“Les Hautbois à La Chambre Du Roi” door Syntagma Amici o.l.v. Jérémie Papasergio en Elsa Frank, op het label Ricercar. Alweer magnifiek! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Hoewel blokfluiten, hobo’s en fagotten vaak werden gebruikt bij muziek die in de open lucht werd uitgevoerd, hebben ze ook in grote mate bijgedragen aan de introductie van blaasinstrumenten in andere muziekinstellingen aan het hof van Louis XIV. Dit was weliswaar alleen mogelijk dankzij de vele veranderingen en aanpassingen die aan deze instrumenten werden aangebracht, zodat ze beter zouden passen bij de violen en gamba’s. Hier verschijnen ze tijdens een dagindeling van de koning, van “Le Lever” tot “Le Coucher du Roi”.

Op het programma staat een aria van Michel de Lalande (1657-1726) en een verscheidenheid aan instrumentale werken, veelal dansen, van Jean-Baptiste Lully (1632-1687), Francois Couperin (1668-1733), Marc-Antoine Charpentier (1643-1704), Andre Campra (1660-1744), Louis Antoine Dornel (1685-1765), Francois-Andre Danican Philidor (1726-1795), Marin Marais (1656-1728), Michel de la Barre (1675-1745) en Jacques-Martin Hotteterre (1674-1763), gespeeld op blokfluiten (flûtes à bec) en hobo’s, violen, gamba’s en de continuo.

De hobo is in Frankrijk in de 17^de eeuw uit de schalmei ontwikkeld. Het woord hobo is afkomstig van het Franse hautbois, dat ‘hoog hout’ betekent. In 1535 schreef Silvestro Ganassi in “Opera intitulata Fontegara”, dat de blokfluit heel goed de menselijke stem kon imiteren door de articulatie en de stroom van de adem. Voor deze musicus en muziektheoreticus was dat een ideaal dat zoveel mogelijk nagestreefd moest worden.

De blokfluit had een relatief klein repertoire, maar die beperking was een uitdaging. In het 17^de eeuws en 18^de eeuws Frankrijk en in het 18^de-eeuws Engeland bv. was de blokfluit, (recorder of flauto), een populair instrument onder muziekliefhebbers. Händel en Telemann componeerde er bijzondere sonaten voor, en omdat de muziek van de eminente, Italiaanse componist Arcangelo Corelli, een enorme indruk maakte, werd algauw een groot aantal virtuoze arrangementen gemaakt van Corelli’s schitterende muziek voor blokfluit.

De bariton (basse taille) Romain Bockler studeerde aan het CNSMD in Lyon, waar hij zijn Master behaalde en vervolgens in de Studio de l’Opéra in Lyon, waar hij zich bij aansloot tijdens het seizoen 2015-2016, met Cécile de Boever, Rosa Dominguez en Margreet Honig. Hij onderscheidde zich in verschillende internationale competities: finalist van de Corneille-wedstrijd in Rouen, eerste prijs van de internationale wedstrijd van Froville’s barokconcert, tweede onderscheiding op de internationale vocale wedstrijd voor oude muziek in Poznan (Polen) en winnaar van de ARMEL Opera Competition (Hongarije), waar hij de hoofdrol zong op de creatie van een scenische opvoering van “Senza Sangue”, gecomponeerd en geregisseerd door Peter Eötvös.

Hij zong in het operagebouw van Avignon, de Opéra de Lyon, het Nationale Theater in Boedapest en de Opéra de Dijon. Daarnaast was hij te horen in solo-delen met het Soave Concerto (Jean-Marc Aymes), het ensemble La Fenice (Jean Tubery), het Spirituele Concert (Hervé Niquet), het ensemble Jacques Moderne (Joël Suhubiette), het Orkest van Auvergne (Roberto Fores-Veses), het concert van het hostel Dieu (Franck-Emmanuel Comte), … Ten slotte, gefascineerd door de muziek van de Renaissance, treedt hij vaak op met gespecialiseerde ensembles zoals o.a. Huelgas Ensemble, Diabolus in Musica, Doulce Memoire, Perspectives, en Weser Renaissance Bremen. Talrijke opnames getuigen van zijn activiteit op dit gebied. Romain Bockler heeft ook een ingenieursdiploma en een masterdiploma in akoestisch onderzoek.

Elsa Frank studeerde blokfluit en hobo aan de Schola Cantorum in Bazel (Zwitserland). Ze is houder van het lerarencertificaat en verspreidt haar onderwijs rijk aan haar ervaring aan het Caen Conservatory & Orchestra. Ze is lid van verschillende oude muziek ensembles, waaronder Doulce Mémoire, Le Poème Harmonique, Le Concert Spirituel, Les Musiciens de St Julien, Les Ombres. Haar originele discografie, variërend van Dufay tot Mozart, plaatst haar in de voorhoede van de hedendaagse hoboïsten/fluitisten.

Jérémie Papasergio werd in 1972, geboren in Monaco. Hij begon daar zijn studie blokfluit en fagot aan de Prins Rainier II Academie en perfectioneerde zijn vaardigheden aan het Conservatoire National de Région de Paris en aan het Conservatoire National Supérieur de Musique de Lyon. Hij is ook gespecialiseerd in o.a. serpent, dulciaan en kromhoorn, is gepassioneerd door organologisch onderzoek en rieten maken en maakt deel uit van verschillende ensembles waarmee hij de hele wereld rondreist en talloze opnames maakt, Doulce memoire (dir. Denis Raisin-Dadre), La Petite Bande (dir. Sigiswald Kuijken), Le Concert Spirituel (dir. Hervé Niquet), La Fenice (dir. Jean Tubery). Hij is ook geïnteresseerd in de flageolet en nam in 2007 deel aan de vierde opnamecampagne voor de instrumenten van het Muziekmuseum in Parijs.

Het Syntagma Ensemble is een ensemble voor oude muziek, opgericht in Metz in 1996, door Alexandre Danilevski (°1957), een luitist en componist van Russische afkomst. Het ensemble is gewijd aan vergeten repertoires, zowel middeleeuwse muziek en renaissancemuziek, als barokmuziek, en is samengesteld uit zangers, blaas- en snaarinstrumenten.