César Franck (1822-1890) verliet geleidelijk zijn carrière als virtuoos pianist terwijl hij zijn opleiding afrondde bij verschillende Parijse meesters, onder wie de organist François Benoist. Daarna was Franck vanaf 1853, organist in verschillende belangrijke Parijse kerken voor hij een functie aanvaardde in de Sainte-Clotilde, waar hij beschikte over het gloednieuw instrument van Cavaillé-Coll. Op deze dubbel cd bespeelt Michel Bouvard het Cavaillé-Coll-orgel van de Romaanse basiliek van St. Sernin in Toulouse.
César Franck componeerde zowel orgelwerken als andere genres die onderdeel werden van de apotheose van wat nu Le Renouveau français wordt genoemd. In 1859 werd César Franck organist van de nieuwe Église Sainte-Clotilde, de eerste neogotische kerk van Frankrijk, waar hij op 1 december één van de mooiste instrumenten van de orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll inwijdde. Franck bleef daar organist tot aan zijn overlijden. In februari 1872 begon hij als docent orgel aan het Conservatorium in Parijs als opvolger van François Benoist. Hoewel de meeste van zijn werken ten tijde van hun compositie weinig aandacht kregen, had César Franck succes met zijn orkestraal meesterwerk, “Le Chasseur maudit”. Gecomponeerd in oktober 1882 en uitgevoerd op een concert van de Société nationale de musique, in maart van het volgend jaar.
Het is enigszins verbazingwekkend, maar César Franck, toch wel dé grootmeester van het Cavaillé-Coll orgel, heeft eigenlijk relatief weinig gecomponeerd voor orgel. Francks meeste orgelwerken, gecomponeerd tussen 1846 en 1866 – zijn met uitzondering van een meer uitgebreid Pièce en mi bémol, 4 Offertoria en een Elévation – alle kleine, liturgische werkjes. Tal van orgelcomposities, van een Offertoire CCF 55 uit ca. 1859, tot een Allegretto moderato, CCF 97, uit 1863 werden pas in 1905, met als titel ‘Pièces posthumes pour Harmonium (ou Orgue) à pedales pour l’office ordinaire’, gedrukt. Van de vele “Pièces postumes”, is weliswaar niet met zekerheid geweten of ze voor orgel of voor harmonium waren bedoeld.
Ter gelegenheid van de officiële ingebruikname van het groot Cavaillé-Collorgel in de grote zaal van het Palais du Trocadéro in Parijs (foto), op 1 oktober 1878, tijdens de Wereldtentoonstelling, componeerde Franck in dat jaar drie orgelwerken, Fantaisie (Fantasie-idylle), Cantabile en Pièce héroïque, die in 1883 voor het eerst in druk verschenen onder de titel ‘Trois Pièces pour le grand orgue’. Op verzoek van de Parijse muziekuitgever Auguste Durand componeerde Franck in de periode augustus-oktober 1890, kort voor zijn overlijden, nog een reeks orgelstukken ‘in grote stijl’, nl. de ‘Trois Chorals pour grand orgue avec pédale obligée’.
Michel Bouvard (°1958), geboren in Lyon, is dank verschuldigd aan zijn grootvader, de organist en componist Jean Bouvard (1905-1996), een leerling van Louis Vierne, voor het inspireren van hem in zijn roeping. Hij kreeg zijn vroege opleiding aan het Conservatorium van Parijs, terwijl hij orgel en improvisatie studeerde bij André Isoir. Hij studeerde ook bij de beroemde organisten van St. Severin in Parijs: Jean Boyer, Francis Chapelet en Michel Chapuis. In 1983 won hij de eerste prijs op het internationale orgelconcours van Toulouse, het debuut van zijn carrière. Geroepen door Xavier Darasse om hem op te volgen in de orgelklas van het conservatorium van Toulouse in 1985, streefde hij Darasse’s visie van partnerschap en samenwerking met de stad en de regio na met concerten, orgeltours, masterclasses, en het internationaal orgelconcours met collega Jan Willem Jansen. Deze inspanningen culmineerden in 1996 in de oprichting van het internationale orgelfestival Toulouse les Orgues.
Michel Bouvard was van 1995 tot 2021 ook professor orgel aan de CNSM van Parijs, samen met zijn vriend Olivier Latry. Al meer dan 25 jaar hebben de twee een originele pedagogische samenwerking ontwikkeld die studenten van over de hele wereld naar Parijs heeft getrokken. In 2013 werd hij uitgenodigd om deel te nemen aan de orgelfaculteit van de Eastman School of Music, University of Rochester, New York, als professor in residence. Hij gaf in november 2015 les aan de Yale University en in 2016 aan de National University of the Arts in Tokyo. Michel Bouvard is sinds 1996 titularis organist van het beroemd Cavaillé-Coll-orgel van de Romaanse basiliek van St. Sernin in Toulouse (foto’s). In 2010 werd hij benoemd tot de vier belangrijkste organisten van de Chapel Royal van het kasteel van Versailles. Michel Bouvard heeft de afgelopen dertig jaar een opmerkelijke dubbelloopbaan opgebouwd als concertartiest en hoogleraar orgel. Internationaal erkend als een van de boeiendste Franse vertolkers, wordt hij regelmatig uitgenodigd om op te treden op de mooiste historische orgels in heel Europa, evenals in de grote concertzalen van Azië en prominente locaties in Noord-Amerika. Hij heeft meer dan 1000 concerten gespeeld in wel meer dan 25 landen.
Tracklist:
CD1
Prélude, Fugue et Variations
Prière
Final
Fantaisie in C major
Fantaisie in A major
Cantabile
Pièce héroïque
CD 2
Choral n°1 in A major
Choral n°2 in B minor
Choral n°3 in A minor
Pastorale
Grande Pièce symphonique
Franck Michel Bouvard L’Oeuvre d’Orgue 2 cd La dolce Volta LDV 113.4