Mozart was pas 14 jaar oud toen hij “Mitridate, Re di Ponto” componeerde, een nobele opera seria gebaseerd op het toneelstuk van Jean Racine uit 1673, over het conflict tussen de twee broers, Sifare en Farnace, om de hand te krijgen van Aspasia, de reeds tot koningin uitgeroepen verloofde van hun vader, Mithridates VI, van ca. 120 tot 63 v.Chr., de koning van Pontus, een koninkrijk aan de zuidkust van de Zwarte Zee. Een groot succes bij de première, wordt Mozarts “Mitridate” vandaag, helaas nog maar zelden opgevoerd. Ontdek de opera hier in al haar sublieme schoonheid, door een oogverblindende, virtuoze cast.
Tussen december 1769 en maart 1771, reisden de Mozarts voor de eerste keer naar Italië. De opera seria “Mitridate, re di Ponto”, op een libretto van Vittorio Amedeo Cigna-Santi, werd gecomponeerd tussen september en december 1770, in Bologna en Milaan. Het was een opdracht van graaf Carlo di Firmian, de gouverneur-generaal van de Oostenrijkse provincie Lombardije en neef van de vroegere aartsbisschop van Salzburg Firmian. Na hun rondreis langs Parma, Bologna, Florence, Rome en Napels, arriveerden de Mozarts in juli 1770, in Bologna. De Mozarts verbleven bij Bologna in het landhuis van Graaf Pallavicini.
Volgens de correspondentie van Leopold kwam de componist Josef Mysliveček (foto), regelmatig op bezoek bij de Mozarts terwijl zij in Bologna verbleven. Mozart gebruikte Myslivečeks opera “La Nitteti”, op een libretto van Pietro Metastasio, als bron van motieven voor zijn eigen opera “Mitridate, re di Ponto” en diverse symfonieën. Het verblijf in Italië leverde naast “Mitridate” ook nog twee andere opdrachten op, “Ascanio in Alba” en “Lucio Silla”. Het libretto van Mitridate, van de Turijnse dichter Vittorio Amedeo Cigna-Santi (1725-1785), werd oorspronkelijk geschreven voor de componist, Quirino Gasparini, wiens “Mitridate” in 1767, in Turijn werd opgevoerd. Gasparini was maestro de capello van de kathedraal in Turijn.
De invloed van Gasparini, was merkbaar in Mozarts Recitativo accompagnato e Cavatina van Mitridate, “Se di lauri il crine adorno”, en in het duet, “Questo è l’amor, Farnace”, tussen Ismene, de dochter van de koning van de Parthen, en Farnace, de zoon van Mitridate. Voor de jonge Mozart werd het libretto weliswaar enigszins ingekort en op een aantal plaatsen gewijzigd. Na ontvangst van het libretto, begon Mozart eerst met het componeren van de recitatieven, omdat de aria’s pas gecomponeerd werden als bekend was wie de diverse rollen zou vertolken. De componisten pasten nl. hun muziek aan, aan de capaciteiten van de uitvoerders. Mozarts versie opera bestond met uitzondering van een mars, één duet en een slotkoor, (eigenlijk een kwintet van de solisten), enkel uit recitatieven en aria’s.
De fenomenale prestaties van de solisten, Michael Spyres (tenor), Julie Fuchs (sopraan), Sabine Devieilhe (sopraan) en Elsa Dreisig (sopraan), worden hier gekenmerkt door punctuele virtuositeit en tederheid met telkens voortreffelijke zuiverheid, lichtheid en behendigheid, in intieme en ontroerende lyriek. De donkere toon van de mezzosopraan, Adriana Bignagni Lesca bv., de verfijnde stijl met zuivere en vloeiende behendigheid van Cyrille Dubois, of het zacht gepolijst legato van de expressieve aria’s, gezongen door de contratenor, Paul-Antoine Bénos-Djian, worden met de vereiste emotionele charme, genegenheid en soepele intimiteit gezongen. Dit alles wordt op een magistrale wijze “begeleid” door Les Musiciens du Louvre o.l.v. Marc Minkowski, die eens te meer bewijzen van welk topniveau hun uitvoeringen zijn. Dit is een prachtuitgave, die u niet mag missen. Hemels!
Rolverdeling:
Mitridate: Michael Spyres (tenor)
Aspasia: Julie Fuchs (sopraan)
Ismène: Sabine Devieilhe (sopraan)
Sifare: Elsa Dreisig (sopraan)
Farnace: Paul-Antoine Bénos-Djian (contratenor)
Arbate: Adriana Bignagni Lesca (mezzosopraan)
Marzio: Cyrille Dubois (tenor)
Mozart Mitridate, Re di Ponto Spyres Fuchs Devieilhe Dreisig Bénos-Djian Dubois Bignagni Lesca Les Musiciens du Louvre Marc Minkowski 3 cd Erato 9029661757