Rameau, “Les Indes Galantes” o.l.v. Valentin Tournet, op het label Château de Versailles Spectacles. Meesterlijk!

De première van Rameau’s eerste balletopera, “Les Indes Galantes”, in 1735, was een succes. Het werk legde de critici die de componist ervan beschuldigden gecompliceerde muziek te schrijven, het zwijgen op. In de daaropvolgende jaren zette de Parijse Opera het werk herhaaldelijk op het programma, (niet minder dan 320 opvoeringen), waarbij Rameau, zoals gebruikelijk in die tijd, bijna elke keer wijzigingen, toevoegingen of coupures aanbracht, ook nog in 1761 voor de laatste reeks uitvoeringen tijdens zijn leven. Valentin Tournet, een uitstekende cast aan jonge stemmen en het ensemble La Chapelle Harmonique, kozen voor deze versie.Jean-Philippe Rameau (1683-1764) (foto) was wel een organist, de componist van “Pièces de clavecin en concerts” en “Pièces de clavecin”, en een belangrijke theoreticus (“Traité de l’harmonie réduite à ses principes naturels”), maar hij was in de eerste plaats toch een operacomponist. Hij speelde in de jaren 1752-1753, met zijn “Lettre sur la musique française”, zelfs een belangrijke rol in de buffonistenstrijd (“Querelle des Bouffons”), de discussie over het gebruik van het Italiaanse of het Frans in de opera. Zijn eerste operaballet (Ballet héroïque en un prologue et trois actes), “Les Indes galantes”, op een libretto van Louis Fuzelier (1672/1674-1752) (foto), ging in 1735, twee jaar na zijn eerste tragédie en musique, “Hippolyte en Aricie”, in de Académie royale de musique, in première. Beide opera’s kregen van de “Lullystes”, de aanhangers van de voormalige muzikale stijl, virulente kritiek te verduren, maar het duurde niet lang of de meerderheid van het publiek van de Opera was verleid en gewonnen voor een van de grootste werken van het lyrisch repertoire van de 18de eeuw. Achter amoureus exotisme staken avant-gardistische filosofische en politieke ideeën, uitvergroot door glinsterende muziek, die vandaag nog steeds aanspreekt.Als Rameau pas in het tweede deel van zijn leven zijn talent voor het componeren van theatermuziek etaleerde, (zijn eerste opera ontstond toen hij al ouder was dan vijftig), dan tilde hij met zijn tweede compositie “Les Indes Galantes”, in 1753, het opera-balletgenre naar ongekende hoogten. Campra introduceerde in 1697 het genre met zijn “L’Europe galante” op een libretto van Antoine Houdar de La Motte”, Rameau componeerde een werk in vier entrées of divertimento’s, die de toeschouwer meenamen naar Perzië (“Les Fleurs”), Peruaanse Inca’s (“,Les Incas du Pérou”) naar Turkije (“Le Turc généreux”) en zelfs naar Amerikaanse inboorlingen (“Les Sauvages”), een spektakel met een overvloed aan decors en machines, maar bovenal met opmerkelijk aanstekelijke dansmuziek.Émilie, een slavin van de Pasja Osman, kan zich weer verenigen met haar voormalige geliefde Valère, de Inca Huascar en de Spanjaard Don Carlos dingen beiden naar de hand van Phani, een Incaprinses, prins Tacmas is heimelijk verliefd op Zaïre, de slavin van Ali, terwijl Fatime, een slavin van Tacmacs, verliefd is op Ali, en een Spanjaard Don Alvar en een Fransman Damon, dingen beiden naar de gunst van Zima, de dochter van een indiaans opperhoofd. De “Marche, Tambourins en Rigaudons pour les Matelots provencaux et les Matelotes provencales” en “Gavottes pour les Péruviens et Péruviennes”, zijn even beroemd geworden als de Turkse dans in Lully’s “Le Bourgeois Gentilhomme”. Dit is de opname van de laatste bewerking, die Rameau zelf realiseerde, kort voor zijn overlijden in 1761.Valentin Tournet (°1996), oprichter en muzikaal directeur van La Chapelle Harmonique, begon het ensemble in 2017. Het ensemble bestaat uit een koor en een historisch instrumentorkest. Zijn repertoire, voornamelijk gecentreerd op Bach, gaat van de polyfonie van de Renaissance tot de barok en de Verlichting. Valentin Tournet studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Philippe Pierlot, vervolgens aan het Conservatorium van Parijs bij Christophe Coin en kreeg advies van Jordi Savall. Tijdens zijn studietijd in Parijs richtte hij het ensemble “La Chapelle Harmonique” op.Rolverdeling :

Ana Quintans : Hébé, Zima

Emmanuelle de Negri : Emilie Phani

Julie Roset : Amour

Mathias Vidal : Valère, Don Carlos en Damon

Alexandre Duhamel : Huascar

Edwin Crossley-Mercer : Bellone, Don Alvar

Guillaume Andrieux : Osman, AdarioRameau Les Indes Galantes Valentin Tournet La Chapelle Harmonique 2 cd Château de Versailles Spectacles CVS 031

https://www.stretto.be/2019/10/26/magnificat-van-johann-sebastian-bach-live-door-la-chapelle-harmonique-o-l-v-valentin-tournet-een-uitgave-van-chateau-de-versailles-schitterend/