Kathryn Tempest, “Brutus, De nobele samenzweerder”, een nobele uitgave van Omniboek.  

Historica Kathryn Tempest schetst in de biografie ‘Brutus’ een portret van een bijzondere Romeinse senator. Hij was filosoof, staatsman, vredestichters en legeraanvoerder. Maar bovenal is Marcus Junius Brutus bekend gebleven als ’s werelds beroemdste moordenaar. Kathryn Tempest dook in het bronnenmateriaal en bracht met deze briljante biografie de imposante man tot leven.

Brutus was controversieel en ondoorgrondelijk, ook voor zijn tijdgenoten. Zijn rol in de moord op Julius Caesar, de minnaar van zijn moeder, was opmerkelijk. Tempest stelt in deze biografie een interessante vraag: Was Brutus fout om zijn vriend en beschermheer te vermoorden, of had hij gelijk zijn vaderlandsliefde en idealen boven zijn persoonlijke voorkeuren te stellen? Kathryn Tempest dook in het bronnenmateriaal uit Brutus’ tijd en brengt met haar briljante biografie ‘Brutus’ de imposante man tot leven.

Na de Inleiding: Brutus en de biografische traditie, vervolgt Tempest met “Hoe Brutus Brutus werd”, “zijn eigen koers”, “Oorlogspolitiek”, “Gedachten over tirannenmoord”, “Na de moordaanslag”, “Herlevend republicanisme”, “Het laatste gevecht van Brutus”, “Dood en legendevorming” en als Conclusie, “de vele gezichten van Brutus”. Een Appendix 1 geeft belangrijke jaartallen weer en Appendix 2, “Na de moordaanslag”, geeft chronologie en bronnen weer. Noten, de bibliografie en het register besluiten dit schitterend boek. In het boek zijn ook kaarten opgenomen van de stad Rome, Italië ten tijde van de late Republiek, het Romeinse Rijk in de eerste eeuw v. Chr., provincies en koninkrijken van het Oosten, bevelhebbers in het Middellandse Zeegebied in 43-42 v. Chr. En van Griekenland en Macedonië en de slagen bij Philippi

“De politieke carrière van Brutus”, zo lezen we, “viel samen met, en droeg die bij aan, de turbulente laatste decennia van de Romeinse Republiek. In 59 v. Chr. dachten velen immers al dat de res publica dood was, of op zijn minst ongeneeslijk ziek. Zelfs nog voor hij quaestor werd, was Brutus bezig met een welbewuste strategie van wat we tegenwoordig ‘zelfcreatie’ zouden noemen: het construeren van een identiteit en een publiek imago aan de hand van een aantal geaccepteerde sociale standaards. Maar hoewel Brutus’ geërfde roem en noblesse hem grote kansen boden voor de toekomst, zat er ook altijd een dreigender kant aan zo’n erfenis. Als hij die goed gebruikte, kon hij daarmee zijn carrière reusachtig bevorderen dankzij succes bij de verkiezingen.

Als politicus en redenaar was hij actief in de rechtbank, waar hij opviel met zijn verdediging van Appius Claudius, en een opmerking in Cicero’s ‘Brutus’ wijst erop dat hij tijdens zijn periode als stadspretor (stadsrechter) regelmatig tijdens contiones (volksvergaderingen) sprak op het Forum. Na de moord op Caesar bleef Brutus nog een poosje in het openbaar verschijnen en probeerde hij het publiek op zijn minst voor zijn kant te winnen.

Brutus’ filosofische traktaten en literaire publicaties via fragmenten en titels zijn ruwweg in drie hoofdgroepen te verdelen. Allereerst de toespraken en pamfletten die hij in de jaren vijftig voor Chr. opstelde en waarin hij ideeën aanprees als de verkieslijkheid van vrijheid boven slavernij en de te rechtvaardigen moord. Ten tweede de meer private, meer op het innerlijk gerichte traktaten die hij schreef nadat hij zich met Caesar had verzoend. En ten derde de toespraken en verklaringen die hij publiceerde in zijn laatste gevecht voor vrijheid en tegen de opkomst van het caesarisme, in het bijzonder in de persoon van Antonius”.

Kathryn Tempest is auteur en historica, en studeerde en promoveerde aan de Universiteit van Londen in de klassieke talen. Ze is docent Romeinse geschiedenis en Latijnse literatuur aan de Universiteit van Roehampton. Tempest is gespecialiseerd in retorica, de Romeinse Republiek en Cicero. Ze schreef inmiddels drie boeken. Brutus verscheen bij Yale University Press en is al verkocht aan zes landen.

En, ontdek ook bij uitgeverij Omniboek, Hannibal. Meesterverteller Adrian Goldsworthy vertelt nl. in ‘Hannibals meesterzet’ over de bekendste slag uit de Oudheid.

Op 2 augustus 216 voor Christus behaalde generaal Hannibal in het Italiaanse Cannae zijn meest glorieuze overwinning voor Carthago. In een van de bloedigste veldslagen ooit kwam zijn schitterende strategie eindelijk tot zijn recht. Hannibals huurlingenleger was een smeltkroes van nationaliteiten, maar het wist het gedisciplineerde leger van de Romeinse Republiek te vernietigen. Topauteur Adrian Goldsworthy vertelt in ‘Hannibals meesterzet’ op meeslepende wijze over de voorgeschiedenis, de epische confrontatie en de nasleep van de slag bij Cannae, en over het unieke generaalschap van Hannibal. Eerder verschenen van Goldsworthy de succesvolle boeken ‘Pax Romana’, ‘Augustus’ en ‘Romeinse legioenen’.

Adrian Goldsworthy (°1969) studeerde klassieke en moderne geschiedenis aan de universiteit van Oxford en promoveerde daar op de oorlogsmachine van het Romeinse leger. Daarna was hij onder meer verbonden aan de universiteiten van Cardiff en Londen. De laatste jaren legt hij zich volledig toe op het schrijven. Hij woont in Zuid-Wales. 

Kathryn Tempest Brutus De nobele samenzweerder 352 bladz. Uitg. Omniboek ISBN 9789401915069

Adrian Goldsworthy Hannibals meesterzet De slag bij Cannae, 216 v. Chr. 272 bladz. uitg. ISBN:9789401915076