Raaf Hekkema speelt op het label Challenge Classics, de Suites voor cello solo van Bach op…saxofoon. Heel bijzonder!

Raaf Hekkema (°1968) is een klassiek saxofonist, bekend voor zijn opvallende arrangementen. Hij studeerde compositie bij o.a. Tristan Keuris en is lid en medeoprichter van het Calefax Rietkwintet. In oktober 2007 ontving Hekkema de “Echo Klassik”, de cd-prijs van de Duitse Phonoakademie, als “Instrumentalist of the Year” voor zijn solo-cd met de capricci van Nicolò Paganini voor saxofoon, een prijs die uitgereikt werd tijdens een live tv-gala (ZDF).

Saxofonist Raaf Hekkema zet zich in om zijn instrument, de saxofoon, een plaats te geven binnen de klassieke muziektraditie. Nu is één van de beste manieren om dat te doen, een sterke band te smeden tussen de uitvoerenden en die traditie. “Want”, zo zegt Raaf Hekkema, “het saxofoonrepertoire is ook veel verschuldigd aan de grote klassieke componisten uit het verleden. En de meest invloedrijke van allemaal is, zonder twijfel, Johann Sebastian Bach”.

Op zijn nieuwe cd presenteert Raaf Hekkema Bachs beroemde suites voor cello solo, bewerkt voor saxofoon. De opname van die stukken bleek een lange en fascinerende reis. Het begon met het besef dat de cellosuites uitzonderlijk speelmateriaal zijn voor saxofonisten. Aanvankelijk dacht Raaf Hekkema dat het spelen van Bach op saxofoon eigenlijk alleen op de hoog klinkende sopraan saxofoon zou kunnen. Dat leek moeilijk te combineren met de juist zo lage en sonore klank van de cello waarvoor de suites oorspronkelijk zijn geschreven.

Tijdens de voorbereidingen voor zijn vorige cd-opname van Bachs partita’s voor viool (Challenge Classics, CC 72648), ontdekte Raaf dat de altsax, voorzien van een oud mondstuk, de verfijnde articulatie van de viool kan reproduceren. En die vintage mondstukken produceren een geluid van vervlogen tijden. Voor Bach koos hij speciaal een oud Buescher mondstuk uit de jaren ’20. Zijn alt is een Buffet-Crampon. De sopraan articuleert weliswaar lichter en fraseert makkelijker dan de alt, maar Raaf wou er desondanks toch ook de altsax bij. Dat bracht hem op de duur op het idee om de cello suites op zes verschillende saxofoons te spelen, drie verschillende altsaxofoons, twee tenorsaxofoons en een sopraan saxofoon. Zes saxen die elk een unieke plaats innemen in de geschiedenis van het instrument. Daarna ging veel tijd uit naar het uitwerken van een bruikbare toewijzing van transposities en een geschikte keuze van instrumenten, waarbij het resulterend klankkarakter de doorslag gaf. En, het resultaat is verbluffend. Elk van de suites krijgt door de bewerkingen een heel eigen karakter. Heel bijzonder, heel verruimend. Een heuse aanrader.

Raaf Hekkema Suites BWV 1007 – 1012 2 cd Challenge Classics CC 72769