Opvallende opname op 2 dvd’s en 2 cd’s van Meyerbeers opera “Margherita d’Anjou” door het Orchestra Internazionale d’Italia, uitgegeven door Dynamic. 

“Margherita D’Anjou” is een melodrama semiserio op een libretto van Felice Romani, de beroemde librettist van veel belcanto-opera’s zoals “Norma” en “La sonnambula” van Bellini. “Margherita D’Anjou” was de vierde van de zes Italiaanse opera’s die Giacomo Meyerbeer tussen 1817 en 1824 componeerde. Het was zijn eerste echt succes.

Tegen het eind van 1815 trok de 24-jarige, Joods-Duitse componist Jakob Liebmann Meyer Beer, van Parijs naar Italië, waar hij zijn naam veranderde in Meyerbeer, en waar hij opera’s in de Italiaanse stijl voor de Italiaanse markt componeerde. Die werden daar bewerkt door Rossini. Van deze opera’s werden “Emma di Resburgo”, “Margherita d’Anjou” en “Il crociato in Egitto” enigszins bekend in Duitsland. In 1842 werd Meyerbeer nl. door de koning van Pruisen als hoofddirigent aangesteld in opvolging van Spontini, met de verplichting om vier maanden per jaar de Berlijnse opera te leiden. De andere Italiaanse opera’s waren “Romilda e Constanza”, “La Semiramide riconosciuta, “L’esule di Granada” en “Almansor”.

“Margherita d’Anjou” is een opera-semiseria in twee akten. Andere voorbeelden van de opera-semiseria waren “La gazza ladra” van Gioacchino Rossini (1817), “La sonnambula” van Vincenzo Bellini (1831) en “Linda di Chamounix” van Gaetano Donizetti (1842). Voor het libretto had Felice Romani zich gebaseerd op de legenden over de Engels Rozenoorlogen (1455 tot 1485) van René Charles Guilbert de Pixérécourt, dramaturg en directeur van het Théâtre royal de l’Opéra-Comique en van het Théâtre de la Gaîté in Parijs. De titelrol was koningin Margarethe (1430-1482), de echtgenote van Hendrik VI van Engeland. We kennen haar uit Shakespeare’s “Henry VI” toneelstukken en zijn “Richard III”.

Margaretha’s echtgenoot Hendrik VI (foto), kleinzoon van Karel VI van Frankrijk, werd in 1461 afgezet door zijn neef, de hertog van York, die als Eduard IV Engeland regeerde. Margaretha, lid van het Huis Lancaster (haar echtgenoot was immers de Lancaster-koning Hendrik VI die ook koning van Frankrijk was), en haar zoon Edouard, wisten te ontkomen naar Frankrijk. Margaretha, die sterk betrokken was bij de Rozenoorlogen, zag haar echtgenoot in 1470 opnieuw de troon bezetten en keerde met haar zoon naar Engeland terug. Haar pogingen om haar zoon aanvaard te zien als troonopvolger in Engeland faalden echter. Margaretha kwam in gevangenschap. Toen er een einde kwam aan de Honderdjarige Oorlog kocht Lodewijk XI haar vrij, op voorwaarde dat René hem Anjou, het Hertogdom Bar, Lotharingen en de Provence afstond. Margaretha, verbannen naar Frankrijk, die haar troon, echtgenoot en zoon had verloren, vervoegde in 1476 haar vader René I van Anjou, o.a. koning van Napels, in Aix-en-Provence.

“Margherita d’Anjou” was de eerste opera van Meyerbeer waarin historische gebeurtenissen en personages vermengd werden met fictieve personages en situaties, zoals in zijn latere, Franse Grand Opéra’s “Les Huguenots”, “Le prophète” en “L’Africaine”. Margherita d’Anjou werd voor het eerst opgevoerd in de Scala van Milaan, op 14 november 1820. De première was succesvol en de opera werd vervolgens uitgevoerd in heel Europa, zowel in het Italiaans, het Frans als in het Duits. De Franse versie, die op 3 november 1826 in het Théâtre Odéon in Parijs in première ging, was een revisie met toegevoegde muziek uit zijn andere werken. De opera, die tot het semi-serieuze genre behoort, beweegt zich van de oorlogszuchtige tonen van de eerste akte naar de idyllische muziek van de tweede akte, waar de beide vrouwelijke protagonisten verschijnen, de koningin (sopraan) en Isaura (mezzo), de vrouw van de hertog van Lavarenne,Grand Senechal de Normandie (tenor), die beiden de liefde van de heldhaftige tenor zoeken.

Na een afwezigheid van anderhalve eeuw, werd de opera op het 43ste Valle d’Itria-festival opnieuw opgevoerd. Het Festival della Valle d’Itria is een schitterend zomer operafestival in de Zuid-Oost-Italiaanse stad Martina Franca in de regio Apulië. Het festival werd opgericht in 1975 en elke zomer worden er in juli en augustus voorstellingen gegeven op een speciaal geconstrueerd podium op de binnenplaats van het Dogen paleis (foto). Het doel van het festival is om onbekende of zelden uitgevoerde opera’s te presenteren, (bv. “Marcella” van Umberto Giordano, “Pelagio” van Saverio Mercadante, de Venetiaanse versie van “Artaserse” uit 1730 van Hasse, of “Medea in Corinto” van Simon Mayer), en opera’s uit het standaard operarepertoire op te voeren in hun originele versie, zoals bv. de originele versie uit 1857 van “Simon Boccanegra” van Verdi.

Deze opname toont een exemplarische productie met een ironische setting van de regisseur Alessandro Talevi (foto), die de Rozenoorlog laat plaats vinden tijdens de London Fashion Week. De choreografie is van Riccardo Olivier, sets en kostuums van Madeleine Boyd en Light Designer is Giuseppe Calabrò. Het geweldig koor van het Muncipal Teatro Municipale van Piacenza werd ingestudeerd door Corrado Casati en het Orchestra Internazionale d’Italia wordt perfect en gedreven gedirigeerd door Fabio Luisi.

De uitgave is de eerste video-opname sinds de première in 1820 in de Scala van Milaan. Dirigent Fabio Luisi, is momenteel de algemeen muziekdirecteur van de opera van Zürich en chef dirigent van het Deens nationaal symfonieorkest. Een cast van internationaal vermaarde zangers zingt in een eigentijdse setting, gefilmd in HD. De uitvoerders zijn Giulia De Blasis (Margherita-sopraan), Gaia Petrone (Isaura-mezzo sopraan), Anton Rositskiy (de hertog van Lavarenne-tenor), Bastian Thomas Kohl (Riccardo-bas), Elena Tereshchenko (Gertrude-sopraan), Laurence Meikle (Carlo Belmonte-bariton), Lorenza Izzo (Bellapunte-sopraan), Dielli Hoxha (Orner-bas bariton), Marco Filippo Romano (Michelle Gamautte-bariton), Arcangelo Carbotti (Eduardo-tenor), Massimiliano Guerrieri (een officier-bas), en het Italian International Orchestra en het Piacenza Municipal Theater Chorus o.l.v. Fabio Luisi. Een heuse herontdekking. Warm aanbevolen.

Meyerbeer Margherita d’Anjou Matteo Ricchetti (video director)Orchestra Internazionale d’Italia Fabio Luisi 2 dvd Dynamic 37802

Meyerbeer Margherita d’Anjou Lorenzo Izzo  Dielli Hoxha Giulia De Blasis Gaia Petrone Anton Rositskiy Elena Tereshchenko Arcangelo Carbotti Bastian Thomas Kohl Piacenza Muncipal Theatre Chorus Orchestra Internazionale d’Italia Fabio Luisi 2 cd Dynamic CDS780202