De originele, nieuwe cd van het Basel Chamber Orchestra toont met werk van de Franse componisten, Henri Duparc, Edouard Lalo, en Camille Saint-Saens, en van de Russische componisten, Nikolai Rimsky-Korsakov en Modest Moessorgski, referenties tussen Franse en Russische muziek in de late 19de eeuw. Heel bijzonder.
De Pont Alexandre-III in Parijs, gebouwd tussen 1896 en 1900, stond symbool voor het verdrag van de Frans-Russische Alliantie, een geheim verdrag tussen Frankrijk en Rusland, in 1894, gesloten door de Franse president Félix Faure en tsaar Nicolaas II. Rusland stond toen nl. in een erg kwetsbare positie nadat de Driebond gevormd was, een alliantie tussen Duitsland, Italië en Oostenrijk-Hongarije, en Rusland niet langer welkom was in de Driekeizersbond met Duitsland en Oostenrijk-Hongarije. Frankrijk was op haar beurt in een geïsoleerde positie gekomen na het verlies in de Frans-Duitse Oorlog en zocht revanche voor het in deze oorlog aan Duitsland verloren gebied, Elzas-Lotharingen. Samen met de Engels-Russische Entente en de Entente Cordiale, zorgde de Frans-Russische Alliantie voor de Triple Entente tussen Frankrijk, Rusland en het Verenigd Koninkrijk. Frankrijk bood met de alliantie, Rusland de mogelijkheid van samenwerking op militair gebied. Om die reden gaf Frankrijk bv. grote leningen om de uitbouw van het Russisch spoorwegnet te bespoedigen.
Jarenlang genoten Russische aristocraten van al het moois dat het Parijs van de belle époque te bieden had. Het was dé plek voor artistieke en extravagante uitspattingen, zoals Les Ballets Russes van Djaghilev. Prinses Maria Tenisjeva, een vriendin van Tsarina Maria Fjodorovna, de gemalin van Tsaar Alexander III, de mecenas van Tsjaikofski, financierde samen met de industrieel en kunstmecenas Savva Mamontov (1841-1918) (foto) tussen 1898 en 1904 de oprichting van de kunstenaarsbeweging, met bijhorend kunsttijdschrift, “Mir Iskoesstva” van Diaghilev. Mamontov was op zijn beurt mecenas van Russische opera’s en van de belangrijke Russische schilders-kunstenaarskolonie in Abramtsevo. Prinses Maria Tenisjeva (1867-1928) (foto) werd de “doopmeter” van “Le Sacre” en Sava Mamontov was als industrieel, de spoorwegmagnaat van de lijn Moskou-Yaroslavl, 250 kilometer ten noordoosten van Moskou. Tussen 1870 en 1898, werd de prachtige stad Yaroslavl door spoorlijnen verbonden met Moskou, Vologda, Kostroma en Sint-Petersburg. Daardoor groeide de stad uit tot een belangrijk spoorwegknooppunt.
Sergej Diaghilev (1872-1929) (foto) was de stichter van de Ballets Russes. Aanvankelijk organiseerde hij tentoonstellingen in Sint-Petersburg en was hij adviseur van het Marinski Theater. Tussen 1898 en 1904 was hij redacteur van het luxueus tijdschrift “Mir iskusstva” (De wereld van de kunst). In 1906 organiseerde hij in het Petit Palais in Parijs een grote overzichtstentoonstelling van Russische schilderkunst, van middeleeuwse iconen tot eigentijdse kunst. In 1908 bracht hij “Boris Godoenov” met Sjaljapin in de hoofdrol en op 19 mei 1909, begon Diaghilev met een serie van twintig balletseizoenen in Parijs. Tijdens twee decennia zouden er om en bij de 70! producties komen.
Violist Dmitry Smirnov koos o.a. het 4de Vioolconcerto van Édouard Lalo, opgedragen aan de violist, Martin Pierre Marsick. Dit concerto is bekend als “Concerto Russe” omdat Lalo in de 2de en 4de beweging, melodieën gebruikte uit Rimsky-Korsakovs collectie van 100 volksliedjes op. 24, uit 1875-1876. De solist arrangeerde ze zelf voor viool en kamerorkest. Op deze manier gepresenteerd in de context van Lalo’s “Concert Russe”, voegt bv. het arrangement voor viool en orkest van de Mélodie “L’Invitation au Voyage”, van Henri Duparc, op het gelijknamig gedicht van Charles Baudelaire, en het arrangement van het lied, “Svetik Savishna”, van Modest Moessorgski voor viool, celli, contrabassen, klarinetten, hoorns en fagotten, nieuwe creaties toe aan de muzikale brug tussen Oost en West.
Dmitry Smirnov werd geboren in St. Petersburg. Hij studeerde aan het Rimsky-Korsakov Sint-Petersburg Staatsconservatorium, daarna aan het Lausanne Institute of Advanced Musical Studies bij Pavel Vernikov en aan de Basel Music Academy bij Rainer Schmid. Hij was een van de “Jeunes Etoiles” op GSTAAD Menuhin Festival 2019. Hij heeft samengewerkt met Heinz Holliger voor “Swiss Chamber Concerts”, met Giovanni Antonini voor “Haydn 2032 Project”, met het Kelemen Quartet en het ensemble Il Pomo d’Oro. In 2018 richtte hij zijn eigen kamerensemble op, de “Camerata Rhein” in Basel voor experimentele en filmmuziekvoorstellingen.
De beroemde, Zwitserse hoboïst, fluitist, componist en dirigent Heinz Holliger (1939) onderscheidde zich vroeger reeds van andere hoboïsten door zijn enorme virtuositeit in de Franse hobo-traditie. Zijn Parijse leraar was immers Pierre Pierlot. Holliger speelde niet alleen stukken uit het klassiek maar ook uit het modern repertoire. Naarmate hij ouder werd, ruimde zijn hobo-activiteit plaats voor meer componeren en vooral, dirigeren. Ontdek hier het verbluffend resultaat.
Het befaamd Kammerorchester Basel werd in 1984 opgericht. In de traditie van Paul Sachers Basler Kammerorchester ligt de focus op zowel oude muziek als hedendaagse muziek. Kammerorchester Basel, oorspronkelijk, Serenata Basel, werd gevormd door afgestudeerden van Zwitserse muziekacademies. Het werd tot 1999 gedirigeerd door Johannes Schläfli. Het ensemble kreeg zijn huidige naam in 1999 en heeft sindsdien geen chef-dirigent meer gehad. Sindsdien heeft het kamerorkest zijn programma nl. ontwikkeld onder leiding van zijn eigen concertmeesters Julia Schröder, Daniel Bard en Baptiste Lopez, en gasten, maar ook in samenwerking met geselecteerde solisten. Het Basel Chamber Orchestra wordt erkend als een van de toonaangevende kamerorkesten in de klassieke muziekscene. Uitnodigingen voor de belangrijkste wereldwijde concerthuizen en festivals bepalen hun agenda, evenals hun eigen abonnementsconcerten in Basel. Giovanni Antonini is sinds seizoen 2015/2016 vaste gastdirigent van het Basel Chamber Orchestra. De dirigent en fluitist uit Milaan staat nl. bekend om zijn vernieuwende interpretaties van het barok- en klassieke repertoire.
Tracklist:
-Henri Duparc (1848–1933):
L’invitation au voyage (1870)
-Édouard Lalo (1823–1892):
Concerto for Violin and Orchestra No. 1 in F Major, Op. 20 (1873)
-Camille Saint-Saëns (1835–1921):
Introduction and Rondo Capriccoso, Op. 28 (1863)
-Edouard Lalo:
Concerto for Violin and Orchestra No. 4, Op. 29 “Concerto russe” (1879): Ist Movement
Nikolai Rimsky-Korsakov (1844-1908):
Chants russes: Zvon Kolokol v Evlascheve Sele, op. 24
-Edouard Lalo:
Concerto russe: Movements II-IV
-Nikolai Rimsky-Korsakov:
Chants russes: Zvonili zvoni v Novgorode, op. 24
-Modest Mussorgsky (1839–1881):
Svetik Savishna (1866)
.jpg)
L’Invitation au Voyage”, Lalo Violin Concertos, Op. 20 & Op. 29. ‘Concerto Russe’ Dmitry Smirnov Basel Chamber Orchestra Heinz Holliger cd Prospero Classical PROSP78714