“Adams – Barber – Conte” door Jack Liebeck, viool en het Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Michael Poll, op het label Orchid Classics. Betoverend! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Deze nieuwe cd belicht drie opmerkelijke, Amerikaanse componisten uit de 20^ste eeuw. Centraal staat de Brits-Duitse violist Jack Liebeck, die zijn opmerkelijke virtuositeit en zijn rijke, expressieve klank combineert in o.a. Samuel Barbers Vioolconcerto. Dit prachtig werk wordt gecompleteerd met Byron Adams’ suggestieve “Midsummer Music” uit 1998, en David Conte’s levendige Sinfonietta, een driedelige compositie vol elegantie en energie uit 2012. Samen vormen deze 3 composities een boeiende en gediversifieerde ode aan de schitterende, Amerikaanse orkestmuziek van de 20^ste eeuw.

Het programma opent met “Midsummer Music” van Bryan Adams (1955) (foto). Deze componist en musicoloog behaalde zijn bachelor diploma muziek aan de Jacksonville University, zijn masterdiploma muziek aan de University of Southern California en zijn doctoraat in de muziekwetenschappen aan de Cornell University. Hij is een componist van heerlijke, tonale muziek en als musicoloog is hij gespecialiseerd in Engelse en Franse muziek uit de 19^de– en 20^ste eeuw. Adams, de auteur van tal van publicaties, was een vooraanstaand hoogleraar aan de muziekafdeling van de Universiteit van Californië in Riverside, die in 2000 de Philip Brett Award van de American Musicological Society ontving.

In 1939, gaf Samuel Simeon Fels (1860-1950), een industrieel uit Philadelphia, aan de jonge Samuel Barber (foto), de opdracht een Vioolconcerto te componeren voor zijn geadopteerde zoon, de fenomenale, joods-Oekriënse violist, Iso Briselli (1912-2005) (foto), gevormd door Carl Flesh, Leopold Auer en Efrem Zimbalist. Briselli was in 1934, in hetzelfde jaar als Barber, afgestudeerd aan het Curtis Institute of Music. Hij debuteerde in 1926 op 14-jarige leeftijd! met het Philadelphia Orchestra onder leiding van Artur Rodzinski. Hij speelde toen het eerste Vioolconcerto van Paganini.

Ten tijde van de opdracht van Fels aan Barber was Briselli al een briljant violist in het bezit van 2 Stradivarius violen (foto’s), die de aller moeilijkste werken speelde. Hij vond daarom dat het Concerto van Barber voor hem geen virtuoze uitdaging was en vond vooral de finale beweging “Presto in moto perpetuo” niet groots genoeg en niet passend bij de eerste 2 bewegingen.

Barbers Vioolconcerto werd begin 1940, uitgevoerd door Herbert Baumel (1919-2010) met het Curtis Institute Orchestra onder leiding van Fritz Reiner. Na deze uitvoering plande Eugene Ormandy de officiële première door Albert Spalding (1888-1953) (foto) met het Philadelphia Orchestra in de Academy of Music in februari 1941. Deze uitvoering werd enkele dagen later al gevolgd door een uitvoering in Carnegie Hall.

De Britse première vond plaats in 1943, tijdens een Proms-concert, door de briljante, Engelse violiste, Eda Kersey (1904-1944) (foto). Net als Briselli en het Concerto van Barber, vond Jascha Heifetz op zijn beurt het nochtans speciaal voor hem in 1938, gecomponeerd Vioolconcerto van Arnold Bax, niet uitdagend genoeg en speelde het nooit. Het Concerto werd dan maar in première gespeeld door Eda Kersey. De beroemde Eda Kersey overleed op 13 juli op 40-jarige leeftijd, aan maagkanker. Nog dezelfde dag werd haar overlijden door de BBC aangekondigd in het nieuws!

Herbert Baumel (foto) was een goede vriend van Leonard Bernstein en speelde onder leiding van Leopold Stokowski, Igor Stravinsky, Aaron Copland en Benny Goodman. Hij soleerde bij het New York City Ballet, waar hij nauw samenwerkte met George Balanchine en Jerome Robbins. In 1964 werd Baumel concertmeester van het orkest voor de uitvoering van “Fiddler on the Roof”. Zijn resonerende viool werd nagebootst door de “Tevje” op het dak. Baumel was ook concertmeester van de originele Broadway-producties van “Fiorello!” (1959) en “She Loves Me” (1963) en was van 1945 tot 1948, concertmeester van de Fort Wayne Philharmonic in Indiana, bij de New York City Opera Company, en bij het Orquesta Sinfonica Venezuela in Caracas (1949 tot 1950). Baumel gaf les aan de Oregon State University. David Conte - Composer

David Conte (foto), een componist van meer dan 150 werken, waaronder verschillende opera’s, een musical, werken voor koor, solostem en orkest, kamermuziek, orgel, piano, gitaar en harp, ontving in 2007, de Raymond Brock-opdracht van de American Choral Directors Association. Conte schreef mee aan de filmmuziek voor de veelgeprezen documentaire “Ballets Russes”, die in 2005 werd vertoond op de Sundance en Toronto Film Festivals, en componeerde de muziek voor de PBS-documentaire “Orozco: Man of Fire”, over de legendarische, Spaanse pianist, Rafael Orozco (1946-1996) die op 50-jarig leeftijd aan aids overleed. Conte is professor compositie en hoofd van de compositieafdeling aan het San Francisco Conservatory of Music, van 2011 tot 2022 was hij verbonden aan de compositiefaculteit van de European American Musical Alliance in Parijs en in 2011 trad hij toe tot het bestuur van het American Composers Forum. In 2014 werd hij benoemd tot Composer in Residence bij Cappella SF, een professioneel koor in San Francisco. Zijn liedcyclus “American Death Ballads” won in 2016 de NATS Art Song Composition Award.

De Brits-Duitse violist, Jack Liebeck (1980), geboren in Londen, docent aan de Royal Academy of Music, is te horen op de soundtracks, gecomponeerd door Dario Marianelli (1963), van “The Theory of Everything”, “Jane Eyre” en “Anna Karenina”, genomineerd voor een Oscar, Golden Globe en BAFTA. Het repertoire van Liebeck gaat van kamermuziek van Mozart tot hedendaagse werken zoals Brett Deans Vioolconcerto “The Lost Art of Letter Writing” uit 2008 en Dario Marianelli’s Vioolconcerto “Voyager”. Liebeck programmeert zijn eigen jaarlijks festival, Oxford May Music, rond de thema’s muziek, wetenschap en kunst.

Liebeck bespeelt de ‘Ex- Wilhelmj ‘ Guadagnini uit 1785, met een strijkstok van de Franse luthier, Joseph Henry (1823-1870), vertegenwoordiger van “l’âge d’or de l’archèterie française”. De Duitse violist Wilhelmj August Emil Daniel Ferdinand Wilhelmj (1845-1908) (foto), de “Duitse Paganini”, bezat een Stradivarius, die later zijn naam kreeg.Michael Poll ontving in 2010 een Fulbright-certificaat en in 2012 een Marshall Scholar-certificaat. Hij behaalde zijn bachelor diploma in muziek summa cum laude aan de University of Pennsylvania en tegelijkertijd was hij gaststudent aan het Curtis Institute of Music, waar hij orkestdirectie volgde bij Virginia Allen. In 2012 ontving hij het Graduate Performance Diploma van de Paderewski Academy of Music in Poznan in Polen, in 2014 de MPerf-graad van de Guildhall School of Music & Drama, waar hij van 2015 tot 2017 Junior Fellow was, en in 2022, ontving hij zijn doctoraat in de muziek.