De Servische accordeonist, Nikola Djoric, presenteert samen met het Palts Kamerorkest onder leiding van Hans-Peter Hofmann, Bach & Piazzolla op deze nieuwe opname. Daarbij houden ze vast aan de muzikale tekst maar creëren ze ongekende, nieuwe klankwerelden, spirituele diepten en hemelse hoogten, vooral van Bachs Klavecimbelconcerti nr. 7 in g klein en nr. 1 in d klein. 
Bach & Piazzolla, twee componisten die kennelijk niets met elkaar te maken hebben. De Servische accordeonist, Nikola Djoric, heeft ze desondanks samen gebracht en zo een unieke klankwereld gecreëerd. Samen met het Kurpfälzisches Kammerorchester o.l.v. Hans-Peter Hoffmann, nam hij zowel Piazzolla’s bekend Concerto voor bandoneon “Aconcagua” op, als Bachs Klavecimbelconcerti 1 & 7. Eén ding was voor hem belangrijk bij de uitvoering van de werken, “Met deze muziek wordt een getrouwe muzikale tekst gepresenteerd; er is niets veranderd, er zijn geen afspraken gemaakt. Ik speel de partituren van Bach en Piazzolla op accordeon, en de luisteraar krijgt de kans om voor hem bekende werken in een ander timbre te ervaren. Met zijn zangvermogen en zijn complexiteit biedt het instrument een onvergelijkbare charme. Stel je voor: een blaasinstrument dat polyfoon speelt als je in- en uitademt en de klank in de lucht laat opkomen; een toetsinstrument dat noten kan fraseren als snaren met een strijkstok, met twee verschillende manualen, meer dan 500 noten, 20 klankregisters en een muzikant die met alle tien de vingers speelt en vrij kan ademen, dat is het toetsen- of klavieraccordeon, hij zingt en ademt.”
Je kan deze “ademhaling” horen na de eerste paar maten. Waarschijnlijk Bachs beroemdste klavecimbelconcerto, het Concerto in re klein BWV 1052, lijkt soms bijna mechanisch en haastig in zijn oorspronkelijke bezetting. Door het melodieus spel van de accordeon lijkt het opeens een Bach-aria vol coloratuur die pauzeert om op adem te komen. Dit maakt de uitvoering van de twee Bach-werken ontzettend levendig en het luisteren waard. “Sinds mijn eerste kennismaking met de muziek van Bach is er bij mij een gevoel van puurheid en vertrouwen ontstaan. Ik was toen zes jaar en speelde het menuet in d klein. Na verloop van tijd leerde ik haar spirituele diepte en hemelse hoogte beter kennen, bewonderde ik haar schoonheid en vooral haar goddelijkheid. Het is geen geheim, muziek gaat over God en de mens. Bachs hele werk is erg religieus, dat hoor je in elke noot en in elke pauze. De heel bijzondere spirituele diepgang van deze werken is zeker een van de mooiste dingen die een artiest in muziek kan ervaren.”
De muziek van Astor Piazzolla daarentegen wordt vooral gevormd door de relatie tussen natuur en mens. Het bandoneonconcert “Aconcagua” is avontuurlijk, romantisch, melancholisch, krachtig, menselijk en vooral veelzijdig. Het werk, genoemd naar de hoogste berg in Zuid-Amerika, geeft het spel met de accordeon op een picturale manier duidelijk weer. Je voelt het verhaal van een bergbeklimming, moeilijke stappen, koud ijs onder je voeten, sterke zonnestralen, korte liefdesherinneringen zijn de indrukken die het horen van het werk oproept. Piazzolla was erg goed in schilderen met muziek. Piazzolla’s concerto voor bandoneon, strijkorkest en percussie “Aconcagua”, voert ons naar grote hoogten, nl. naar de hoogste berg met dezelfde naam in Argentinië, het land van herkomst van de componist Piazzolla, die dit jaar 100 jaar oud geworden zou zijn. Hoe kon de hoogste berg van Argentinië, muzikaal anders worden weergegeven dan door een…tango?
De in Wenen wonende accordeonist, Nikola Djoric, wordt in Oostenrijk beschouwd als een van de grootste talenten in zijn vakgebied. Niet in de laatste plaats dankzij zijn grote muzikale toewijding op het podium, wordt hij een “dichter op de accordeon” genoemd. Hij studeerde bij Svetlana Kravcenko, Jovica Djordjevic en Grzegorz Stopa, bij wie hij in 2013 zijn studie aan het Weens Conservatorium voltooide met een Master of Arts. Met de celliste, Ana Topalovic, speelde hij als Duo Arcord, tal van concerten in Oostenrijk en in Polen, Duitsland, Engeland, Kroatië, Italië, Hongarije, Slowakije, China, Roemenië en Oekraïne. 
Hij trad op in gerenommeerde concertzalen als de Brahmszaal van de Wiener Musikverein of de Kamermuziekzaal in Gasteig in München. Hij speelde succesvolle concerten met de leden van het Wiener Philharmoniker als Ensemble Wien, Auner Quartet, met de klarinettist, Matthias Schorn, en met zangeres Angelika Kirchschlager, met de celliste Harriet Krijgh en met de dirigent en violist, Emmanuel Tjeknavorian.
Hans-Peter Hofmann (°1967), geboren in Saarbrücken, kreeg op vijfjarige leeftijd zijn eerste vioollessen van Christa Schmitt-Rinck. Aan de HfM Saar voltooide hij zijn studie orkestmuziek bij Heinz Stanske en Ulrike Dierick. Daarna studeerde hij aan de Guildhall School of Music and Drama in Londen bij Yfrah Neaman. Sinds 1998 is Hans-Peter Hofmann concertmeester van het Vorarlberg Symfonie Orkest in Bregenz, waar hij samenwerkt met vele bekende dirigenten zoals Gérard Korsten en Kirill Petrenko. In 2006 werd hij lid van het gerenommeerd ensemble “Les Dissonances” in Parijs, waar hij regelmatig werkzaam is als concertmeester, kamermusicus en solist. Prof. Hofmann is decaan voor de orkestmuziek en directiecursussen van de Faculteit I “Podium en Concert”.
Nikola Djoric Bach & Piazzolla Kurpfälzisches Kammerorchester Hans-Peter Hofman cd SWR 2 Berlin Classics 0301416BC