Claude Debussy markeerde het keerpunt tussen twee grote periodes in de muziekgeschiedenis, het romantisch erfgoed van de 19^de eeuw en de moderniteit van de 20^ste eeuw. Hij evolueerde weliswaar tot een zuiver, lineair modernisme, wat hem misschien wel tot de Mondriaan van de muziek maakte…Aan het begin van zijn carrière werd de jonge Debussy omschreven als een impressionist, als het muzikaal equivalent van het impressionisme in de figuratieve kunst. Dit was begrijpelijk, maar vanwege zijn connecties met Mallarmé en Maeterlinck, paste het niet helemaal, in die mate dat hij later eerder als symbolistisch kunstenaar zou worden gedefinieerd. Over het algemeen is het zelfs de symbolistische beweging die de kunst van Debussy het beste beschrijft.

Maar de componist had zijn eerste meesterwerk, de cantate La Damoiselle élue, gecomponeerd op een tekst van Dante Gabriele Rossetti, de meest vooraanstaande figuur van de Pre-Raphaelitische beweging; en zijn laatste werken waren hedendaags, zowel chronologisch als spiritueel, tot het begin van de abstracte beweging die door Mondriaan was geïnitieerd.

In Debussy’s pianowerken vinden we tekenen van deze evolutie die ons in staat stellen de verschillende fasen van zijn esthetiek te begrijpen, niet alleen als kunstenaar maar ook als communicator in muziek, die alle artistieke velden van de 19de – tot de 20ste eeuw weerspiegelde.

Debussy’s hier opgenomen ’Suite bergamasque’, is één van de fascinerendste werken voor piano. Niet alleen door zijn rijke, impressionistische kwaliteiten, maar zeker ook door zijn mysterieus karakter. Af en toe hoort men een orkestuitvoering van de Suite Bergamasque, meestal met veel strijkers. Het bijzondere en het aparte karakter van de piano met de bijbehorende, bijzondere akkoorden, kan echter door een instrumentele bezetting niet worden overtroffen. Aangenomen wordt, dat Debussy al in 1890 begon aan de suite. In 1905 herzag hij het werk, publiceerde het, en gaf het de naam die het nu heeft. De “Suite Bergamasque” bestaat uit vier delen. In dit werk breekt Debussy door met nieuwe klanken. Vooral het derde deel van de suite, “Clair de lune” moet bij de eerste uitvoering ervan sensatie hebben opgeroepen. De eerste drie stukken hebben een gemeenschappelijk motief.

“Pour le piano”, beschouwd als Debussy’s eerste volwassen pianocompositie, werd voltooid en gepubliceerd in 1901. Het ging in première in januari 1902 in de Salle Érard, gespeeld door Ricardo Viñes. Maurice Ravel orkestreerde het middendeel. Debussy componeerde de drie stukken die de suite vormen op verschillende tijdstippen. Het tweede deel, een sarabande, dateert uit de winter van 1894 toen het behoorde tot de serie Images oubliées, opgedragen aan Yvonne Lerolle, de dochter van de kunstschilder, Henry Lerolle. Debussy componeerde in de jaren 1890 nl. weinig pianomuziek en concentreerde zich op opera en orkestmuziek. Hij voltooide de suite in 1901 en herzag Sarabande. Hij droeg ook de herziene versie van Sarabande, evenals het derde deel, Toccata, op aan Yvonne Lerolle, die ondertussen Mme E. Rouart was geworden. Pour le piano markeerde een keerpunt in de creatieve ontwikkeling van Debussy, die zich vanaf dan tot een vruchtbare productie van pianomuziek wendde.

De buitengewone bravoure van de pianiste, Ilia Kim is één van de belangrijkste sterke punten van deze releases, die werken bevatten die Debussy gedurende verschillende perioden van zijn carrière componeerde. Deze bloemlezingen bieden een nauwkeurig en volledig inzicht in de evolutie van de componist, van de vroege Arabesken uit 1891, over de stemmingsvolle préludes en Estampes, tot o.a. de lineaire, modernistische études uit 1915. Niet te missen.

De pianiste Ilia kim, geboren in Seoul, begon haar muzikale studies in haar geboorteland. Haar vroegrijpheid als performer trok al vroeg veel aandacht, wat op haar elfde leidde tot het debuut solorecital in de Recital Hall van het Sae Jong Arts Centre in Seoul. In 1983 en 1987 kende de stad Seoul haar de prestigieuze Mayor Award en een studiebeurs toe om in het buitenland te gaan studeren. In 1989 begon ze dan ook te studeren aan de Hochschule der Künste van Berlijn bij Laszlo Simon en Georg Sava en studeerde af in 1994. Vervolgens studeerde ze aan het Mozarteum van Salzburg en de Hochschule für Musik und Theater in Hannover. Vanaf 1997 studeerde ze bij Piero Rattalino, Antonio Ballista en Franco Scala aan de Accademia Pianistica van Imola, waar ze afstudeerde in 2000, en waarbij ze zich ook toelegde op de fortepiano onder leiding van Stefano Fiuzzi.

Tracklist Clair de lune:

2 Arabesques

Clair de Lune (uit “Suite Bergamasque”)

Tarantelle styrienne

Estampe nr. 2 – La soirée dans Grenade

L’isle joyeuse

Préludes, Boek 1 : nr. 6, Des pas sur la neige

Préludes – Boek 2 : Ondine

Préludes – Boek 1 : nr. 10, La cathédrale engloutie & nr. 7, Ce qu’a vu le vent d’ouest

12 Études pour piano : nr. 7, Pour les degrés chromatiques  & nr. 5, Pour les octaves

Tracklist The young Debussy :

Suite bergamasque

1. Prélude
2. Menuett
3. Clair de lune
4. Passepied

Nocturne

Images oubliées Nr. 1-3

Nr. 1 Lent (Mélancolique et doux)

Nr. 2 Souvenir du Louvre

Nr. 3 Quelques aspects de “Nous n’irons plus au bois”

Rêverie

Pour le piano Nr. 1-3

Nr. 1 Prélude

Nr. 2 Sarabande

Nr. 3 Toccata

Danse bohèmienne

Debussy Clair de Lune, Deux Arabesques & Other Works Ilia Kim, piano cd Dynamic CDS7881

The Young Debussy” Ilia Kim cd Dynamic CDS7975