“Bach, Complete Lute Works” door Evangelina Mascardi, op het label Arcana. Warme, rustieke intimiteit. | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

De zeven composities (BWV 995-1000 en 1006a) voor luit van Bach, lijken, ondanks meer dan een eeuw studie, hun echte instrumentale bestemming en Bachs abstract concept van het instrument, niet volledig te willen onthullen.

Net als de solowerken voor viool en cello hebben Bachs luitwerken een ononderbroken aantrekkingskracht maar stellen ze de uitvoerders voor vele vragen. De buitengewone luitiste Evangelina Mascardi opent hier een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de interpretatie van dit repertoire, waarbij zij de eerste vrouw is die een volledige opname van de werken op luit presenteert. Bach verzamelde deze composities nl. niet in één cyclus, zoals hij deed met zijn werken voor viool en cello. Drie werken (BWV 995, 1000 en 1006a) zijn bewerkingen van werken voor een ander instrument (viool en cello solo), drie werken (BWV 995, 997 en 1000) bestaan in 18e-eeuwse kopieën in tabulatuur van de hand van luitspelers die Bach heeft gekend.

Er wordt gedacht dat de suite in sol (BWV 995) voor een luitist is geschreven die Schuster heette, de fuga in sol (BWV 1000) voor de luitist Johann Christian Weyrauch en de bewerking van de vioolsonate (BWV 1006a) voor Sylvius Leopold Weiss en/of Johann Kropffgans tijdens hun bezoek in 1739. Silvius Leopold Weiss werd nl. erkend als de grootste luitist van zijn tijd en componeerde meer dan 600 stukken voor zijn instrument, waaronder 109 sonates of suites. Weiss werd bevriend met Wilhelm Friedemann Bach en kwam in Leipzig in contact met Johann Sebastian Bach. Pas in 1976 werden de werken in de Neue Bach Ausgabe in een betrouwbare editie uitgebracht.

Evangelina Mascardi wordt beschouwd als een van de meest prominente luitspelers op het internationaal toneel. Ze werd geboren in Buenos Aires in 1977, studeerde af in klassieke gitaar en begon haar concertcarrière als een begaafde, jonge soliste. In 1997 verhuisde ze naar Europa om te studeren bij Hopkinson Smith aan de Schola Cantorum Basiliensis, waar ze in 2001 haar “Solisten Diplom” behaalde. De laatste tien jaar werkte ze als continuo-speler regelmatig samen met Jordi Savall (Hespèrion XXI), Marc Minkowsky (Les Musiciens du Louvre), Andrea Marcon (Venice Baroque Orchestra), Giovanni Antonini (Giardino Armonico), Chiara Banchini, Simon Rattle (Berliner Philarmoniker). Met hen en andere ensembles nam ze deel aan meer dan 30 opnames. Tegenwoordig beperkt ze haar samenwerking tot Ensemble Zefiro (Alfredo Bernardini) en Monteverdi Choir (Sir John Eliot Gardiner), om zich vooral te richten op solo-luitrepertoire.

Ze wordt voortdurend geprezen door critici en heeft recitals gegeven op een aantal oude muziekfestivals zoals Fringe (Barcellona), Concentus (Brno), Resonanzen (Wenen), Luth et Theorbe (Genêve), Early Music Festival (Londen), Musica Antigua Festival (Daroca), Forum Musicum (Breslau), en gitaarfestivals in Madrid, Treviso, Santander, Castell’Arquato, Pordenone en Novara. Evangelina heeft vier solo-albums op haar naam staan, twee gewijd aan Johann Sebastian Bach en Sylvius Leopold Weiss (ORF-Alte Musik, Oostenrijk 2003 en 2009), één aan verfijnde en originele theorbe-solo’s van de in Modena geboren Bellerofonte Castaldi (Arcana 2011) en de laatste onlangs gewijd aan de Belgische luitist en componist Laurent de Saint-Luc (Musique en Wallonie 2018). Evangelina doceert luit aan het ISSM “Conservatorio A. Vivaldi” in Alessandria (Italië), is sinds 2020, lid van de Wetenschappelijke Commette van de Convegno internazionale di chitarra (Milaan) en sinds 2021, van de Directieraad van de Italian Lute Society. Evangelina Mascardi bespeelt 13- en 14-snarige luiten, gebouwd door Cezar Mateus.