Jean-Baptiste Lully, “Proserpine” door Le Concert Spirituel o.l.v. Hervé Niquet op het label Glossa. Een hoogtepunt! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Jean-Baptiste Lully componeerde zijn Tragédie-lyrique “Proserpine” in 1680 in samenwerking met zijn vertrouwde librettist Philippe Quinault. De eerste opname op Glossa werd gemaakt in 2006/2007 na opvoeringen in Parijs en Versailles met eersteklas vocale solisten die zeer vertrouwd waren met de specifieke eisen van de Franse barokke zangtechniek. Hervé Niquet en zijn ensemble Le Concert Spirituel gaven op deze (eerste) release een prachtig muzikaal vuurwerk van Franse barokopera, dat vandaag nog steeds ontbrandt. Niet te missen!

Onder leiding van Louis XIV bedachten de componist Lully en de dichter Quinault een ‘Franse opera’ die kon wedijveren met de grootste Europese artistieke producties van het einde van de 17de eeuw. Zo ontstond de ‘tragedie in muziek’, die tot na de Revolutie het voorbeeld zou blijven. Van Cadmus en Hermione (1673) tot Armide (1686) signeerden de twee auteurs meer dan tien werken, die in hun tijd enthousiast werden ontvangen en bijna een eeuw lang onvermoeibaar werden heropgevoerd in Versailles en in Parijs.

Hervé Niquet was in 1987 zanger in het koor van Les Arts Florissants toen William Christie Lully’s Atys uitvoerde. In datzelfde jaar richtte hij zijn eigen ensemble Le Concert Spirituel op. Sindsdien combineert hij zijn eigen inspanningen om belangrijke Franse tragische werken op de planken te brengen (en op te nemen) met zijn andere muzikale interesses. Niquets nieuwste uitstap naar de Franse barokopera bevatte Lully’s Proserpine in een proloog en vijf bedrijven, waarmee hij zich aansloot bij Destouches’ Callirhoé en Marais’ Sémélé, die Glossa in elegante edities heeft uitgebracht.

Die opnamen volgden op uitvoeringen van de werken, met name in de Opéra de Montpellier. Drie eeuwen na de eerste uitvoering in Saint-Germain-en-Laye brachten Hervé Niquet en Le Concert Spirituel een eerbetoon aan het genie van Lully met een nieuwe opname van Proserpine, gemaakt vlak na de ensceneringen in Parijs en Versailles. Samen met een cast van topsolisten toverde Hervé Niquet opnieuw een dramatisch feest tevoorschijn. Het verhaal, gebaseerd op de Metamorfosen van Ovidius, gaat over de ontvoering van Proserpina door Pluto, Cérès’ liefde voor Jupiter en de liefdesintrige tussen de riviergod Alphée en zijn zoon Ascalaphe en de nimf Aréthuse. Proserpina zal uiteindelijk gedwongen worden met Pluto te trouwen en de helft van het jaar met haar echtgenoot en haar moeder Cérès te delen.