De Franse sopraan, Natalie Dessay (1965), was van 1993 tot 2013, vooral bekend als een fenomenale operazangeres voor ze na verschillende operaties aan haar stembanden, in 2013, met pensioen ging. Na haar debuut in de Wiener Staatsoper!, schitterde ze oorspronkelijk als coloratuur sopraan, vervolgens in de jaren ’90, in rollen in werk van Mozart, Richard Strauss, Johann Strauss en Léo Delibes. Ze kreeg 6 victoires de la musique, de prix Laurence Olivier en werd chevalier de la Légion d’honneur.
Het saxofoon ensemble Kebyart viert dit seizoen 2024-2025 haar 10-jarig jubileum. Ter ere van Maurice Ravels 150ste geboortedag (het was op 7 maart) in 2025, onderzocht het ensemble zijn uniek compositorisch nalatenschap, ondanks het feit dat de componist zelf nooit voor saxofoonkwartet heeft geschreven. Er is enkel de saxofoonpartij in zijn Boléro (tenorsaxofoon, sopraninosaxofoon en sopraansaxofoon). Op het programma staat werk van Maurice Ravel, Jean Philippe Rameau, de Baskische componist, Mikel Urquiza (geb. 1988) en de Spaanse percussionist, Joan Pérez-Villegas (geb. 1994).
De naam “Pantoum”, een 16de eeuwse dichtvorm met herhalingen, te vergelijken met een villanelle, verwijst naar het opschrift van de 2de beweging van Ravels Pianotrio. De 3 musici wilden zich weliswaar niet enkel richten op één esthetiek, maar lieten zich leiden door hun nieuwsgierigheid en het verkennen van een even divers als contrastrijk repertoire.
Opgenomen in het onlangs gerestaureerd, Victoriaans theater uit 1875 in Alexandra Palace, presenteren het Crouch End Festival Chorus en David Temple, Elgars The Kingdom, een mix van rustige, conversatierijke passages en verbluffende dramatische passages. David Temple is van mening dat het de kwaliteit van de orkestrale compositie is die het werk terecht naast Elgars andere opmerkelijke werken plaatst.
De nieuwe cd van de pianist Florian Noack verlegt de grenzen van de tijd en herontdekt “Les Années folles”, de jaren ’20, een tijd waarin twintigste-eeuwse muziek het pad bewandelde tussen uitbundig feestvieren en oorlogvoering.
André Danican Philidor (1726-1795), Garde de la Bibliothèque de la Musique du Roi, was een beroemde componist en een al even beroemd schaakspeler. Hij schreef in 1749, nauwelijks 22 jaar oud, “Analyse du Jeu des Echecs: contenant une nouvelle méthode pour apprendre en peu de tems à se perfectionner dans ce noble jeu”. Aan het eind van de 18deeeuw betekende zijn werk als componist een keerpunt in de Franse lyrische kunst. Zijn tragédie lyrique, “Ernelinde, Princesse de Norvège”, werd destijds geprezen als een moderne compositie, die de weg baande voor Gluck en de hervormde, Franse opera ten tijde van Louis XVI. Onder de gepassioneerde leiding van Martin Wahlberg brengen schitterende solisten, het Orkester Nord en de Chantres du Centre de musique baroque de Versailles, deze vergeten opera weer tot leven!
Dit origineel, boeiend en gevarieerd programma is met een aaneenschakeling van klassieke muziek, jazz, Mexicaanse muziek en Balinese ritmes, een eerbetoon aan de Amerikaanse muziek. Ook de spectaculaire en rebelse Vierde Ballade uit Frederic Rzewski’s “North American Ballads” (1978-1979) staat op het programma, dat afgesloten wordt met het spectaculaire “Hallelujah Junction” uit 1996, van John Adams. Niet te missen!
Met zijn debuut ‘Le Villi’ raakte de jonge Giacomo Puccini direct een gevoelige snaar aan. Zijn onfeilbaar talent voor het componeren van diep ontroerende melodieën maakte hem tot een baken van hoop voor een nieuwe generatie Italiaanse operacomponisten.
Franz Halász staat bekend om zijn bejubelde opnames van componisten als Turina, Piazzolla en Bach en heeft wereldwijd opgetreden met topmusici en -orkesten. Na zijn verkenning van Spanje met de muziek van Federico Moreno Torroba (BIS2725), neemt Franz Halász u nu met het compleet werk voor sologitaar van Heitor Villa-Lobos (1887-1959), mee naar Brazilië.
Händels succes met Italiaanse opera in Londen was in 1729 voorbij zijn hoogtepunt. Lotario, een verhaal over wraak en heldendom gebaseerd op gebeurtenissen in het leven van keizerin Adelaide van Italië van het Heilige Roomse Rijk, was het eerste van een nieuwe reeks werken die bedoeld waren om de interesse te doen herleven en de nieuwe ‘verachtelijke smaak’ van de maatschappij voor satire en licht entertainment uit te dagen.