Met zijn hoge statige zuilen en elegante witte façade geeft het Palais Coburg in Wenen de indruk van macht en wereldbelang. Met de bruiloft van Ferdinand Georg van Saksen-Coburg en Maria Antonia Kohárys, begon de snelle opkomst van de Oostenrijkse Coburgs. Naast prachtige feesten en triomfen, was het paleis in Wenen ook het toneel van menig menselijke tragedie. Gunter Führmann vertelt voor het eerst het verhaal van de Weense Coburgs, van het begin tot vandaag, en tekent het indrukwekkend portret van een grote, heel vooraanstaande familie.
Geen enkel andere familie in Wenen, behalve de keizerlijke familie, had zoveel familiebanden met gekroonde hoofden in Europa. Het hertogdom Saksen-Coburg lag in het midden van Duitsland en werd gevormd uit twee niet direct aangrenzende provincies. In het zuiden, grenzend aan het koninkrijk Beieren, het Coburg-land met de gelijknamige hoofdstad. Ongeveer 30 kilometer ten noorden van de landsgrenzen strekte het zich uit tot het door de Gotha aangewezen deel van het land. Daarnaast waren er een paar verspreide enclaves, al met al hebben het Hertogdom Saksen-Coburg en Gotha net geen 260.000 inwoners. In 1918 eindigde de monarchie, het Gothaer deel van het land werd een deel van Thüringen, de Coburgers besloten in een referendum voor aansluiting bij de Vrijstaat Beieren.
Veel kronen kwamen in de loop van de 19e eeuw in handen van de Coburgers. En dit in de eerste plaats door huwelijkspolitiek, vergelijkbaar met die van de Habsburgers, drie eeuwen eerder. Op het eerste gezicht lijkt het een laatste bloei van de dynastieke politiek, wanneer een koninklijk huwelijk het lot van hele naties zou kunnen veranderen. Maar de eerste koninklijke kroon gedragen door een Coburger kwam niet door een romantisch huwelijk, maar door een opstand. Prins Leopold van Saksen-Coburg werd in 1831 tot eerste koning van de Belgen gekozen en het land zelf was pas een jaar eerder na een revolutie onafhankelijk geworden van het Koninkrijk der Nederlanden. Leopold creëerde een nieuwe, monarchistische stijl. Hij was een liberale koning die wist hoe hij zich aan zijn tijd moest aanpassen. Hij creëerde het type burgerlijke vorst die de macht deelde met een uitverkoren partij, meer als een gekroonde president dan als een heerser door de genade Gods. Een model waaraan de monarchieën in Europa nog steeds vasthouden. De nakomelingen van Leopold regeren tot vandaag in België.
Op de grote markt (Hauptplatz) van Coburg herdenkt een monument een van de grootste successen van de hertogelijke familie. Op een hoge sokkel staat een zoon van de stad, gegoten in brons op ware grootte. Het is Prins Albert, de echtgenoot van koningin Victoria. Albert was de zoon van hertog Ernst, de oudste broer van koning Leopold, die het land regeerde. Zijn afstammelingen zijn nog steeds de baas over het Verenigd Koninkrijk, hoewel de kleinzoon van Albert en Victoria, Georg V, in 1917 zijn familienaam veranderde. De Eerste Wereldoorlog had de stemming in Engeland zo anti-Duits gemaakt, dat de koninklijke familie besloot om de Duitse familienaam Saxe-Coburg in het voordeel van het Anglo-Saksisch klinkende Windsor te veranderen. Er is al veel geschreven over de Huis van Sachsen-Coburg en zijn snelle opkomst, maar een tak van deze wijdverbreide familie lijkt een schimmig bestaan te leiden, de Weense Coburgers, die teruggaan tot de stamvader, Ferdinand Georg van Saksen-Coburg (foto).
Ferdinand was de broer van hertog Ernst en koning Leopold. In 1816 huwde hij de dochter van de Hongaarse magnaat, Maria Antonia Koháry, en stichtte de katholieke tak van het Huis van Saksen-Coburg. Er werd echter gewezen op het verschil van afkomst van de bruid, weliswaar een Hongaarse gravin en enige erfgename van het machtig vermogen van de familie Koháry. Om het huwelijk met een Coburger helemaal toe te staan, verhief keizer Frans van Oostenrijk, net voor de bruiloft, haar vader Franz Joseph Koháry, in de adelstand. Ferdinand Georgs en Maria Atonia’s kinderen en kleinkinderen zetten de uitbreiding van de familie Coburg verder. Hun nakomelingen waren tot 1910 koningen van Portugal tot 1946 tsaar van Bulgarije, de schoonzonen van de Franse koning en Keizer van Brazilië.
In het boek ontmoet u o.a. de Ottomanen in Centraal-Europa, Stephan II. Koháry, Johann Nepomuk Koháry en het Burgtheater en Franz Joseph Koháry, Friedrich Josias, de “held van Koburg”, Hertog Franz van Saksen-Coburg-Saalfeld, Prins Ferdinand Georg van Saksen-Coburg, hertog Ernst en prins, Maria Antonia Koháry en Prins Ferdinand Georg, De Roos van Engeland, nog voor Diana, Leopold en Charlotte, Hertog Ernst en Luise van Saxe-Gotha-Altenburg, de architecten van de Palais Coburg , de Ringweg en de tuinbouwstichtingen. Uitzonderlijk interessant, boeiend en fascinerend, en voorzien van porachtige foto’s. Warm aanbevolen.
Günter Fuhrmann, Mag., MAS, geboren in 1972 in het Weinviertel in Neder-Oostenrijk, studeerde rechten aan de universiteit van Wenen en cultureel management aan de universiteit voor muziek en uitvoerende kunsten in Wenen. In 1994 volgde hij de opleiding als toeristische gids en bracht tot 2001 de Oostenrijkse kunst en geschiedenis over. Daarna ging hij over op cultureel en museummanagement. Als zelfstandig ondernemer op het gebied van tentoonstellingsproductie en erfgoedmarketing ontwikkelt hij sinds 2014 interactieve tools voor geschiedenisonderwijs.
Gunther Führmann HAUS DER KÖNIGE Das Wiener Palais Coburg Throne, Triumphe, Tragödien Duits geïllustreerd 272 bladz. Uitg. Amalthea ISBN-13 978-3-99050-121-4