Mozart was 22 toen hij in 1778, vergezeld van zijn moeder, naar Parijs reisde. Hoewel hij niet het succes behaalde waarop hij had gehoopt, was zijn bezoek aan Parijs een belangrijk keerpunt in zijn persoonlijk leven en artistieke ontwikkeling. Gekenmerkt door de desillusie die hem ertoe bracht het Parijse publiek te verachten en door de tragedie van het verlies van zijn moeder, waren zijn pianosonates getint met een intense ernst, die de innerlijke onrust weerspiegelden, die het jong wonderkind toen ervaarde. Tegelijkertijd charmeerde de castraat Albanese, de hoofdstad met zijn romances, die populair waren en waaruit Mozart een deel van zijn inspiratie putte.

Lees verder →

François Lazarevitch heeft Mozarts twee Fluitconcerti K.313 en K.314 opgenomen op een traverso met één toets, een “Einklappenflöte”, een kopie van een instrument gemaakt in de tijd van Mozart. Voor het Concerto in C voor fluit en harp, K.299, koos hij voor een traverso met acht kleppen (een fluit met een C-voet), in de jaren 1990 gebouwd door vader en zoon Rudolf Tutz in Innsbruck. Sandrine Chatron koos op haar beurt voor een historische harp van Francois-Joseph Naderman (1781-1835). Omdat Mozart zelf geen cadensen voor zijn Fluitconcerti heeft nagelaten, heeft Francois Lazarevitch zijn eigen cadensen gecreëerd, geïnspireerd door de cadensen, die Mozart voor zijn Pianoconcerti componeerde. Niet te missen!

Lees verder →

De briljante pianist Malcolm Martineau was de initiatiefnemer van deze nieuwe unieke reeks voor het label Linn. Het Brahms Songbook heeft zich nl. tot doel gesteld om de integrale liederen van Brahms op te nemen. Op dit tweede volume wordt Malcolm Martineau vergezeld door de ster-mezzosopraan Dame Sarah Connolly en de bas-bariton Hanno Muller-Brachmann in vijf reeksen, die over een periode van dertig jaar werden gecomponeerd en gepubliceerd.

Lees verder →

Terwijl het Requiem van Faure een monument is van Franse religieuze muziek, is Gounods Messe de Clovis veel minder bekend. Het werd gecomponeerd vanaf 1891 als eerbetoon aan Clovis die, net als Jeanne d’Arc, een iconisch figuur was geworden na de nederlaag van Frankrijk in de Frans-Pruisische oorlog van 1870. De twee werken delen een reflectief en intiem karakter dat de indruk wekt van een terugkeer naar de zuiverheid van het gregoriaans. Het Requiem is hier opgenomen in de versie uit 1893, in een orkestratie zonder violen of houtblazers. O salutaris van Louis Aubert (1877-1968) voor sopraan, viool, harp, orgel en koor en L’Adagio voor viool en orgel van Andre Caplet (1878-1925) vervolledigen dit programma in een coproductie met het Palazzetto Bru Zane, schitterend uitgevoerd door het Concert Spirituel.

Lees verder →

Het hier voorgesteld instrument, de mute cornett, cornetto muto of cornetto sordino, stiller Zink, cornet muet of cornet sourdine, had een zachte en tedere klank. Michael Praetorius omschreef de klank van dit instrument dan ook als “Still und lieblich”, vanwaar de naam van de cd. Vier van deze instrumenten, die in Leipzig worden bewaard, vormden het uitgangspunt van een proefschrift van Lambert Colson.

Lees verder →

Met deze vijfde opname concentreert Concerto Scirocco zich op een vroegbarokke bloemlezing van stukken, waarbij het ensemble een aantal muzikale portretten vol contrasten “in noten schildert”: het pulserend ritme van de strijd in de Symfonie “Agranbattaglia”, de betoverende zeemeerminnen in Marco Uccellini’s “Aria sopra Questa bella Sirena”, of de spanning in de Sonate van Francesco Cavalli. Niet te missen!

Lees verder →

De nieuwe cd van het Deens Strijkkwartet volgt muzikale routes over de Noordzee en maakt een reis door de klanken van traditionele muziek uit Noord-Europa, die u meeneemt van Denemarken en Noorwegen naar de Faeröer, naar Ierland en Engeland. Niet te missen!

Lees verder →

John Bull was een van de beroemdste componisten van klaviermuziek uit het begin van de 17^de eeuw, alleen overtroffen door Jan Pieterszoon Sweelinck in Nederland, Girolamo Frescobaldi in Italië, en door zijn landgenoot, William Byrd. Hij liet veel composities voor klavier na, waarvan sommige werden verzameld in het befaamd Fitzwilliam Virginal Book.

Lees verder →

Het oeuvre van de Duitse componist en dirigent, Konradin Kreutzer (1780-1849), niet te verwarren met de Franse violist, Rodolphe Kreutzer (1766-1831), omvat wel 49! opera’s, waaronder “Das Nachtlager in Granada” en de toneelmuziek bij “Der Verschwender”, beide geproduceerd in 1834 in Wenen. In “Der Taucher” wordt Alphonso, in werkelijkheid Lorenzo’s broer, de rechtmatige hertog van Messina, dood gewaand. Hij is het hof binnengeslopen, vermomd als monnik en verijdelt Lorenzo’s hoop dat zijn broer nog leeft. Wanneer Ivo tot ridder geslagen wordt, gooit Lorenzo, in een vlaag van waanzin, een gouden beker van de klif. Ivo springt erachteraan, Alphonso trekt zijn zwaard om de vermeende dood van zijn zoon te wreken, maar, Ivo komt terug met de gouden beker en wint Alphonsine’s hand.

Lees verder →

Händel stond niet alleen bekend als organist, maar ook als een van de grootste klavecinisten van zijn tijd. Het publiek kon geen genoeg van hem krijgen op het klavecimbel, noch als componist, noch als uitvoerder. In zijn klavierwerken combineerde Händel een formele vrijheid met een retorisch meesterschap op een manier die zijn improvisatorische gaven weerspiegelde, waarvoor hij beroemd was. De muziek is levendig en vertoont een enthousiasme om de structuur te combineren met heel verschillende stijlen. De grootschalige werken uit 1720, alle totaal verschillend, zijn een synthese, geïnspireerd op elementen van de Duitse en Italiaanse stijlen. Händel schijnt weinig belangstelling te hebben gehad voor de vorm van de suite op zich. Formele eenheid bereikte hij door gemeenschappelijk thematisch gebruik. De diverse oorsprong van de muziek maakt de verzameling suites een microkosmos van Händels eclectische stijl.

Lees verder →