Deze dubbel cd biedt een nieuwe benadering van het personage Sheherazade, met Rimsky-Korsakovs muzikale meesterwerk getranscribeerd voor Ensemble K en een eerder ongepubliceerde tekst, vrij aangepast uit Duizend-en-een-nacht en oude liefdesgedichten, die het verhaal van Sheherazade vertelt. De Frans-Iraanse actrice Golshifteh Farahani speelt Sheherazade, terwijl Kristin Winters, haar zus Dinarzad is.
Giulio Caccini (1551-1618) speelde een beslissende rol in de geboorte van het solomadrigaal. Hij begeleidde zichzelf niet alleen terwijl hij ze zong, maar vormde ook het Concerto Caccini met zijn vrouw en kinderen, een ensemble dat zelfs zijn stempel zou drukken op het Franse hof. Deze opvallende dubbel cd bevat enkele van Caccini’s mooiste werken, evenals stukken van zijn twee dochters Francesca en Settimia, die beiden sopranen waren. Dit programma bood ook de perfecte gelegenheid voor het ensemble, Scherzi Musicali, om een dertigtal instrumenten samen te stellen en de combinaties van instrumenten te presenteren die werden gebruikt voor de continuo groep die zich rond 1600 ontwikkelde.
Na het succes van haar Bach-Abel cd (ALPHA783) viert Lucile Boulanger nu de Franse viola da gamba met werken van oude meesters als Marin Marais, Sainte-Colombe en Nicolas Hotman maar ook met werk van componisten uit de 21ste eeuw (Philippe Hersant, Claire-Melanie Sinnhuber en Gerard Pesson). Sommige van hun werken werden met name speciaal voor haar gecomponeerd.
“Rhapsody in Blue”, bij de première in 1924, gepresenteerd als “An Experiment in Modern Music”, maakte George Gershwin beroemd en hij maakte al snel een versie voor piano solo, hier opgenomen door Claire Huangci. Met haar eerste solo-cd voor Alpha Classics wilde Claire Huangci dit eeuwfeest vieren naast haar wortels in Amerika, waar ze werd geboren, waar ze muziek studeerde en op negenjarige ! leeftijd debuteerde als concertpianiste. Naast George Gershwin (1898-1937), koos ze voor uitzonderlijke muziek van Amy Beach (1867-1944), Samuel Barber (1910-1981) en Earl Wild (1915-2010). Niet te missen!
Ronald Brautigam presenteert twee van Franz Schuberts late meesterwerken, de Sonates D 959 en D 960. Ze worden hier gespeeld op een pianoforte die Paul McNulty bouwde naar een instrument uit ca. 1819, van de Weense instrumentenmaker Conrad Graf en vermoedelijk vergelijkbaar is met het instrument waaraan Schubert componeerde.
Het MOU (Museum Oudenaarde) pakt uit met een primeur. Voor het eerst wordt daar nl. een bijzonder prestigieuze, internationale tentoonstelling gewijd aan Margaretha van Parma (1522-1586) in haar eigen geboortestad, Oudenaarde. Ontdek het onderbelicht verhaal van deze uitzonderlijke landvoogdes, kunstliefhebber en Italiaanse societyfiguur.
Dankzij William Shakespeare is de dood van Julius Caesar de beroemdste moord in de geschiedenis geworden. Maar wat er werkelijk gebeurde op 15 maart 44 v.Chr. is nog aangrijpender dan Shakespeares toneelstuk. In dit spannend, nieuw boek vertelt Barry Strauss heel uitgebreid het echte verhaal.
Anna Fedorova verkent op haar nieuwe cd, in werk van Alexander Scriabin, Maurice Ravel, Manuel de Falla en Modest Moessorgski, de intriges van de duisternis in programmatische en uiterst virtuoze werken voor piano solo. Niet te missen!
De jazzpianist en componist Chick Corea (1941-2021) was dol op Bachs Goldbergvariaties en speelde ze vaak ook zelf. Hij schreef dat ze “in veel opzichten een inspiratiebron waren door de helderheid van zijn verweven melodieën en zijn vermogen om te componeren als een improvisator”. De pianiste Luiza Borac laat op deze cd de connectie tussen Bach en Chick Corea horen. Ze nam nl. ooit deel aan workshops van de Chick Corea Academy, die ze omschreef als “onvergetelijk en uniek”!
Deze cd bevat uitvoeringen van minder vaak opgenomen orkestrale werken van Igor Stravinsky. Ze tonen de veelzijdigheid van de Russische componist, die nooit een voorstander was van een bepaald genre van esthetische expressie. Integendeel, hij zag componeren als een intellectueel spel, een poging om zelfopgelegde muzikale problemen op te lossen die evengoed konden worden aangewakkerd door Italiaanse barokmuziek, door de polyfone structuren van de Renaissance, door jazz of door Anton Weberns seriële toonreeksen.