Op volume 5 in de reeks cd uitgaven “Next Generation Mozart Soloists”, werden 3 Klavierconcerti van Mozart opgenomen, gecomponeerd 1783-1784, in Wenen. 
De Orpheum Foundation/Stiftung in Zürich, die al meer dan dertig jaar jonge musici ondersteunt, heeft de krachten gebundeld met het label Alpha Classics, voor een reeks opnames gewijd aan Mozarts concerti voor verschillende instrumenten. De beste solisten van de jonge generatie zijn geselecteerd door de gerenommeerde Mozart-dirigent, Howard Griffiths. Voor dit vijfde volume sloot de Amerikaanse pianiste Claire Huangci zich aan bij het befaamd Mozarteumorchester Salzburg en Howard Griffiths, haar mentor van de afgelopen tien jaar.
De Weense concerti, vanaf nr. 11, alle gecomponeerd na 1781, waren, met uitzondering van KV 449 en KV 453, gecomponeerd voor Mozarts leerlinge, de pianiste Barbara/Babette Ployer (1765-1811), bedoeld voor uitvoering door Mozart zelf tijdens de abonnementsconcerten die hij organiseerde. Mozart voltooide het Pianoconcerto nr. 9 in januari 1777, negen maanden na zijn vorig Pianoconcerto nr. 8 in C en met weinig belangrijke composities in de tussenliggende periode. Dit werk werd bekend als het “Jeunehomme Concerto”.
In januari 1783 adverteerde Mozart in Wenen de publicatie van drie nieuwe, onlangs voltooide pianoconcerti, die, zo stelde hij, zelfs enkel met kwartetbegeleiding konden worden gespeeld, waardoor een breder publiek kon worden bereikt. Op dezelfde manier vertelde hij zijn vader in een brief “dat de concerti heel briljant en aangenaam waren voor het oor. Hier en daar zullen alleen kenners tevreden zijn op zodanige wijze, dat ook de niet kenners tevreden zullen zijn zonder te weten waarom”. Het waren deze 3 concerti die hij speelbaar achtte met enkel een strijkkwartet of met een voltallig orkest met houtblazers en, in het geval van het C Groot Concerto K.415, zelfs met feestelijke trompetten en pauken, ter ere van de keizer. Keizer Joseph II woonde in 1783 de première effectief bij en was volgens Mozart heel tevreden.
Mozart componeerde zijn Pianoconcerti nrs. 15, KV. 450 en 16, KV.451, voor uitvoering tijdens een reeks concerten in het Trattnerhof am Graben, waar Mozart een tijdje woonde, en het Burgtheater in Wenen, in het voorjaar van 1784. Hij was zelf solist in maart 1784. Veel pianisten beschouwen KV.450 als één van zijn moeilijkere pianoconcerti. Het concerto is vooral moeilijk vanwege de vele snelle toonladders en ook vanwege de vele snelle, dalende en stijgende akkoorden. De eerste beweging is in typische sonate-allegro-vorm. Het middelste deel bestaat uit een thema en twee variaties. De finale is zoals gebruikelijk bij Mozart, een guitig sonate-rondo, hoewel in een minder gebruikelijke ABACABA-vorm. Het getuigt van de grootsheid van Mozart dat hoewel deze beweging technisch extreem moeilijk is, het nooit klinkt als een ‘pronkstuk’ dat enkel bedoeld was om de vaardigheden van de uitvoerder te laten horen. Enkele van de eisen die aan de pianist worden gesteld, zijn onder meer snel opgaande en neergaande arpeggio’s, gekruiste handen en stemaccentuering in reeksen zestiende noten, grote sprongen, en tegen het einde, een dubbelhandig tremolo waarmee de solist moet optornen tegen het orkest. Deze beweging is een van de meest uitdagende werken die Mozart ooit voor klavier heeft gecomponeerd.
De datum van de première van het Pianoconcerto nr. 17 in G, KV. 453, is onzeker. Het werk zou op 13 juni 1784 in première zijn gespeeld door Mozarts leerlinge, Barbara Ployer, tijdens een concert in haar huis in Döbling. Daarna speelde Ployer samen met Mozart, zijn Sonate voor twee piano’s, K. 448. Een andere mogelijkheid is dat Mozart zijn concerto uitvoerde op een concert met de violiste, Regina Strinasacchi op 29 april 1784 in het Kärntnertortheater. De algemene consensus is dat met relatieve zekerheid kan worden vastgesteld dat het werk in première ging in het late voorjaar van 1784, net na de voltooiing ervan. De finale is een beweging met 5 variaties, waarvan het vrolijk thema (notenvoorbeeld) zou gefloten zijn door… de spreeuw van Mozart. Schitterend!
De fenomenale, Amerikaanse pianiste, Claire Huangci (°1990), begon op 6-jarige leeftijd bij Ursula Ingolfsson-Fassbind in de Settlement Music School in Philadelphia. Op 8-jarige leeftijd won het wonderkind de gouden medaille op de World Piano Competition in Cincinnati. Ze studeerde verder aan het Curtis Institute of Music en vervolmaakte zich bij de legendarische pianopedagoog Arie Vardi (°1937) aan de Hochschule für Musik, Theater und Medien in Hannover. Reeds op negenjarige leeftijd begon ze met steun van beurzen concerten te spelen en onderscheidingen te winnen op wedstrijden. Ze was tien jaar wanneer ze een privé-concert speelde voor Bill Clinton.
Na haar studies aan het Curtis Institute in Philadelphia, besloot ze naar Duitsland te gaan. Ter gelegenheid van een wedstrijd had ze eerder de legendarische pianist en pianopedagoog Arie Vardi ontmoet. Die raakte gefascineerd door haar beheersing van de muziek en haar techniek. In tegenstelling tot vroeger kwam door zijn lessen nu de focus minder op technische uitdagingen te liggen dan wel op transversale aspecten zoals frasering en toonvorming. Sindsdien woont en studeert ze in Hannover en speelt ze regelmatig concerten in binnen- en buitenland. Ze concerteerde met het Stuttgart Radio Orchester, het China Philharmonic Orchestra, de Indianapolis Symphony en de Moscow Radio Symphony.
De Britse dirigent Howard Griffiths (°1950) werd geboren in Hastings en studeerde muziek aan het Royal College of Music in Londen. Hij woont sinds 1981 in Zwitserland. Sinds het seizoen 2007/08 is hij General Music Director van het Brandenburgisches Staatsorchester , Frankfurt. In 2013 verlengde hij zijn contract voor de derde keer tot 2018. Uit de samenwerking met het Brandenburg Staatsorchester zijn meerdere educatieve projecten voortgekomen. In 2012 publiceerde Howard Griffiths het muzikaal kinderboek “Die Hexe und der Maestro”. In 2013 werd het boek gepubliceerd als “The Witch and the Maestro” in het Engels. Howard Griffiths was artistiek leider en chef-dirigent van het Zürich Chamber Orchestra van 1996 tot 2006. Zijn werk met het orkest omvatte ook uitgebreide tournees door Europa, de Verenigde Staten en China.
Mozart Piano Concertos Nos. 15, 16, 17 (KV. 450, 451, 453) Claire Huangci Mozarteumorchester Salzburg Howard Griffiths cd ALPHA928
https://www.stretto.be/2017/04/22/scarlatti-en-prokofiev-door-de-snelste-vingers-ter-wereld/