Pablo Casals noemde George Enescu (1881–1955) het “het grootste muzikaal fenomeen sinds Mozart”. In zijn box met Enescu’s solo pianomuziek, traceert Josu De Solaun o.a. composities uit zijn vroege jaren in Wenen en Parijs, waar Enescu Brahmsiaanse en Franse laatromantische invloeden, met name in de twee Impromptus, verwerkte tot de briljante, derde pianosonate. Giorgio Koukl en Virginia Rossetti namen op hun beurt de complete solo pianomuziek op van de Poolse componist Witold Lutosławski (1913-1994).
De eerste cd van de Enescu box opent met de contemplatieve “Tribute to Princess Maria Cantacucino” (foto) vol melancholie en populaire inspiratie, gevolgd door de zeven Pièces Impromptues, vol kleur, suggestief en innovatief. De cd eindigt met de Pianosonate nr.1 in fis, expressief en complex, vol subtiele ritmische als harmonische details. De tweede cd opent met de briljante pianosuite “Des Cloches Sonores’, (“From the sound bells”) op. 10, gevolgd door een Prelude en Fuga met duidelijke Bachiaanse inspiratie. Hoogtepunt is de derde Pianosonate, de perfecte balans tussen explosieve en uitbundige beweging en warme lyriek. Tot slot, het kort maar niet minder opmerkelijk stuk op de naam Fauré. Op de derde en laatste cd staan tien onbekende werken, alle gecomponeerd tijdens de jeugdperiode (1894-1900) van Enescu. Drie van deze stukken, “Scherzo”, “Ballade” en “Modérément”, werden nooit eerder opgenomen.
Als winnaar van de 13de “George Enescu Internationale Piano Wedstrijd” in Boekarest, werd de Spaanse pianist Josu de Solaun (°1981) uit Valencia, uitgenodigd om te spelen in gerenommeerde concertseries over de hele wereld. En dit nadat hij opmerkelijke concerten speelde in Boekarest (Roemeens Atheneum), Venetië (Teatro La Fenice), St Petersburg (Mariinsky Theater), Washington, DC (Kennedy Center), New York (Carnegie Hall, Metropolitan Opera), Princeton (Taplin Hall), Londen (Southbank Center), Parijs (Salle Cortot), Leipzig (Schumann Haus ), Taipei (Novel Hall), Mexico City (Sala Silvestre Revueltas), Praag (Nostitz Palace) en Rome (Academia de España). 
Hij werd als de enige pianist uit Spanje die tot dan toe de Enescu en Iturbi wedstrijden en de European Union Piano Competition in Praag (2009) won, uitgenodigd voor een privéreceptie bij de koning en koningin van Spanje in het Koninklijk Paleis na het winnen van de felbegeerde prijs in Boekarest. Josu De Solaun is afgestudeerd aan de Manhattan School of Music waar hij les kreeg van Nina Svetlanova en Horacio Gutiérrez. Tot zijn 17de was zijn enige lerares de Mexicaanse pianiste Maria Teresa Naranjo Ochoa. De drie cd’s werden opgenomen in het Palau de la Musica in Valencia. 
Op cd 1 staan de Nocturne In D Flat Major, ‘Hommage À La Princesse Marie Cantacuzène’ (1907), Pièces Impromptues, Op. 18 (1916) en de Piano Sonata No. 1 In F Sharp Minor (1924).
Op cd 2 staan de Suite (Pour Piano) nr. 2 ‘Des Cloches Sonores’, Op. 10 (1901-1903), Prélude Et Fugue (1903), de Pianosonate No. 3 In D Major, op. 24, nr. 3 (1935) en het Pièce Sur Le Nom De Fauré (1922). (Enescu schetste, maar voltooide nooit een 2de Pianosonate)
Op cd 3 staan Scherzo (1894) *, Ballade Für Klavier (1894) *, Prélude et Scherzo (1896), Barcarolle (1897), La Fileuse (1897), Regrets (1898), Suite Dans Le Style Ancien Pour Piano Seul, Op. 3 (1898), Impromptu In A Flat Major (1898), Impromptu In C Major (1900) en Modérément (circa 1896-1900). * (* World Première Recordings). Niet te missen!
Witold Lutosławski (foto’s) begon met pianoles in Warschau op zesjarige leeftijd. Na de Pools-Russische oorlog verliet het gezin Warschau om terug te keren naar het dorp Drozdowo (foto). Na enkele jaren de landgoederen gerund te hebben met maar beperkt succes, keerde zijn moeder terug naar Warschau. (Zijn vader was in 1918 geëxecuteerd). Moeder werkte als arts en vertaalde kinderboeken uit het Engels. In 1924 ging Lutosławski naar de middelbare school (Stefan Batory Gymnasium) terwijl hij pianoles volgde. Een uitvoering van Karol Szymanowski’s Derde symfonie raakte en beïnvloedde hem diep. In 1925 begon hij met vioolles in Warschau. In 1931 schreef hij zich in aan de Universiteit van Warschau om wiskunde te studeren, en in 1932 trad hij formeel toe tot de compositieklas van het Conservatorium. 
Zijn enige compositieleraar was Witold Maliszewski, een beroemde Poolse componist die zelf leerling was geweest van Nikolai Rimsky-Korsakov. Lutosławski kreeg een sterke basis in muzikale structuren, met name in de bewegingen van de sonatevorm. In 1932 gaf hij de viool op, en in 1933 stopte hij met zijn wiskundestudies om zich volledig te concentreren op piano en compositie. Als student van de pianist en componist Jerzy Lefeld (1898-1980), behaalde hij in 1936 het diploma voor piano aan het conservatorium van Warschau en een jaar later behaalde hij zijn diploma voor compositie.
Tussen 1922 en 1929 componeerde de jonge Lutosławski’ met uitzondering van twee Vioolsonaten, uitsluitend pianomuziek. Lutosławski’s weinige overgebleven jeugdwerken waren doordrenkt met de elegantie van Ravel en de weelderige uitbundigheid van Szymanowski. Dit geld met name voor de vroege Pianosonate, hier opgenomen in de nieuwe en gecorrigeerde editie, op basis van het origineel handschrift uit de collectie van de Stichting Paul Sacher. Verdere premières zijn het weemoedig “A Kiss of Roxanne” en de twee, technisch complexe inventies. Met inbegrip van alle door volksmuziek getinte pedagogische miniaturen, werken voor piano vier handen en andere kleine stukken, is dit de meest uitgebreide uitgave van Lutosławski’s werken voor solo piano, ooit opgenomen. Buitengewoon!
Virginia Rossetti (°1988) begon haar pianostudies bij Massimiliano Ferrati (°1970) en ging daarna naar het ‘Antonio Buzzola’ Conservatorium in Adria, waar ze cum laude afstudeerde. In mei 2013 behaalde ze haar Master of Performing Arts aan de Hochschule fur Musik in Bazel en in 2014 aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Aleksandar Madzar. Daarnaast volgde ze masterclasses bij Konstantin Bogino en Elisabeth Leonskaja, en aan de Sommerakademie Mozarteum in Salzburg, bij Sergio Perticaroli. Sinds 2011 is zij de pianiste van het Lunaire pianotrio.
Giorgio Koukl (°1953) is een Tsjechische pianist, klavecinist en componist uit Praag, bekend door zijn unieke uitvoeringen en opnamen van de pianomuziek, (solo en met orkest), van Bohuslav Martinů (Naxos). Hij studeerde aan de Conservatoria van Zürich en Milaan en volgde masterclasses bij Rudolf Firkušný en Carlo Vidusso (leraar van Maurizio Pollini).
Op hun Lutosławski’s cd staan de Pianosonate uit 1934, Bukoliki, 2 Etudes, 12 Melodie Ludowe (Folk Melodies), 2 Invention, Miniatura (originele versie voor piano 4 handig), “Trzy Utwory Dla Mlodiezy” (‘Three Pieces For The Young’), “Pocalunek Roksany” (“A Kiss of Roxanne”), “Zaslyszana melodyjka” (“An overheard tune”) voor piano vier handig en “Zimovy Walc” (“Winterwals”). Heel, heel bijzonder!
Enescu Complete Works For Solo Piano Josu De Solaun 3 cd GP751X Grand Piano
LUTOSŁAWSKI COMPLETE PIANO MUSIC Giorgio Koukl Virginia Rossetti cd Grand Piano GP768