Maak kennis met Sarahbanda, de aanstekelijke Cubaanse band met een twist! De Sarahbanda werd nl. opgericht als onderdeel van het populaire Mozart y Mamboproject door Sarah Willis, hoorniste van de Berliner Philharmoniker en verkent de betoverende Cubaanse dansritmes op een manier die nog nooit eerder is gehoord. Hoe? Door een instrument te gebruiken dat normaal gesproken niet voorkomt in traditionele Cubaanse bandmuziek: de hoorn.
De muziek van Colin de Blamont (1690-1760) maakte deel uit van de schitterende erfenis van Lully, die verder gezet werd door André Campra. Maar verre van zich te beperken tot imitatie, introduceerde Blamont enkele subtiliteiten, bv. een instrumentaal deuntje, georkestreerd als trio, en het belang dat gehecht werd aan solopartijen in dialoog met bepaalde zangers (fluit, trompet). Bovendien werden de recitatieven afgewisseld met talrijke, aanstekelijke melodieuze “deuntjes”, die het werk nog charmanter maakten. Alweer subliem!
Dat nationalisme aan een opmars bezig is, is geen nieuws meer. Het thema is alom tegenwoordig in de media en in ons dagelijks leven. Eric Storm komt dan ook op het juiste moment met een uitgebreide wereldgeschiedenis van het fenomeen en ideologie, waarbij hij ingaat op zowel de historische, politieke en culturele als op de maatschappelijke aspecten. Daarenboven krijgen ook de Belgische en Vlaamse context ruim aandacht.
Rome werd niet in één dag gebouwd, maar gedurende meerdere eeuwen en onder vele verschillende keizers. Dit verhaal van voortdurende schepping en vernieuwing ligt ten grondslag aan het oude Rome in vijftig Monumenten. De geschiedenis van Rome is onderzocht door talloze classici, historici, dichters en auteurs, maar zelden is de geschiedenis ervan verteld via de bouwprogramma’s van de keizers, die een klein dorp in Italië transformeerden tot het hoogtepunt van het rijk. Paul Roberts deed het wel. En hoe! Niet te missen!
Rameau’s carrière liep ten einde toen in 1763, in de Académie Royale de Musique, de repetities begonnen van zijn laatste werk, “Les Boréades”, bedoeld voor de Fêtes Royales de Choisy, in juni van dat jaar, ter gelegenheid van het Verdrag of de Vrede van Parijs in 1763, het einde van de Zevenjarige Oorlog, de verzamelnaam van oorlogen gestreden tussen 1756 en 1763 in Europa en zijn koloniën. Op 27 april vonden de repetities plaats in Versailles, maar “Les Boréades” werd op het koninklijk festival niet opgevoerd. Het overlijden van de componist aan buiktyfus, in september 1764, verhinderde dat en deed zijn laatste lyrische tragedie twee eeuwen lang in de vergetelheid raken.
Na wel 10 jaar altviool te hebben gespeeld in het orkest van het Nationaal Theater van Praag, en na het componeren van zijn eerste ambitieuze werken in 1865, nam Antonin Dvořák in 1871, ontslag bij het orkest om zich te wijden aan compositie. Hij leefde van privélessen en had een baan als kerkorganist. Door de eerste lokale successen en het begin van zijn bekendheid, kreeg hij gedurende vijf jaar een beurs van de Oostenrijks-Hongaarse staat (Brahms was lid van de jury), waarmee hij zijn Vijfde symfonie, verschillende kamermuziekwerken en de van Duitse en Slavische romantiek doordrongen Serenade kon componeren. Het was een gelukkige periode in zijn leven.
De tenor Charles Castronovo viert zijn eerste solo cd voor Delos met een geheel Verdi-programma dat het betoverend gebruik van theatrale middelen door de componist demonstreert. Een niet te missen bloemlezing.
De jonge componist uit het Duitse Noorden, die volgens Robert Schumann in de wieg gelegd was om de boodschap van de symfonieën van Beethoven verder uit te dragen en nieuw leven in te blazen, en die volgens dezelfde Schumann, de uitdaging moest aangaan, koor en orkest voor eeuwig te verenigen, heeft, al was het maar om zich eerst te vervolmaken in de toonkunst vooraleer een eerste symfonie te componeren, een schat aan prachtige, gedreven en elegische kamermuziek nagelaten.
Na 50 jaar muzikale uitmuntendheid viert Europa’s meest succesvolle klassieke koperensemble German Brass, zijn jubileum. Het koperensemble “German Brass” bestaande uit de allerbeste musici van de leidende orkesten in Duitsland, inclusief uit Bayreuth, wordt terecht beschouwd als één van ’s werelds beste. Wanneer de tien virtuoze leden van German Brass hun goud glimmende, bronstige hoorns, trombones, trompetten en tuba’s uitpakken, is het feest. Indrukwekkend! Lees verder
De 13 nocturnes worden samen met de 13 barcarolles over het algemeen beschouwd als Fauré’s beste piano werken. Fauré had nl. grote bewondering voor de muziek van Chopin en componeerde daarom gelijkaardige vormen volgens het patroon van Chopin met rustgevende buitendelen en contrasterende meer turbulente, centrale episoden.