Terwijl Reynaldo Hahn en André Messager met een liefdevolle blik naar het verleden keken, componeerden Maurice Yvain, Henri Christiné en Raoul Moretti, de nieuwe Franse operette, wiens waanzinnige ritmes, zij het duidelijk met een Parijse inslag, in de richting van de eigentijdse jazz of swing keken. De geest van de Années folles combineerde elegantie en brutaliteit met verfijning. De operettes van Maurice Yvain waren in de jaren ’20, heel succesvol. De fantasie van de ‘swing’-muziek, de pakkende chansons in perfect geoliede ritmes, waren een rage in het Parijs van toen.
Maurice Yvain, geboren in een muzikaal gezin, studeerde aan het Conservatorium van Parijs, waar hij leerling was van Louis Diemer en Xavier Leroux. Als uitstekend pianist gaf hij concerten in Monte Carlo en in het Parijse cabaret, Quat’z’Arts. Na zijn militaire dienst componeerde hij veel chansons, onder meer voor Maurice Chevalier. Een van zijn bekendste nummers was het chanson réaliste, “Mon homme”, gezongen in 1920, door Mistinguett in de operette, “Paris qui jazz”, en o.a. in 1968, gecoverd door Barbra Streisand, in de film “Funny Girl”, onder de titel “My Man”.
In 1912 verving hij op korte termijn de zieke Jules Massenet om Lucy Arbell aan de piano te begeleiden in de “expressions lyriques”. In de jaren twintig begon hij operettes te componeren. Zijn meesterwerk was “Ta bouche” (1922). Zijn stukken kenmerkten zich door hun ritmische precisie, hun fantasie en de flexibiliteit van de muzikale frase. Vervolgens componeerde hij ook grote sentimentele operettes, zoals “Chanson gitane”. In de jaren dertig en veertig componeerde hij muziek voor verschillende films van gerenommeerde regisseurs als Anatole Litvak, Julien Duvivier en Henri-Georges Clouzot.
Albert Willemetz, auteur van meer dan 90 revues voor het theater en het Casino de Paris, schreef talloze sketches en zijn chansons waren enorm populair. In totaal componeerde hij meer dan 3.000 chansons, uitgevoerd door de sterren van die tijd. Hij schreef ook de libretti en teksten voor meer dan 100 operettes en muzikale komedies en verschillende revues met zijn boezemvriend, Sacha Guitry, die zijn laatste film, “Les trois fait la pair” aan hem opdroeg.
Een groot aantal van zijn operettes zijn verfilmd, waarvoor hij tegelijkertijd verschillende originele scenario’s schreef, waaronder “J’ai quelque chose à vous dire” met Fernandel, “Gagne ta vie” met Victor Boucher en “La Bande à Bouboule” (1931) met Georges Milton, “Il est charme” (1932) met Henri Garat, en “Toi, c’est moi” (1936). Albert Willemetz was achtereenvolgens secretaris van Georges Clemenceau, met wie hij samenwerkte op het Ministerie van Binnenlandse Zaken, was dertig jaar lang directeur van het theater Bouffes-Parisiens, en was voorzitter van SACEM bij de Bevrijding en voorzitter van CISAC. In 1951, richtte hij het “Comité du cœur” op, een openbaar hulpfonds voor kunstenaars in nood.
“Yes!” naar een livret van Pierre Soulaine, René Pujol en Jacques Bousquet, ging in januari 1928, in première in het Théâtre des Capucines. Het verhaal over een ingewikkeld huwelijk dat pendelt tussen Le Touquet en Londen, was meteen een groot succes en zou nog jaren op de affiche staan. De versie die hier wordt gepresenteerd door Les Frivolités Parisiennes met de uitzonderlijke medewerking van Clément Rochefort als de verteller, komt zo dicht mogelijk bij de geest van de première van het werk en bevat al het beschikbare muzikale materiaal.
Het guitig “Orchestre des Frivolités Parisiennes” werd geboren uit de passie van twee jonge professionele musici, Benjamin El Arbi en Mathieu Franot, voor het Frans romantisch, lyrisch repertoire. Na meer dan tien jaar collega’s te zijn als orkestmusici, elk aan de oorsprong van vele muzikale projecten, besloten ze in 2012 de “Frivolités Parisiennes” op te richten. Eén van de leidende ideeën was om het orkest van de opéra-comique te reconstrueren waarvoor de interesse verdwenen was tijdens de dwingelandij van de avant-garde in de jaren ‘60. Door dit nieuw leven in te blazen, biedt de Frivolités aan de betrokken en gepassioneerde musici, een instrumentale opleiding aan, gespecialiseerd in dit repertoire.
Maurice Yvain Albert Willemetz Yes! Les Frivolités Parisiennes 2 cd Alpha 974