Wat is de relatie tussen Hildegard von Bingen en Gustav Holst, Antonio Caldara en Lili Boulanger? Op deze cd verkennen de twee musici en Camerata Bern, het beeld van de vrouw door tien eeuwen muziek.
Centraal staat de figuur van de Maagd Maria, o.a. in het drieluik (Triptychon) Magnificat – Ave Maria – Stabat Mater (1967/68) van Frank Martin, maar ook Maria Magdalena aan de voeten van de gekruisigde, in werken van Caldara en Kurtág. Bijgestaan door het schitterend Ensemble Camerata Bern weven Patricia Kopatchinskaja en Anna Prohaska een bont muzikaal tapijtwerk rond de figuur van Maria of beter, rond de wisselende gedaantes, waarin zij doorheen de eeuwen componisten heeft geïnspireerd. Zij kozen werk van o.a. Gustav Holst (1874-1934), Walther von der Vogelweide (1170-1230), George Crumb (1929-2022), Guillaume Dufay (1400-1474), Frank Martin (1890-1974), Tomas Louis de Victoria (1548-1611), György Kurtag (geb. 1926), Antonio Lotti (1666-1740), Lili Boulanger (1893-1918), Hildegard von Bingen (1098-1179), Joseph Haydn (1732-1809) en Hanns Eisler (1898-1962). Een kaleidoscopisch portret dus, en niet alleen in thematisch opzicht.
Het programma is nl. ook een uitdrukking van de vriendschap tussen de twee musici en een sensuele verkenning van hun gedeelde ervaringen als vrouwen in de hedendaagse muziekwereld. De overtuiging dat emancipatie en gelijkheid historisch zijn voltooid, althans in westerse samenlevingen, is wijdverbreid. Helaas ziet de werkelijkheid er vaak nog anders uit. Daarover gaat het wederom uiterst knap samengesteld programma. Een betekenisvolle, sensuele en inzichtelijke, muzikale reis met solo’s, duetten, kwartetten en werken voor orkest, waarvan bepaalde in arrangementen van Michi Wiancko en Wolfgang Katschner.
De lyrische sopraan, Anna Prohaska (1983), geboren in Neu-Ulm in Duitsland, studeerde in Berlijn aan de Hanns Eisler Muziekacademie. Prohaska debuteerde in 2002 bij de Komische Oper in Harry Kupfers productie van Brittens “Turn of the Screw”. In 2003 werd ze geselecteerd voor de Académie européenne de musique in Aix-en-Provence, en in 2006 voor de Internationale Händelakademie in Karlsruhe. In 2006 werd ze aangesteld als lid van het permanent ensemble van de Staatsopera van Berlijn o.l.v. Daniel Barenboim en sinds 2007 werkt ze nauw samen met de Berliner Philharmoniker. Naast haar breed standaardrepertoire is ze specialiste in moderne en oude muziek. Prohaska zong bv. de wereldpremière van Wolfgang Rihms “Mnemosyne” in 2009 met het Scharoun Ensemble en “Requiem-Strophen” in 2017, met het Beiers Radio Symfonie Orkest. In 2012, zong ze Inanna in de wereldpremière van Jörg Widmanns “Babylon”, met de Beierse Staatsopera o.l.v. Kent Nagano.
De Moldavische violiste, Patricia Viktorovna Kopatchinskaja (1977), werd geboren in Chisinau, dat toen nog deel uitmaakte van de Sovjet-Unie. Haar vader Viktor was cimbalist en haar moeder Emilia violiste. Omdat haar ouders veel reisden voor de muziek, groeide Kopatchinskaja voornamelijk bij haar grootouders op. Vanaf haar zesde volgde ze vioollessen bij Michaela Schlögl, een oud-leerlinge van David Oistrach. In 1989 verhuisde de familie Kopatchinskaja naar Wenen, waar Kopatchinskaja aan de Universität für Musik und darstellende Kunst Wien, compositie en viool studeerde. In 1998 verhuisde ze naar Bern, waar ze in 2000, afstudeerde aan het conservatorium.
Maria Mater Meretrix Anna Prohaska Patricia Kopatchinskaja Camerata Bern cd Alpha 739
