.
Tegenwoordig spreken we vaak over Scandinavië als een eenheid, maar de Noorse wetenschapper Stein Ringen toont aan dat dit een recente uitvinding is. Hoewel we Scandinavië vandaag de dag vaak als voorbeeld zien voor de rest van Europa, is de Scandinavische geschiedenis er een van chaos, drama en strubbelingen. Van de Vikingen tot verzorgingsstaat is dit de fascinerende geschiedenis van Scandinavië. Niet te missen!
Wie in de 18de eeuw het heelal wilde doorgronden, moest creatief zijn. Wetenschappers wisten grofweg hoe ons zonnestelsel in elkaar zat, maar niet hoe groot het precies was. In 1761 en 1769 deed zich een unieke kans voor. Voor het eerst en het laatst in honderd jaar zou Venus tussen de zon en de aarde passeren, en dat maakte een meting mogelijk. Een team van astronomen, gesteund door avonturiers als Captain Cook en Catharina de Grote van Rusland, nam die onmogelijke taak op zich. Andrea Wulf volgt die wetenschappers op hun avontuurlijke reizen over de wereld, waar zij zich moesten verweren tegen piraten, barre weersomstandigheden en ander onheil. Maar, voor het eerst in de geschiedenis ontstond er een vorm van internationale wetenschappelijke samenwerking.
In ‘De generaals van Rome’ beschrijft de bekende historicus Adrian Goldsworthy op indrukwekkende wijze, in 16 hoofdstukken, de geschiedenis van 15 van de succesvolste Romeinse bevelhebbers ooit, zoals Fabius en Marcellus, het ‘zwaard en schild’ van het Republikeins Rome, en Belisarius, de gesel van de Persen en Goten. Dit is de volledige en definitieve geschiedenis van hoe Romeinse generaals het grootste en langstdurende rijk hebben uitgebouwd dat de wereld ooit heeft gezien.
De tentoonstelling en het boek focussen op Nederlandse kunstenaars aan de Middellandse Zee en plaatst hen in de context van hun Franse, Italiaanse, Spaanse en Belgische tijdgenoten en inspiratoren.
Testament, Het land van Maas en Waal, Verdronken vlinder, Prikkebeen, Als de rook om je hoofd is verdwenen, Jimmy en Avond, maar ook Pastorale, Malle Babbe en Annabel, het oeuvre van Boudewijn de Groot is rijk en strekt zich uit over zeven decennia. U leest er alles over in dit rijk geïllustreerd, allesomvattend boek.
Bijzondere Haarlemse stadsgezichten uit de 17de eeuw zijn voor het eerst samen te zien in het Frans Hals Museum. Een boek, gewijd aan het Haarlemse stadsgezicht in de zeventiende eeuw, geschreven door Norbert Middelkoop en Alexander de Bruin, conservatoren van het Frans Hals Museum en het Noord-Hollands Archief, verschijnt bij de gelijknamige tentoonstelling.
“Roof & Restitutie” vertelt het verhaal van handel, roof en teruggave van kunstwerken uit Nederland voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, en geeft een goed beeld van de geschiedenis van het restitutiebeleid in Nederland. In 2017 verscheen ‘Roof & restitutie’ als catalogus bij de gelijknamige tentoonstelling. Nu bracht Uitgeverij Waanders het boek uit i.s.m. de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, met een extra hoofdstuk door de originele auteurs.
Als we het hebben over 20ste-eeuwse, Engelse componisten, denken we in de eerste plaats aan Vaughan Williams, Walton, Bridge, Bax en Bliss, Holst en Britten. Heel begrijpelijk. Maar, naast deze beroemdheden, waren er in het tweede “Georgian” tijdperk, ten tijde van de koningen George V en George VI, en ten tijde van de jonge Queen Elizabeth II, tal van talentvolle, Engelse componisten, die binnen de “Splendid isolation” van Albion bleven. Alhoewel… Op het programma van deze cd staan het Piano Concerto No. 2 in E flat major (1957) van Gordon Jacob, Variations for Piano and Orchestra (1948) van John Addison en het Piano Concerto, Op. 30 (1932) van Edmund Rubbra. Deze opname door het BBC National Orchestra of Wales o.l.v. Stephen Bell (Jacob en Addison) en George Vass (Rubbra), zijn verrassend genoeg, de eerste opnames van deze drie werken. Niet te missen!
De weinig bekende “Missa sacra” van Robert Schumann, getuigde van zijn late interesse in religieuze muziek, vooral in katholieke kerkmuziek. Tijdens zijn leven werd zijn Mis echter niet in zijn geheel gepubliceerd of uitgevoerd, en bij de postume première waren de reacties eerder lauw. Toch was deze mis een fascinerende poging om sacrale muziek te actualiseren door het gebruik van een verfijnde, postklassieke taal. Naast de Missa werden ook Schumanns “4 doppelchörige Gesänge op. 141 für gemischten Chor a cappella”, uit 1849, opgenomen.
Op deze opname herschept Real Câmara de geest van het oorspronkelijk Portugees hoforkest en laat het een vergeten repertoire herleven dat voor uitvoeringen in Lissabon werd gecomponeerd, van instrumentale divertimenti van Pietro Giorgio Avondano, de Genuese concertmeester van het orkest, tot opera-aria’s van de Portugese componist, Francisco António de Almeida en de Italiaanse componisten, Rinaldo di Capua en Giovanni Bononcini.
