Mouret genoot een grote reputatie en verlichtte de vieringen van de hertogin van Maine met zijn Divertissements en musique voor hij in 1717, de officiële componist van de Italiaanse komedie werd en vervolgens artistiek directeur van het Concert Spirituel in 1728. Het Ensemble la Française nodigt u uit om de spontaniteit, lichtheid, gratie en de dramatische expressie van zijn muziek te ontdekken. Ontdek op deze cd 4 van zijn motetten, gecomponeerd voor het Concert Spirituel in 1730, een Concert de chambre en de eerste Suite “Airs à danser”.

Jean-Joseph Mouret (1682-1738 ) was een Franse componist wiens dramatische werken hem tot een van de belangrijkste exponenten van de barokmuziek in zijn land maakten. Ook al worden de meeste van zijn werken zelden uitgevoerd, de naam van Mouret overleeft vandaag dankzij de populariteit van de Fanfare-Rondeau uit zijn eerste “Suite de symphonies”.

Jean-Joseph was de zoon van Jean Bertrand Mouret, een zijdehandelaar, die zijn zoon een goede opleiding gaf en, gezien zijn vroege gaven voor muziek, zijn muziekstudie ondersteunde. Mouret zong en componeerde met succes en vestigde zich rond zijn vijfentwintigste in Parijs. In 1708 maakte hij kennis met Anne-Louise-Bénédicte de Bourbon, hertogin van Maine (1676-1753), wiens salon in Sceaux een centrum was van de hoofse samenleving in de laatste jaren van de regering van Louis XIV.

Hij slaagde erin het beschermheerschap van de hertogin te bekomen, waarna zij hem kort daarna, benoemde tot haar Surintendant de la musique in Sceaux. Op het kasteel hield de hertogin een prachtig hof en ontving zij vooraanstaande kunstenaars en geleerden als Voltaire, la marquise Émilie du Châtelet, la marquise du Deffand, Fontenelle, Montesquieu, d’Alembert, Hénault, kardinaal de Bernis en Jean-Baptiste Rousseau. Voor Sceaux produceerde Mouret opera’s en had hij de leiding over de zestien tweewekelijkse Grandes nuits in het seizoen 1714-1715. In deze hoedanigheid produceerde hij o.a. intermèdes en allegorische cantates.

Mourets opéra-ballet “Les fêtes, ou Le triomphe de Thalie” op een libretto van Joseph de La Font werd op 19 augustus 1714 in de Opéra gepresenteerd. In de proloog, in een schilderachtig ontwerp op het podium van de Opéra triomfeert Thalia, de muze van de komedie, over Melpomene, de muze van de tragedie. Deze dramatische verwaandheid resulteerde in een succes van schandaal, waardoor La Font verplicht werd onmiddellijk een herziene opening voor te bereiden met de titel “La critique des fêtes de Thalie” (gepresenteerd op 9 oktober 1714). In de editie van 1720 werd de titel veranderd in Les fêtes de Thalie, en in 1722 werd een nieuwe opening toegevoegd, “La provençale”, met regionale kostuums, instrumenten en bekende melodieën, gezongen in het Provençaalse dialect. De versie uit 1722 bleek erg populair en werd tot 1778 uitgevoerd.

In 1714 kreeg Mouret ook een aanstelling als directeur van het orkest van de Opéra, een functie die hij bekleedde tot 1718. Van 1717 tot 1737 leidde hij het Nouveau Théâtre Italien, waarvoor hij divertissements componeerde die bijvoorbeeld de tedere komedies begeleidden van Marivaux, en die, gedrukt, zes delen vullen. Aan het hof bekleedde Mouret een functie als zanger en regisseerde hij de grote divertissements die de regent, de hertog van Orléans, in zijn kasteel van Villers-Cotterêts aanbood ter gelegenheid van de volwassenheid van Louis XV in 1722. Tegelijkertijd was hij directeur van de concertreeks van het orkest van de Opéra, de Concert Spirituel (1728-1734), posities die een publieke uitlaatklep vormden voor zijn eigen muziek en hem in staat stelden in welvaart te leven.

Mouret trouwde op 23 oktober 1711 in Versailles met Madeleine Prompt de Saint-Marc en kreeg een dochter, Françoise Louise, geboren in Parijs op 21 oktober 1722. Zijn latere jaren werden echter overschaduwd door financiële en sociale teleurstellingen. Mouret verviel in armoede en werd op 14 april 1738 opgenomen in het gekkenhuis van Charenton waar hij in december overleed. De locatie van zijn graf is onbekend…

De gevoeligheid, gratie en fantasie van deze muziek uit het einde van de Franse barok, verleidde het kamermuziekensemble onder leiding van de fluitiste, Aude Lestienne (foto). Sinds 2013 verkent het Ensemble La Française nl. deze periode en ontwikkelt zij unieke en gedurfde programma’s. Zuiver muzikale programma’s rond vergeten werken of componisten, maar ook multidisciplinaire programma’s met en rond literatuur, dans en zelfs architectuur. Met haar werk verdedigt het ensemble haar visie op cultuur: complex, rijk, wetenschappelijk maar altijd toegankelijk en boeiend.

Tracklist:

Motet I “Usquequo Domine”

Airs à danser, Première Suite

Motet VIII “Laudate Nomen Domini”»

Concert de chambre

Motet V “Cantate Domino”

Motet X “Venite exultemus Domino” (extrait): Venite, adoremus Deum

Jean-Joseph Mouret Musicien des Grâces Ensemble la Française cd Musica Ficta MF 8038