Ken McNab, “The Beatles 1969, het laatste jaar”, een uitgave van Just Publishers.

The Beatles hadden een iconische status. Een remaster van Abbey Road werd zelfs, na een halve eeuw, het best verkochte album van 2019! Dit is echter een boek over hun ondergang, over ‘het slotakkoord van een wereldband’, met een blik op de risico’s van roem en de blijvende waarde van jeugd, talent en een vleugje waanzin.

The Fab Four, George, John, Paul en Ringo, was een kwartet van arbeiderskinderen wiens magische liedjes en revolutionaire invloed vier decennia later nog steeds inspireren. Er is meer over The Beatles geschreven dan over welke andere rockgroep in de geschiedenis. Het is dan ook moeilijk voor te stellen dat er nog iets nieuws te zeggen valt. De Schotse journalist en levenslange Beatles-fan, Ken McNab (foto), onthulde in zijn eerste boek, “The Beatles in Scotland”, weliswaar voor het eerst in detail, bv. de cruciale rol die Schotland speelde in het ontstaan van de groep en de buitengewone connecties die ten noorden van de grens werden gecultiveerd voor, tijdens en na hun snelle opkomst tot wereldwijde bekendheid. McNab volgde The Beatles als ruwe onbekenden tijdens hun eerste tour door Schotland in 1960, toen ze van het podium werden uitgejouwd in Bridge of Allan, en opnieuw, in 1964, als allesoverheersende helden. Hij ontdekte weliswaar ook dat de gewichtige beslissing om de band te beëindigen, in Schotland werd genomen.

McNab gaat in zijn tweede boek over The Beatles, van maand tot maand door de dagen van 1969. Springend van het ene detail naar het andere, onthult hij de creatieve chaos en artistieke stilstand die de band overschaduwde in zijn laatste dagen. John had nl. meer oog voor de Japanse multimediakunstenares, zangeres, songwriter en vredesactiviste, Yoko Ono (°1933), dan voor de band, wat vaak resulteerde in intens gekibbel tussen bandleden. Zijn muziek werd door haar invloed zelfs extravaganter. George (foto) had er geen zin meer in en stapte op (‘Zet maar een advertentie in de New Musical Express!’). Ook Ringo stopte ermee en werkte aan zijn filmcarrière, en Paul zou zelfs helemaal niet meer in leven zijn, zo werd gefluisterd… en tegen het einde van februari, was George Harrison, gekwetst en boos, dat noch Paul noch John, veel van zijn nummers op de albums wilden opnemen. Hij overwoog zelfs om “Something” aan Joe Cocker te geven, en was klaar om de band te verlaten.

Daarenboven kwam de ontbinding van de Beatles ook voort uit het streven van elk lid naar solo-opnamecontracten en optredens. Op 10 april 1970, kondigde Paul McCartney officieel aan de wereld aan, dat The Beatles uit elkaar waren. Maar, ondanks de bitterheid en het ego, kwamen de vier eind juni 1969, overeen om toch nog een plaat op te nemen. Na de Get Back-sessies, later omgedoopt tot “Let It Be” (1970), wilden de bandleden nl. nog een goed album maken voor ze uit elkaar gingen. Het werd “Abbey Road”. Die zomer laaide het heilig vuur, gelukkig nog voor een keer even op, om vervolgens voorgoed te doven. De legendarische plaat eindigde trouwens, ondanks het nummer “Come Together”, veelzeggend met…“The End”, het nummer met de befaamde woorden, “And in the end, the love you take, is equal to the love you make”. De nummers, “Golden Slumbers”, “Carry That Weight”, en “The End”, zijn niettemin vaak nog door McCartney live gespeeld na het uiteenvallen van The Beatles, onder andere nog tijdens zijn wereldtournee ‘The Paul McCartney World Tour’, in 1989-1990.

In deze biografie van het laatste jaar van de band, brengt McNab vermakelijke verhalen. 1969 markeerde immers niet alleen hun ontbinding, het was ook een sleuteljaar waarin ze superieure nog steeds muziek bleven maken, met als hoogtepunt, een laatste album vol originele ideeën en wondermooie melodieën. Velen noemden en noemen dit slotakkoord nog steeds, hun beste plaat ooit. Ringo Starr zei trouwens zelf, “The last section of Abbey Road I still think is for me one of the finest pieces we’ve put together”. Op de hoes zag je de wereldberoemd geworden foto van de Schotse fotograaf, Iain MacMillan (1938-2006) (foto), van The Beatles op het zebrapad voor de Abbey Road Studios in Londen. MacMillan had in 1966, een foto van Yoko Ono gebruikt voor een boek, waarop ze hem uitnodigde om haar tentoonstelling in Indica Gallery te fotograferen. Ze stelde hem voor aan John Lennon en Lennon nodigde hem uit om de hoes van Abbey Road te fotograferen.

Dit boek neemt je mee naar het jaar, waarin toch nog magische dingen gebeurden, naar het jaar, waarin de getroebleerde Beatles zich nog één keer oprichtten om gezamenlijk muziekgeschiedenis te schrijven. “Het onderzoeken van een onderwerp als The Beatles vereist dat je de behendigheid van een rock-‘n-roll-detective combineert met het geduld van een puzzelaar”, schrijft de auteur. “Het bestaat uit intriges, complexiteiten en tegenstrijdigheden, waarbij verhalen mythen zijn geworden en mythen, legendes. “And in the end, the last days of the Beatles” werd vertaald door Michiel Blijboom.

Ken McNab The Beatles 1969, het laatste jaar 368 bladz. uitg. Just Publishers ISBN 97890 8975 4745

https://www.stretto.be/2021/10/09/craig-brown-the-beatles-hier-daar-en-overal-nu-vertaald-in-het-nederlands-een-uitgave-van-xander-niet-te-missen-all-together-now/