zes prachtige stukken. Paul Viardots “Six Pièces faciles” werden gepubliceerd als een reeks in 1889, hoewel minstens één stuk, “Indécision”, in de catalogus van de Bibliothèque nationale de France, vermeld wordt als voor het eerst gepubliceerd tussen 1870 en 1872. De zes stukken zijn “Tristesse”, “Marche”, “Chant villageois”,” Mauresque”, “Indécision” en “Babillage”. Beluistering niet uitstellen!
De “Trois Petites pièces” (1929) van Paul beginnen rustig en teder met het heel mooi “À l’auror”, gevolgd door “En Espagne” en “Air tendre”. “Gitane” van Pauline werd rond 1900-1901 gecomponeerd en opgedragen aan Alberto Bachmann, de auteur van het boek “Les grands violonistes du passè” uit 1913. De volgende drie werken zijn romances van Pauline, de Romance (1889), de Romance op. 6 (1883) en de “Romance sans paroles” (1924). Alle tonen Viardots talent voor mooie melodievorming en haar vermogen om lang ademende zanglijnen te creëren. Dan volgen twee van haar werken uit 1923, een korte, zangerige Sicilienne en “Danse slave”. De laatste stukken zijn rustige meditatieve werken van Pauline, “Rêverie” (ca. 1904) en “Berceuse” (1889). Beide zijn heel mooie, melodieuze en zachte werken.
Reto Kuppel, de concertmeester van het Beiers Radio Symfonie Orkest, weet precies hoe hij die muziek moet spelen. Het is belle époque muziek, ideaal voor de koffiehuizen aan het eind 19de- begin 20ste eeuw. Hij vond een goede partner in de pianist Wolfgang Manz in een perfect uitgebalanceerde opname. Hier zijn fijngevoeligheid, verfijnde elegantie en lyrische intimiteit aan de orde. Warm aanbevolen.
Paul and Pauline VIARDOT Six Pièces – Six Morceaux – Six Pièces faciles Reto Kuppel Wolfgang Manz cd Naxos 8.573749