Sedert 2012 verschijnt er jaarlijks in Bonn het Schumann Journaal. De uitgaven zijn inhoudelijk zeer professioneel, ze ogen zeer mooi en de teksten zijn uitzonderlijk interessant. Een indrukwekkende reeks!
In februari 1854 nam Robert Schumanns mentaal lijden plotseling toe. Hij klaagde vooral over hoorstoornissen. Tonen, akkoorden, ganse composities woelden in zijn hoofd en beroofden hem van zijn slaap. Clara noteerde teils wundervolle, teils gräßliche Musik of herrlichste Offenbarungen. In 2006 gepubliceerde medische dossiers wezen op het verband met syfilis. Bipolaire stoornis en andere oorzaken kwamen weliswaar ook in aanmerking. In die vreselijke maand februari noteerde hij een thema aan de piano waarvan hij zei dat het hem was voorgezongen door een engel. Op dit thema componeerde hij variaties (Thema mit Variationen in Es-Dur (Geistervariationen)). 
Op dit thema componeerde Brahms in 1863 Variationen über ein Thema von Robert Schumann voor vierhandig Klavier, op.23. Dag en nacht werd hij door zijn vrouw en kinderen bewaakt en was al onder medisch toezicht. Op 27 februari 1854 slaagde Schumann er toch in om op een onbewaakt moment het huis aan de Bilker Straße, hun vijfde woonst in vijf jaar tijd in Düsseldorf, te verlaten. Hij zocht de Oberkasseler Pontonbrücke op, klom over de reling en sprong nadat hij zijn trouwring in de rivier had gegooid, in het water. Hij werd echter gered, werd naar huis gebracht en verzorgd door een arts. Clara vond met haar kinderen een onderkomen bij een vriend. Van zijn zelfmoordpoging en hoe Schumann was gevonden, zou ze pas 1856 op de hoogte worden gebracht.
Op 4 maart 1854 werd Schumann op eigen verzoek opgenomen in het tien jaar eerder door Dr. Franz Richarz (foto) geopend psychiatrisch ziekenhuis Endenich, even buiten Bonn. In het eerste jaar van zijn verblijf in de instelling speelde Schumann soms nog piano. Hij studeerde composities van Brahms in en las veel, maar werd gekweld door hallucinaties en waanbeelden bv. dat Düsseldorf onder gegaan was en dat Clara dood of krankzinnig was. Zijn medische dossiers vermeldden ook spraakstoornissen, woede aanvallen, felle, algemene onrust, urenlang brullen en schreeuwen en agressie tegen bewakers en dokters. 
Clara Schumann bezocht hem op advies van de artsen dan ook pas na meer dan twee jaar, nl. op 27 juli 1856 twee dagen voor zijn dood! Op dat moment weigerde Schumann alle voedselinname. Op 29 juli is hij overleden. Er was niemand aanwezig. s ’Avonds op 31 juli 1856 werd hij begraven op het oude kerkhof in Bonn. Hij was 46 jaar oud. Het ziekenhuis is vandaag het ontroerend Schumann Haus Bonn. Het privé-psychiatrisch ziekenhuis van weleer herbergt vandaag een museum (Schumann-Gedenkzimmer) met brieven, facsimile’s en andere documenten en de muziekbibliotheek van de stad Bonn.
Ter gelegenheid van het Robert-Schumann-jubileumjaar 2006 (150 jaar overlijden) en 2010 (200ste verjaardag) werd het Schumann-netwerk in het najaar van 2005 gelanceerd vanuit Bonn. Het initiatief kwam van de federale regering en de Minister voor Cultuur en Media, samen met een aantal aan Robert Schumann gerelateerde instellingen in Zwickau, Leipzig, Düsseldorf en Bonn. Het doel was om de grote Duitse componist (1810, Zwickau – 1856, Bonn) te eren en om de grootst mogelijke, publieke perceptie te bereiken.
Het Schumann Journal is ondertussen een volledig op Schumann gericht tijdschrift, gesteund door de Duitse federale regering voor Cultuur en Media (BKM), in de persoon van de minister van Cultuur, Bernd Neumann. Het Schumann tijdschrift is internationaal en informeert over activiteiten rond Schumann wereldwijd. Doelgroep is niet het professioneel publiek, maar geïnteresseerde leken. Daarom is het jaaroverzicht van opnamen op geluids- en beelddragers, bladmuziek, boeken en films van het respectievelijke jaar belangrijk, telkens met een korte samenvatting in het Engels. Een vooruitblik op uitstaande evenementen rond Schumann, muziekfestivals, premières, muziekwedstrijden, conferenties en belangrijke publicaties is telkens opgenomen. Originele bijdragen aan het Schumann-Journal dienen het algemeen belang en verschijnen daarom in de taal van de auteur met een gedetailleerde samenvatting in het Engels. Enkele pagina’s zijn telkens gewijd aan de musici die in het kader van het Schumann Journal en het Schumann Forum hebben geconcerteerd. De redactie is in handen van dames met een indrukwekkende vakkennis en staat van dienst, Dr. Ingrid Bodsch, Dr. Sigrid Lange en Irmgard Knechtges-Obrecht. Magnifiek.
Het eerste nummer van het voorjaar van 2012 bracht bv. verslag uit van de plechtige oprichting van het Schumann-Forum op 8 oktober 2011 in de feestzaal van de Universiteit van Bonn. Het interessant gesprek tussen Christian Gerhaher en recensent en radioman Christoph Vratz werd, inclusief een Engelse vertaling, volledig gepubliceerd. Christian Gerhaher is arts! maar ook bariton en geeft les aan de Hochschule für Musik und Theater in München. In het 2de Schumann Journal van 2013 kon u o.a. een gesprek lezen tussen Nikolaus Harnoncourt en Axel Fuhrmann over Schumann als de Freud van de Romantiek. Axel Fuhrmann is geschäftsführender Gesellschafter van de heel gespecialiseerde DOKFABRIK GmbH Köln. Daar maakt men films en documentaires om U tegen te zeggen. U kon en kan uiteraard in dit journaal een tekst lezen van Irmgard Knechtges-Obrecht over Dietrich Fischer-Dieskau, Hans-Joachim Köhler volgen over Poetischer Kontrapunkt im IV. Satz (Feierlich) der 3. Sinfonie op. 97 (der “Rheinischen”) van Schumann, en genieten van Rainer Boestfleisch’ analyse van Schumanns Konzertstück für vier Hörner. Hans-Joachim Köhler is de auteur van Blickkontakte mit Robert Schumann – Begegnungen im heutigen Leipzig. Verder ging het o.a. over de Neue Robert-Schumann-Gesamtausgabe met een Rückblick und Ausblick door Dr. Ingrid Bodsch (foto), de Neue Schumanniana, Mitglieder im (leden van) Schumann-Forum, en over de leden en partners van het Schumann-Netzwerk.
De inhoud van het Journaal van 2014 bv. (nogmaals, alles in het Duits en in het Engels) bevatte dan o.a. weer de tekst van Irmgard Knechtges-Obrecht foto) Zum Gedenken an Wolfgang Sawallisch en interviews met Heinz Holliger en met de pianiste Marina Baranova over Robert Schumann. Marina Baranova is als pianiste geregeld te gast tijdens de Schumann-Festwoche in Leipzig en op het Bonner Schumannfest. In dit Schumann Journaal leest u o.a. over de dirigent Bernard Haitink en zijn relatie tot Schumann. Franz Willnauer, auteur van Gustav Mahler und die Wiener Oper, die schrijft over Mahler en Schumann, Gerd Neuhaus die het heeft over Elisabeth Schmiedel, het kleinkind van Clara’s halfbroer Woldemar Bargiel, Ingrid Bodsch die een In Memoriam schrijft voor regisseur Helma Sanders-Brahms (regisseur van de film Geliebte Clara), nieuws over de uitgave van Schumanns brieven en de jaarlijks berichtgeving van Schumanniana over nieuwe cd- en dvd-uitgaven, partituren en boeken.
De auteurs die in de Schumann journaals schrijven zijn allen gerenommeerde specialisten met ronkende cv’s en palmaressen. De Schumann journaals zijn dan ook ontzettend professioneel samengesteld, ogen door de kleurfoto’s en de druk op glanzend papier bijzonder mooi en aantrekkelijk, en mogen bijgevolg geenszins ontbreken bij de letter S van uw muziekbibliotheek.
Meer info op https://www.schumann-portal.de/index.htmlSchumann Journal 10/2021 Publikation des Schumann-Netzwerkes/Schumann-Forums herausgegeben im Auftrag der Projektleitung des Schumann-Netzwerkes von Irmgard Knechtges-Obrecht Stadtmuseum Bonn 204 bladz. geïllustreerd ISBN 9783931878627