Ontdek o.a. Clément Doucet op de cd, “Tales of the Jazz Age”, door Florian Noack, piano, op het label La Dolce Volta. Niet te missen! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

De nieuwe cd van de pianist Florian Noack verlegt de grenzen van de tijd en herontdekt “Les Années folles”, de jaren ’20, een tijd waarin twintigste-eeuwse muziek het pad bewandelde tussen uitbundig feestvieren en oorlogvoering.

Op het programma staat werk van Harry Akst (1984-1963), Clément Doucet (1865-1950), George Gershwin (1898-1937), Henri Gil-Marchex (1894-1970), James Price Johnson (1894-1955), Leo Ornstein (1892-2002), Francis Poulenc (1899-1963), Maurice Ravel (1875-1937), Erwin Schulhoff (1894-1942), Mischa Spoliansky (1898-1985), Fats Waller (1904-1943) en Kurt Weill (1900-1950).

In de jaren ’20, werden Berlijn en Parijs overspoeld door jazz, dadaïsme en cabaret, beïnvloed door de bevrijdende muziek uit Amerika. De kunsten bloeiden tussen de twee wereldoorlogen, in een poging de eerste te vergeten en de angst voor de onvermijdelijke tweede te onderdrukken. Dit is de sonore reis door de tijd die Florian Noack onderneemt, een muzikale odyssee via zijn eigen transcripties van Fats Waller, Gershwin en Kurt Weill. Zijn welluidende en verfijnde arrangementen worden afgewisseld met pareltjes van o.a. Francis Poulenc, Erwin Schulhoff en Clément Doucet. Een programma vol charme en virtuoze acrobatiek, die de poëzie in die jaren van onrust vond in de vreugde en glans van muziek.

De Belgische pianist, Clément Doucet (1895-1950) (foto) studeerde aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Vervolgens speelde hij jarenlang als klassieke pianist op een boot, maar in de Verenigde Staten kwam hij in aanraking met jazz. In 1923 ontmoette hij de Franse pianist en componist, Jean Wiéner (1896-1982) (foto), die beschouwd wordt als de pianist die de jazz in Frankrijk introduceerde, nog voor de Eerste Wereldoorlog. In de vijftien jaar erna ontstond tussen Clément en Wiéner niet alleen een hechte vriendschap, de twee pianisten verkenden het werk van Beethoven en Poulenc, en traden meer dan 2000 keer samen op, o.a. in het cabaret “Le Bœuf sur le toit” in Parijs.

De talentvolle, Belgische pianist Florian Noack (1990), geboren in Oudergem, studeerde reeds op 4-jarige leeftijd, piano bij Yuka Izutsu, een professor aan het Koninklijk Conservatorium van Bergen/Mons, en vervolgens bij Michel Wiggers. Toen hij in 2001 op elfjarige leeftijd werd toegelaten tot de Muziekkapel Koningin Elisabeth, vervolmaakte hij zich bij Abdel Rahman El Bacha, Brigitte Engerer, Dmitri Bachkirov en Vitaly Margulis. Hij won in 2015 , de ECHO Klassik Prize als “Young Artist of the Year”, evenals verschillende andere wedstrijden, waaronder de Robert-Schumann International Competition for Keyboard and Vocals. In 2017 ontving hij “artiest van het jaar”, uitgereikt tijdens de Octaves de la musique. In 2018, die van “klassieke muziek”, vanwege de vindingrijkheid van zijn transcripties en voor de nauwkeurigheid van zijn interpretatie in zijn “Album d’un voyageur”.